All Chapters of feeling in love ตกหลุม(พราง)รักรุ่นพี่สุดโหด: Chapter 21 - Chapter 30

"ทำหน้าแบบนี้เสียดายหรอ ที่ไม่ได้นอนด้วยกัน""บ้า! ไม่ได้เสียดายสักหน่อย เข้าห้องพี่ไปสิ ฉันง่วงแล้วจะไปนอน" ร่างบางรีบแก้ต่างทันที แล้วผลักให้เขาเดินไปทางห้องที่อยู่ตรงข้าม"หื้มม? เมื่อกี้เรียกฉันแล้วแทนตัวเองว่าไงนะ" ใบหน้าหล่อบึ้งตึง เมื่อเธอไม่พูดอย่างที่บอกไว้ก่อนหน้านี้"เอ่อออ ฮะ เฮียกลับห้องไปได้แล้วค่ะ หนูง่วงแล้วจะไปนอน" ก็มันยังไม่ชินหนิ เรียกพี่ก็ได้ทำไมต้องเรียกเฮียด้วยก็ไม่รู้"อืม...ฝันดี" ปากหยักเผยรอยยิ้ม มือหนายกขึ้นลูบหัวทุยอย่างพอใจกับคำพูดของร่างบาง แล้วบอกฝันดี ก่อนจะกลับห้องของตัวเอง แต่ก็ถูกเรียกไว้ซะก่อน"เฮีย!...ฝันดีเหมือนกันค่ะ" ปัง! คนตัวเล็กบอกฝันดี แล้วรีบปิดประตูหนีทันที"หึ! ยัยเด็กแสบ " ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องแล้วส่ายหัวยิ้มกว้างออกมาอย่างเปิดเผยคริสตัลตึก! ตึกๆ"ทำไมใจเต้นแรงจัง" มือบางยกขึ้นทาบบนหน้าอก เพื่อจับจังหวะหัวใจที่กำลังเต้นอย่างรุนแรง"ฟู่วว~ อย่าเต้นแรงนักสิ" ฉันเป็นอะไรเนี่ย ทำไมอยู่ใกล้เขาหัวใจถึงเต้นแรงทุกครั้งนะ นี่ฉันคงไม่ได้..."จิ๊! ไม่ใช่หรอกมั้ง ฉันจะชอบ..!" Rrrrrrr~ [แสงเหนือ]ติ๊ด!"คริสตัล! ฉันรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในห้องน้ำ

"ขอบคุณมากนะครับ ที่ตกลงให้เราทำธุรกิจร่วมกับคุณ" ชายสูงวัยลุกขึ้นกล่าวขอบคุณร่างสูงที่มีอายุรุ่นราวคราวลูก"ยินดีครับคุณคาลอส ยินดีที่ได้ร่วมงานกัน" ชายหนุ่มผู้อายุน้อยกว่าเอ่ยอย่างนอบน้อม "ฮ่า ยังหนุ่มยังแน่น ไม่คิดว่าจะมีความสามารถมากขนาดนี้ ดูจากอายุแล้ว คุณยังเรียนอยู่ใช่ไหม" คาลอสพูดอย่างชื่นชมจากใจจริงที่คนตรงหน้าเขา มากไปด้วยความสามารถ อายุยังน้อยก็ประสบความสำเร็จแล้ว"ใช่ครับ" ร่างสูงบอกไปตามความจริง เขาไม่กลัวหรอกว่าอายุยังน้อยและคนอื่นจะมองว่าด้อยประสบการณ์ เพราะเขาได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าถึงจะเรียนอยู่ ก็สามารถประสบความสำเร็จ มีธุรกิจเป็นของตัวเองได้ และตอนนี้ก็กำลังจะขยายสาขามาที่ประเทศจีน"เก่งจริงๆ ตอนเด็กผมยังทำได้ไม่เท่าคุณเลย ฮ่าๆๆ" ชายสูงวัยหัวเราะอย่างขำขัน เมื่อนึกถึงวัยเด็กของตนเอง"คุณคาลอสก็เก่งครับ ผมถึงได้ตัดสินใจเลือกคุณมาร่วมลงทุนทำธุรกิจกับผม""ฮะฮ่าๆ วัยรุ่นสมัยนี้ขยันปากหวานกันจริงๆ ชมจนคนแก่ตัวจะลอยแล้ว เฮ้ออ เรียกผมว่าลุงก็ได้ คุณน่าจะอายุไล่เลี่ยกับลูกผม เสียดายที่ตอนนี้ แกไม่ได้อยู่กับผมแล้ว" เสียงพูดติดตลก แผ่วลงจนดูเศร้าหมองในตอนท้าย"ผมเสียใจด้วย

