Semua Bab ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต: Bab 11 - Bab 20

สองพ่อลูกขี่ม้าตัวเดียวกันจนกระทั่งถึงหน้าเรือนของอานไท่ ยงเผยหยุดม้าและอุ้มลูกชายตัวน้อยลง ทันทีที่เท้าเล็ก ๆ ถึงพื้นเจ้าตัวเล็กก็วิ่งเข้าไปในลานบ้านของหัวหน้าหมู่บ้านทันทีโดยไม่รั้งรอบิดา “น้องสาว” เสียงเล็ก ๆ ของเขารีบตะโกนหาหนิงอันก่อนเป็นอันดับแรก เนื่องจากอยากมาบอกข่าวดีที่ชายคนนั้

“เจ้าว่าอะไรนะ” อานไท่ย้อนถามอย่างตกใจ “ข้าว่าพวกเรารีบไปตามหาพวกเขากันเถอะขอรับ” ยงเผยเริ่มนั่งไม่ติดกล่าวแทรกขึ้นเนื่องจากเขารับปากแม่ของลูกเอาไว้ซะดิบดี ‘แต่ดูเจ้าเด็กนั่นสิ’ ยิ่งคิดยิ่งทั้งห่วงทั้งโมโห ใบหน้าของหยูเจียงเองก็เริ่มซีดเช่นเดียวกัน ดังนั้นเหล่าชายหนุ่มทั้งหมดจึงได้พากันเ

อานไท่แม้อยากตีหลานชายของตัวเองเช่นกัน แต่เมื่อเขามองเห็นดวงหน้าเล็กแดงก่ำของหลานตัวน้อยอีกทั้งตามเสื้อผ้าของเจ้าตัวเล็กล้วนมอมแมมชายวัยกลางคนก็ใจอ่อนจึงได้เอ่ยขอร้องแทนเด็กน้อยทั้งสาม “หยูเจียงเรื่องนี้แม้พวกเขาจะผิด ทั้งนี้ทั้งนั้นอาจเป็นเพราะพวกเขายังเด็ก ยังไงหากเจ้าจะลงโทษก็อย่าหนั

“ท่านพ่อปล่อยข้าลงเถิดเจ้าค่ะ” เด็กหญิงเปิดปากบอกบิดา หยูเจียงจึงได้วางร่างเล็กของบุตรีลงตามคำขอหลังจากเธอลงยืนได้มั่นคงเท้าเล็ก ๆ ก็เดินไปหาชาย วัยกลางคนเจ้าบ้าน “ท่านปู่ไท่เจ้าคะ ไม่ทราบว่าที่นี่มีแป้งมันหรือไม่” เด็กหญิงเอ่ยถามสิ่งที่ต้องการทันที “เจ้าตัวน้อยอยากได้ไปทำอะไ

ไม่เพียงแต่เฉพาะเด็กชายเท่านั้นที่พากันเดินไปเพราะบรรดาผู้ใหญ่ก็ต่างอยากรู้เช่นกัน ดังนั้นหน้าห้องครัวตอนนี้จึงมีคนหลายคนต่างกำลังมุงดูหม้อที่อยู่บนเตาด้วยความสงสัย“อันอัน ในนั้นใช่หัวหมูและเครื่องในตุ๋นที่เจ้าว่าหรือไม่” อานไท่ช่างถามขึ้นแทนใจทุกคนยิ่ง“ใช้แล้วเจ้าค่ะ มันหอมมากเลยใช่หรือไม่เจ้าคะ”