All Chapters of I love you, Sister: Chapter 61 - Chapter 70

-Bianca-“Vaughn!” Julio had a wide smile on his face as he approached us, and I almost scoffed. Hindi mapagkakatiwalaan ang taong ito, kaya ngayon pa lang ay parang gusto ko nang hilahin ang boss ko palabas ng restaurant. “Salamat at pinaunlakan mo ang imbitasyon ko.” at natuon ang pansin niya sa akin. “And who is this… woman here?”“Oh, this is Bianca, my new personal assistant.” Vaughn introduced me to him, and vice versa. “Bianca, this is Mr. Julio Santos, Beatrice’s father.”“It’s a pleasure to meet you, Mr. Santos.” out of respect, I extended my hand, and of course, tinignan niya lang ito bago muling itinuon ang pansin sa boss ko. Kibit-balikat na binawi ko ang kamay ko. “What happened to Jessie?” tanong nito at saka inilahad ang kamay para paupuin si Vaughn. Oo, si Vaughn lang. Pero pinauna akong umupo ng boss ko at ipinaghila pa ako ng upuan na ikinataas ng kilay ni Julio. “Did you fire her? May ginawa ba siyang hindi maganda? I thought you were going to bring her with you.”

-Vaughn-“Pinahiya mo ako sa mga empleyado mo!” pagpasok sa bahay ay iyon kaagad ang bungad sa akin ni Beatrice. Hindi ko siya pinansin at dire-diretso akong naglakad papunta sa kitchen para uminom ng tubig. “Vaughn, talk to me! Why did you do that? Bakit mas kinakampihan mo pa ang babaeng ‘yun kaysa sa akin? Why did you leave me alone in the basement? Pano kung may nangyari sa akin doon?”“Beatrice, stop! Wala akong kinakampihan, okay?” sabi ko sa kanya bago binuksan ang fridge at naglabas ng isang bote ng mineral water. “At walang mangyayari sa’yo doon dahil nasa loob ka ng property ko! Napapaligiran ng mga security ang company, so stop overacting!”“Overacting? Talaga ba?” she scoffed. “Eh ano ‘yung ginawa mo kanina? Iniwan mo ako to have lunch with her! You chose her over me!”Muntik pa akong masamid sa sinabi niya. “Chose her? I asked you if you wanted to join us, and you said no.” "I said no because I was hoping you'd make me go with you. I was waiting for you na mas pipiliin

-Vaughn-After texting Josh, I took a deep breath and sat on my swivel chair. I spun around to face the skyscraper through the glass window. Ito talaga ang nakakapagparelax sa akin every morning Ang maaliwalas na view and ‘yung kape ni Bianca.Wait, bakit wala pa?Sakto namang pag-ikot ko ulit ng upuan ko ay may kumatok sa pinto ko at saka pumasok si Bianca, bitbit ang isang tasa ng mabangong kape. “Sir, ito na po ang kape nyo.” nakangiting sabi nito sabay lapag nito sa mesa.“Thank you.” sambit ko at saka ako humigop nito. Masarap talaga ang kape niya. Pagkababa ko ng tasa ay mataman ko siyang pinagmasdan. “Malapit na nga pala ang birthday ni Justin.” sabi ko sa kanya. Siyempre close sila ng anak ko. Dapat lang na magregalo siya. “May naisip ka na bang regalo?”Umiling ito. “Wala pa nga po sir eh. Kayo po?”“Meron na akong naisip, but I don’t know how to find her.” sabi ko at saka muling humigop sa aking kape. “Maybe you can help me.”“Find her?” kunot ang noong tanong nito. “Tao

-Bianca-“Are you sure about that?” tanong ni Vaughn kay sister Rita, at nanlalambot ang mga tuhod na napaupo ako. Bigla akong nahilo. Biglang sumikip ang dibdib ko.Bakit iyon sinabi ni sister Rita? “Ah eh, yes, Mr. Avery. Alam niyo po kasi, isa sa mga sister dito ang naging nanay-nanayan ni Justin kaya naman sa kanya na lang namin kinuha ang apilyedong ibinigay namin sa bata.” kahit na nakaisip agad ng dahilan si sister, parang bigla akong nawalan ng gana. Pati siya ay nagsinungaling na rin para lang sa akin.“Okay. Thank you for the information, sister. Huwag na po kayong mag-aksayang kumuha ng bagong birth certificate ni Justin. Ako na po ang bahala.” iyon lang at pagkatapos ay ibinaba na ni Vaughn ang tawag. “Bianca, are you okay?” tanong nito nang mapansin ang itsura ko. Siguradong namumutla ako.“Yes, sir.” pilit ang ngiting ibingay ko dito. “Bigla lang pong sumama ang pakiramdam ko.”“Ganun ba? You want to take a rest first?” biglang nagbago ang tono nito. May nahimigan akong

-Vaughn-“Sir, nagtext po ako sa inyo, hindi niyo po ba nareceive?” dire-diretsong naglakad si Bianca papunta sa desk nya at umupo. Parang balewala lang sa kanya ang galit ko at nagsimulang magtrabaho.Damn this woman!“Nagtext? I didn’t receive anything! At pano ka magtetext? Hindi mo nga alam ang number ko?” galit na lumapit ako dito.Napahinto ito sa pagtatype sa keyboard niya at tumingin sa akin. “Sir, may amnesia po ba kayo? Nagpalitan tayo ng number nung kumain tayo sa jollibee. Matanda ka na talaga sir. Ang bilis mong makalimot.”“What?” I scrolled through my phone. Wala talaga ‘yung number niya, and walang pumapasok na text sa akin. “Hindi ka talaga nagtext. See?” I showed her my phone.Bianca rolled her eyes and snatched my phone. Hinanap niya ang text niya. “Wala nga sir. Bakit po ganun? Baka may nagblock sa number ko.”Napaisip ako. Could it be Beatrice?Damn!“Save your number again. Palitan mo ng name.” I told her. Baka kasi pag nakita ni Beatrice ang name niya sa phone k