All Chapters of Win Me Back, My CEO Husband!: Chapter 221 - Chapter 230

Tinitigan naman ni Shawn si Arriana na nakaupo sa tabi niya at nagsalita.“Get out.”Ang malamig na tinig ni Shawn walang bahid ng pag-aalinlangan, tila isang utos na hindi maaaring tutulan.Napatingin si Arriana sa kanya, nanlaki ang mga mata sa pagkagulat. Hindi siya makapaniwala. Ipinagtabuyan talaga siya ni Shawn, at dito pa mismo sa gitna ng kalsada!Ilang sandaling katahimikan ang bumalot sa loob ng sasakyan, bago siya sa wakas bumaba, nanginginig ang kamay habang isinasara ang pinto. Sa sumunod na sandali, agad na umandar ang mamahaling business car na parang bagyong dumaan, nag-iiwan ng alikabok at amoy ng tambutso na tumama sa kanyang mukha.Nakatayo si Arriana sa gilid ng kalsada, tila natigilan, habang ang mga ilaw ng lungsod ay kumikislap sa paligid niya. Ang galit ay unti-unting umakyat mula sa kanyang dibdib. Napakuyom ang mga kamao niya, at hindi na napigilan, malakas niyang pinadyakan ang sementadong daan.Samantala, sa lumang mansyon naman ng pamilya Velasco, nar

“Tama na! Tumigil ka na!” Mariing sumigaw si Maxine upang putulin ang mapanuyang tinig ni Shawn. Hindi na niya kayang makinig pa. Kahit isang salita ay ayaw niya na pakinggan.Sapat na ang lahat. Ang bawat katagang lumalabas sa bibig ng lalaki ay parang karayom na tumutusok sa puso niya, at ayaw na niyang maramdaman pa ang kirot na iyon.Ngunit napangisi lamang si Shawn, malamig at mapanghamon ang tawang pinakawalan niya.At iyon mismo ang gusto niya. Ang marinig ni Maxine ang lahat ng masasakit na katotohanan.Gusto niyang ipamukha rito na ang lahat ng bagay na kanyang tinanggihan noon, lahat ng pagmamahal na hindi niya tinanggap ay ibinigay niya ngayon sa kaklase nitong si Arriana.Pagkatapos, bigla niyang binitiwan si Maxine, halos itapon palayo, habang ang boses niya ay naging manipis at tila nagyeyelo sa sobrang lamig.“Fine. Divorce it is. We’ll do it tomorrow. If it weren’t for Grandma, I would’ve kicked you out of the Velasco family a long time ago. There are plenty of

“Wala akong oras,” malamig na tugon ni Shawn. “Kung may kailangan kang sabihin, sabihin mo sa secretary ko at magpa-schedule ka ng appointment.”Pagkasabi niya no'n, walang alinlangan niyang ibinaba ang tawag.Ang matinis na tunog ng beep ng telepono ay ilang segundong umalingawngaw sa kabilang linya.Dahil kay Althea, wala nang ibang pagpipilian si Maxine kung hindi hanapin si Shawn.“Attorney Dizon, hintayin mo lang ang text message ko,” mahinahon, ngunit determinado na sabi ni Maxine bago siya umalis.Pagdating ni Maxine sa lugar na pupuntahan niya, sinalubong siya ng malamlam na ilaw ng gabi. Ang mga pader ng mansyon ay tila mas mataas at mas malamig kaysa dati, parang hinaharangan ang lahat ng pag-asa.Bumukas ang tarangkahan at agad siyang binati ng kasambahay. “Madam,” magalang na sabi nito, sabay yuko nang bahagya sa kanyang ulo.“Narito ba si Shawn? Pakisabi sa kanya na gusto ko siyang makausap,” saad ni Maxine.“Opo, Madam. Sandali lang po, ipapaalam ko.”Tahimik n

Pag-akyat pa lang ni Maxine sa entablado, agad na sumabog ang hiyawan ng buong lugar.Habang tumutugtog ang malakas na musika, ang pigura ng babae sa gitna ng ilaw ay gumalaw na parang sinasabayan ng bawat tibok ng ritmo.Mabilis siyang tumalon, at sa isang mahinhing liko, yumakap ang kanyang mala-ahas na katawan sa bakal na poste, umiikot, bumabaliktad, at tila lumilipad sa hangin.Ang kanyang katawan ay kasing-lambot at kasing-gaan ng sanga ng walis-tingting na hinahampas ng hangin, bawat liko at galaw ay parang alon ng alindog na umaagos sa mata ng bawat nakatingin. Bawat pag-ikot, bawat pagbaba ay nagdulot ng mga sigawan at palakpak mula sa mga tao sa ibaba ng stage.Sa isang VIP table, hinawakan ng isa sa mga mayamang binata ang braso ni Jared, halos manlaki ang mga mata sa pagkagulat.“Jared! Kailan mo pa dinala rito ang ganitong klaseng babaeng parang diyosa? Hindi mo man lang ipinakilala! Hindi patas ‘to!”Natigilan din si Jared, hindi makapaniwala sa nakikita. Ang babaen

Ang suot na polo at pantalon ni Shawn ay bahagyang nagusot. Ito ay mga bakas ng pagkakaupo ni Maxine sa kanya kanina. Ngunit sa ilalim ng mahinang liwanag ng bar, ang mga gusot na iyon ay tila hindi kapintasan. Sa halip, nagdagdag ito ng kakaibang alindog sa kanyang anyo. Isang magulong karisma na may halong pagiging sopistikado, parang isang panganib na mahirap iwasan ngunit nakakaakit sa bawat tingin.Hindi niya sinagot ang nakakalokong tanong kung kaninong sayaw ang pinakagusto niya. Nanatili siyang tahimik, tila walang naririnig. Sa halip, dinampot niya ang bote ng alak, ibinaba ang tingin, at uminom nang diretso. Isang mahabang lagok ang ginawa niya na parang gustong lunurin ang lahat ng iniisip.Si Arriana, sa kabilang banda naman ay nagngingitngit. Halos kumulo ang dugo niya sa galit.Ang magandang dilag. Kung sino man ang babaeng iyon ay biglang sumulpot na parang bagyong umagaw ng lahat ng pansin. Sa mismong sandaling tumapak ito sa entablado, nakalimutan ng lahat ang prese