All Chapters of I love you, Sister: Chapter 231 - Chapter 240

-Savanna-Habang naglalakad sa catwalk suot ang branded na red two-piece bikini ay kitang-kita ko kung paano mapasinghap ang mga nanonood lalo na ang mga kalalakihan habang pinagpipiyestahan ng kanilang mga mata ang katawan ko.After thirteen years of leaving the Philippines, isa na akong sikat na model ng iba’t ibang mga branded na damit at underwear dito sa Paris. Graduate ako ng Fashion designing, at minsan, ako rin ang nagmomodel ng mga damit na dinedesign ko.Praktisado ko na and sexy smile na nakaplaster sa aking mga labi, at ang seductive movement na palagi kong ginagawa tuwing nagmomodel ako. Sanay na rin ako sa mga bulong-bulungang naririnig ko tungkol sa akin na isa daw akong maldita at may masamang ugali dahil sa harap lang daw ako ng camera ngumingiti, pero kapag kaharap ko ang mga kasamahan ko sa industriya ay palagi daw akong seryoso.Wala daw akong kainit-init sa katawan. Meaning, sobrang lamig ko daw makitungo sa lahat ng mga tao, kahit sa mga taong itinuturing akong k

-Norman-After thirteen long years of blood, sweat, and sleepless nights, I finally had it. My own security agency, and my own private investigation office in the Philippines. Para sa akin, hindi lang ito isang negosyo. Ito ang patunay na sulit ang bawat sakripisyong pinagdaanan ko sa loob ng labing-tatlong taon na ito, bawat pagkatalo, at bawat sandaling muntik na akong sumuko.Kung hindi ko lang inisip ang mga magulang ko at ang kapatid ko na nawala sa buhay ko, hinding-hindi ko ito maipagpapatuloy. Sila ang dahilan kung bakit naitayo ko ang kumpanyang ito.Noong una, ginusto kong maging pulis. Pero naisip ko na sa pamamagitan ng negosyo kong ito, hindi lang ako makakapagligtas ng buhay ng mga tao, makakatulong din ako para mahanap ang mga mahal nila sa buhay, at mapoprotektahan sila ng mga binuo kong team.Dugo, pawis, at luha ang ipinuhunan ko para marating kung nasaan man ako ngayon. At dahil ito sa pamilya ko. Mahahanap ko na ang mga pumatay sa mga magulang ko, at sa wakas, maha

-Savanna-“Savanna! Where the hell are you?” paglabas ko ng airport sa Pilipinas habang tulak-tulak ang cart na may lamang apat na maleta, tinawagan agad ako ni daddy.I don’t even know kung pano niya nalaman eh hindi naman kami nag-uusap. I can’t help but think na may inutusan siyang tao para manmanan ako.“You don’t need to know, dad. Wala ka namang pakialam sa akin, di ba?” I said, rolling my eyes.I looked around and I frowned when I saw people in the airport taking out their phones to snap pictures of me, and I looked down, hiding my face.“Ang ganda-ganda niya.” narinig kong sabi ng isang babae.“Miss, are you a vlogger?” a young man asked me, and I shook my head. “Maybe you’re an actress or a model?”“Savanna, you have to come back home! Nasaan ka? Bakit hindi ka nagpaalam na aalis ka pala ng Paris?” dad’s loud voice made me wince.Ako, magpapaalam sa kanya? For what? Para hindi niya ako payagang umalis lalo na kapag nalaman niyang dito ako umuwi?That’s bullshit!I didn’t even

-Savanna-“Savanna!” Valerie called out in panic, but I covered both of my ears as I stepped inside the elevator. What’s happening? Bakit biglang may barilan dito?“Hey, what was that?” kinalabit ko ang bellboy. “Anong nangyayari? Safe ba talaga dito sa condominium nyo? Isn’t that a gunshot? May mga criminal kayo dito?” sunod-sunod na tanong ko sa kanya.Mali ba na umuwi ako dito sa Pinas? Dapat ba bumalik na lang ako at sundin ang gusto ng daddy ko?“Ma’am, hindi ko po alam.” I could also see that he was so nervous. Nanginginig ang mga kamay niya habang nakahawak sa cart.I rolled my eyes as I pressed the button for the tenth floor. When we stepped out, he walked so fast that my heels kept clicking sharply against the marble floor as I struggled to keep up with his pace. “Kuya, huwag naman masyadong mabilis. Wait for me!”“Bilisan niyo po ma’am.” Nang tumapat kami sa room 1028, I tapped the card and stepped inside. Sumunod siya at ibinaba ang lahat ng mga gamit ko. “Sige po ma’am, bab

-Norman-I saw the tears welling up in Savanna’s eyes, and guilt suddenly washed over me. I hadn’t meant to kiss her. At least, not like that. I mean, hindi ko na talaga napigilan ang sarili ko. Sobrang ganda kasi niya. Gusto ko lang sanang gumanti at parusahan siya, pero gumanti kasi siya ng halik. Tapos ngayon iiyak-iyak siya, na akala mo ninakaw ko sa kanya ang first kiss niya.“Savanna…” I tried to run after her, pero biglang bumukas ang elevator at lumabas ang isang matangkad na lalaki at naka-itim. “Norman Guerrero!” malakas na sigaw niya, at saka ako pinaputukan ng baril. As in sunod-sunod.Who is this man? At bakit niya ako kilala? Tapos gusto niya pa akong patayin?Mabilis akong nakaiwas sa mga bala at nakapagtago sa may gilid ng emergency exit.“Finally, nagkita na tayong hayop ka!” malakas na sigaw nito habang papalapit sa pinagtataguan ko. Inihanda ko na ang baril ko at ikinasa ito. “Ang tagal kitang hinanap! Dito lang pala kita makikita!”“Sino ka ba? Hindi kita kilala!”