Semua Bab ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต: Bab 31 - Bab 40

จือฉีพยักหน้าเห็นด้วย เป็นอย่างที่เด็กน้อยพูดเอาไว้ไม่มีผิดเมื่อพวกเขาเดินกันมาได้อีกหนึ่งเค่อ[1] ก็พบเข้ากับโรงหมอแห่งหนึ่ง ‘เจ้าเข้าไปเลยข้าสัมผัสได้ถึงความมีคุณธรรมมาจากในนี้’ เสียงกระตือรือร้นของกุยเฮยเปล่งออกมาอันอันมองโรงหมอที่เต็มไปด้วยผู้คนแต่งกายมอซอเต็มไปด้วยรอยปะชุน ‘ข้าคิดว่าเขาคงจะมีคุ

ห้าพี่น้องมองผู้มาใหม่อย่างสงสัย ‘กุยเฮยเขามาดีมาร้าย’ อันอันถามเต่าตัวน้อยผู้ยังคงหดหัวอยู่ในกระดองด้วยความสงสัย แม้จะค่อนข้างคุ้นเคยกับลักษณะบุคลิกแบบนี้อยู่บ้าง กุยเฮยจำต้องยืดหัวออกมาพิจารณาชายวัยกลางคนตรงหน้า ‘จัดว่าดีมีใจยุติธรรมสามารถคบได้’ กุยเฮยตอบตามตรง จากนั้นเจ้าตัวก็สอดส่ายห

เมื่อผู้ใหญ่และเด็กตกลงกันได้ ย่อมถึงเวลาแยกย้าย “ท่านลุงพวกข้าขอลาก่อนนะเจ้าคะ เอาไว้วันพรุ่งค่อยพบกัน” อันอันตัดสินใจบอกลาขึ้นมาก่อน “ได้สิเอาไว้วันพรุ่งค่อยพบกัน หลานข้า เงินจำนวนนี้เจ้ากับพี่ชายจงนำไปซื้อของกินกันนะ อย่าได้ดูถูกเงินเพียงน้อยนิดของลุงละ” ก่อนลาจากชายวัยกลางคนได้มอบถุ

เร็วเท่าความคิดเมื่ออยากทำงานอันเป็นที่รักเด็กหญิงจึงได้สาวเท้าเล็ก ๆ ของตนมุ่งไปหาชายชราผู้เป็นเจ้าของร้านทันที “ท่านเจ้าของร้านเจ้าคะ” น้ำเสียงอ่อนหวานของเด็กน้อยทำให้ชายชราก้มหน้ามองใบหน้าเล็กอย่างเอ็นดู “คุณหนูน้อยเจ้าต้องการอะไรอย่างนั้นหรือ” เสียงแหบพร่าของชายชราถามอย่า

อันอันจึงได้ใช้สองมือรับเจ้าตัวน้อยมาจากผู้เป็นแม่พลางมองสำรวจเจ้าตัวเล็กไปด้วย “ดีนะที่ไม่บาดเจ็บ” สิ้นเสียงของเด็กน้อย ภายนอกห้องนอนของครอบครัวหยูก็มีเสียงฝีเท้าของคนสองสามคนมาพร้อมกับมีเสียงตะโกนถามขึ้นอย่างเป็นห่วง “พี่สะใภ้เกิดอะไรขึ้นข้าได้ยินเสียงร้องของเสี่ยวอัน” “น้องสะใภ้ไม่มี