"หลับตาไว้นะ ห้ามลืมจนกว่าฉันจะอนุญาต ถ้าลืมจะทำโทษให้หนักกว่าเดิม" ร่างสูงพูดเสียงดุ ขู่คนตัวเล็กให้กลัว "อืมมไม่ลืม เฮียจะทำอะไรก็รีบทำเถอะ!" คริสตัลพูดอย่างใจร้อน เมื่อเขาไม่ยอมทำอะไรสักที ปล่อยให้เธอนั่งลุ้นอยู่ได้ "หึ! ใจร้อนจัง" มือหนาลูบไปตามโครงหน้าสวย แล้วลากมายังริมฝีปากบางอมชมพู ที่ดึงดูดเขาเป็นพิเศษ ส่วนคนที่ถูกลูบก็รู้สึกใจเต้นไม่เป็นจังหวะ"จะเริ่มแล้วนะ" เสียงแหบพร่าว่าจบก็กดริมฝีปากลงบนปากบางทันที ทำให้คนที่ปิดตาอยู่เบิดตาโพลงขึ้นมาด้วยความตกใจ"อื้อออ!" มือเล็กผลักคนฉวยโอกาสออกแต่ก็สู้แรงคนตัวโตกว่าไม่ได้"อืออ อื้มมมม" ลิ้นหนาพยายามสอดเข้าไปในโพรงปากนุ่มแต่คริสตัลกลับปิดปากไว้แน่น"อ๊ะ! อื้ออ" เขาจึงเอามือบีบไปที่หน้าอกอวบได้รูป ทำให้เธอเผลออ้าปาก เมื่อสบโอกาสก็สอดลิ้นเข้าไปกวาดต้อน หยอกล้อกับลิ้นเล็กทันที เพืี่อฉกชิมความหวานในโพรงปาก "อื้ออ อ้าาส์~ " คริสตัลเปล่งเสียงออกมาอย่างรู้สึกเคลิ้มกับรสจูบที่เขาชักนำ ตวัดลิ้นพันเกี่ยวกับอีกคนอย่างดูดดื่ม "อ่าาาส์ อื้มมม จ๊วบบ!" จากจูบที่นุ่มนวลก็เร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆจนเกิดเป็นเสียงลามก พร้อมกับเสียงฮึมฮัม

"........" ".. shit! นอนไม่หลับว่ะ" พรึ่บ! ร่างสูงปิดตาลง แต่ผ่านไปสักพักหนึ่งแล้วก็ยังไม่หลับ จึงมุดหัวเข้าไปใต้ผ้าห่ม แล้วซุกหน้าเข้าหาอกอวบที่ไร้สิ่งปกปิด "อ่าาส์ อย่างนี้ค่อยดีขึ้นมาหน่อย แต่จะดีกว่านี้ถ้า..." งับ! จุ๊บ จ๊วบบ! ปากหยักงับเข้าที่จุกชมพูทำเอาคนที่หลับอยู่สะดุ้งเล็กน้อยแล้วหลับต่อ "จุ๊บบ อื้มมม~" เสียงครางในลำคออย่างพอใจเหมือนเด็กน้อยกำลังดูดนมแม่ ผ่านไปสักพักร่างสูงเคลิ้มหลับไปทั้งที่ปากหยักยังดูดจุกนมอยู่อย่างนั้น เช้าต่อมา แสงแดดยามบ่ายสอดส่องเข้ามาในห้องที่มีสองร่างนอนกอดกันกลม "..อืมมม" ร่างสูงลืมตาตื่นเมื่อรับรู้ได้ถึงแรงกอดของอีกคนที่แน่นขึ้น พรึ่บ!! "อ๊ะ / อื้ออ~" คิมหันต์ตกใจเล็กน้อยเมื่อจู่ๆ คนตัวเล็กที่นอนอยู่ด้านล่าง ปีนขึ้นมานอนบนตัวเขาเฉยเลย 'อ๊าาา ขนาดนอนยังอ่อยได้ขนาดนี้' ไม่รู้รึไงว่าเช้าๆ แบบนี้ ของผู้ชายมันตื่นง่าย "อื้มม ซี๊ดด คะ คริสตัล คริสตัลครับ ตื่นก่อน" เสียงสั่นปลุกคนที่นอนดิ้นอยู่บนตัว จนส่วนนั้นของทั้งสองชนกันและถูไถกันไปมา 'หลับจริงไหมวะ หรือแกล้งหลับ!?' "อื้อออ~" เสียงครางของร่างบางดังออกมาเมื่อรู้สึกได้ถึ

"...ยังไม่ได้บอกครับ" "อื้ม หาโอกาสคุยกับน้องเขาซะ แล้วก็...ถ้าว่างก็พามาเจอป๊ากับม๊าบ้าง ติ๊ด!" เสียงเรียบนิ่งของม๊าว่าจบก็วางสายไป หลังจากวางสายกับม๊าก็รีบไปหาผ้ามาเช็ดตัวให้ร่างบางทันที และไม่ลืมปลุกคนตัวเล็กให้ตื่นมาทานข้าวทานยาด้วย ถึงจะปลุกยากไปหน่อยก็เถอะ เช้าต่อมา "อื้มมม" เปลือกตาบางที่ปิดสนิทก่อนหน้านี้ลืมขึ้น พร้อมกับขยับตัวเล็กน้อย "...เฮีย?" เงยหน้าขึ้นไปก็เห็นร่างสูงนั่งหลับพิงหัวเตียงอยู่ ในมือเขามีผ้าผืนเล็กอยู่1 ผืน ส่วนด้านข้างก็มีกะละมังน้ำ 'นี่เฮียดูแลเราทั้งคืนเลยหรอ' เมื่อคืนฉันรู้สึกตัวตอนที่เฮียปลุกให้มาทานข้าวทานยา มันรู้สึกปวดหัว และก็ปวดไปทั่วทั้งร่างเลย โดยเฉพาะช่วงล่าง แต่ตอนนี้ดีขึ้นมาบ้างแล้ว พรึ่บ! จุ๊บ! "ขอบคุณนะคะ ที่ดูแลหนู" ฉันค่อยลุกขึ้นไปจุ๊บขอบคุณเขาที่ปากเบาๆ แล้วยิ้มออกมา "ไข้เพิ่งจะลด ก็ตื่นมาอ่อยเลยนะ" เสียงทุ้มของคนที่คิดว่าหลับดังขึ้น ทำให้ร่างบางตกใจเล็กน้อย "อ๊ะ เฮียไม่ได้หลับหรอ!" เสียงถามอย่างแปลกใจ หมับ!! "เมียไม่สบายทั้งคน ใครจะไปหลับลง…เฮียแค่พักสายตาครับ" เขาคว้าร่างบางเข้ามากอด พร้อมกับยกมือขึ้นวัดอุณห