Semua Bab ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต: Bab 221 - Bab 230

หนิงอันผู้กำลังยืนมองแม่น้ำด้านหน้าถอนสายตาออกมองมาตามเสียงเรียกที่ได้ยินพลางสาวเท้าเดินมายังอิงอิงผู้กำลังนั่งยอง ๆ อยู่ริมลำธาร “วันนี้มีของอร่อยเพิ่มอีกจากน้องเล็กของพวกเรา สิ่งนี้เรียกว่าหอยตลับมันหาใช่ก้อนหินไม่” เมื่อเด็ก ๆ ทั้งหกได้ยินว่าสิ่งนี้คือของกินได้มีหรือที่พวกเขาจะพลาดดัง

“โอ้! ข้าดูจากจำนวนของมันรวมถึงแบ่งออกมาปลูกแล้วยังมีอยู่มากทีเดียว อย่างนี้เจ้าก็ร่ำรวยได้เป็นเศรษฐีตัวน้อยแล้วสินะ” คำกล่าวของคนเป็นพี่ทำให้หมิงหมิงยกยิ้มเขินจนแก้มขาว ๆ ของเจ้าตัวแดงเรื่อ “เพียงเล็กน้อยเท่านั้นขอรับ ท่านพี่อย่าแกล้งข้าเลย” หนิงอันหัวเราะขึ้นมาเสียงดัง “เอา

หลังจากที่หนิงอันกับครอบครัวไปในเมือง ผ่านมาอีกสามวันคนที่บริเวณท่าเรือก็ได้ยินเสียงประทัดที่ถูกจุดขึ้นก่อนที่จะมีการโหมโรงจากคณะดนตรี ต่อมาก็มีการแสดงระบำมังกร และระบำสิงโตตามลำดับทำให้บรรยากาศภายในท่าเรือเป็นไปอย่างครึกครื้นสาเหตุที่เป็นเช่นนี้นั้นเป็นเพราะวันนี้เป็นวันเปิดร้านหม้อไฟอั

ในระหว่างการสนทนาเสียงวิ่งของม้าก็ดังขึ้นและหยุดลงแถวหน้าบ้าน คนในครอบครัวต่างพากันแปลกใจ “ข้าออกไปดูเองขอรับ” หมิงหมิงกล่าวอาสาพร้อมกับเจ้าตัววิ่งออกไปด้านนอก เหลียนเซียวมู่ตงผู้ลงจากรถม้าและกำลังสนทนากับหยูเจียงก็มองไปทางประตูบานใหญ่สีแดงพร้อมกันเมื่อมองเห็นประตูบานนั้นกำลั

“เอาล่ะ ข้าไม่อยู่เล่นกับพวกเจ้าแล้ว ข้ายังมีธุระต้องทำ ให้ผ่านปีใหม่ไปก่อนข้าจะมาหาพวกเจ้าใหม่” จบคำของเจ้าตัวหนิงอันก็ขึ้นหลังเจ้าห้าเพื่อไปยังจุดหมายเดิมต่อไป โดยฉงซานกับฉงเหมารวมถึงลูกน้อยอีกสองตัวพากันมองแผ่นหลังเล็ก ๆ ค่อย ๆ หายลับไป หนิงอันห่อตัวเป็นลูกบอลเนื่องจากความ