Semua Bab เจ้าสาวชนบท: Bab 1 - Bab 10

ช่อม่วง หรือ อีช่อหลานยายปาน เด็กสาววัยแรกแย้มอายุ 18 ปี ที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านแถบชนบททางภาคอีสาน บิดามารดาของเธอแยกทางกันตั้งแต่จำความได้ หลังจากหายเงียบไปนานมารดาผู้ให้กำเนิดก็หอบหิ้วน้องสาวและน้องชายต่างบิดากลับมาบ้านนอกอีกครั้ง เธอนำเด็กน้อยสองคนนั้นมาทิ้งเอาไว้ โดยรับปากตากับยายว่าจะส่งเสียค่าเลี้ยงดูไม่ขาด แต่สัจจะหรือจะมีในหมู่โจร เมื่อผู้หญิงคนนั้นก้าวขาพ้นขอบประตูบ้าน เงินทองหรือแม้กระทั่งตัวเธอเองก็ไม่เคยหวนกลับมาช่อม่วงเติบโตขึ้นท่ามกลางความยากลำบาก เพราะตากับยายของเธอมีอาชีพรับจ้างหาเช้ากินค่ำ การเลี้ยงดูเด็กน้อยสามคนจึงกลายเป็นภาระอันหนักอึ้งเกินความสามารถของสองสามีภรรยา แต่พวกท่านก็ไม่เคยปริปากบ่นออกมาให้ได้ยินสักครั้ง ในฐานะพี่สาวคนโตช่อม่วงถูกสั่งสอนให้ช่วยเหลือตัวเองและน้อง ๆ ตั้งแต่เด็ก เธอทำงานหลายอย่างเกินกว่าวัยมาก ทั้งช่วยทำงานบ้าน เลี้ยงน้อง ทำกับข้าว และรับจ้างเล็กๆ น้อยๆ เท่าที่ทำไหวพอถึงวัยเข้ารับการศึกษา ช่อม่วงก็เริ่มทำงานเหมือนผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นปลูกมัน ตัดอ้อย ถางหญ้า ใส่ปุ๋ย ดูแลสวน และงานจิปาถะอื่นๆ ตามช่วงฤดูกาล เธอหาเงินค่าขนมไปโรงเรียนด้วยตัวเองโด

ช่อม่วงตื่นตั้งแต่ไก่โห่มาทำงานบ้านทุกวัน ทั้งกวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า และทำกับข้าว ล้วนเป็นหน้าที่ของเธอทั้งนั้น ทศพลไม่เคยช่วยเหลือหรือถามไถ่สักครั้ง หลังจากเหตุการณ์วาบหวามผ่านไป ชายหนุ่มก็ทำเหมือนว่าเธอเป็นธาตุอากาศไร้ตัวตน เขาหลบหน้าหลบตาและพูดคุยกับช่อม่วงเฉพาะที่จำเป็นเท่านั้น ทศพลออกไปทำงานช่วยป้ารำไพตั้งแต่เช้าตรู่ กลับมาบ้านอีกทีก็ช่วงหัวค่ำ ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขาเอื่อยเฉื่อยเหมือนคนไม่รู้จักกัน ช่อม่วงพยายามประคับประคองความสัมพันธ์ให้เดินหน้าต่อไป แต่ทว่าทศพลไม่ยอมให้ความร่วมมือใดๆ กับเธอเลย หญิงสาวได้แต่ก้มหน้าอดทนตามเวรตามกรรม“พะ พี่ทศ กินข้าวเช้าก่อนสิ” ช่อม่วงรวบรวมความกล้าสนทนาครั้งแรก เธอไม่ต้องการเป็นบุคคลคนแปลกหน้าสำหรับเขา“อะ อืม” ทศพลพยักหน้ารับแบบส่งๆ เขาทรุดตัวนั่งลงบนเสื่อกกผืนเก่า จากนั้นก็ตักข้าวใส่ปากโดยไม่พูดจาอะไร“ไม่อร่อยหรือจ๊ะ” ช่อม่วงเอ่ยถามด้วยสีหน้าวิตกกังวล เธออุตส่าห์ตื่นเช้ามาทำอาหารสุดฝีมือเพื่อหวังให้ความสัมพันธ์ดีขึ้นบ้าง สาวน้อยมองถ้วยแกงจืดไข่น้ำใส่ยอดตำลึง และผัดกะเพราหมูสับ ตาละห้อย อาหารบ้านๆ คงไม่อร่อยถูกปากทศพล“อร่อย แต่พี่ไม่หิว

หลังจากวันนั้นช่อม่วงก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปช่วยงานที่ไร่อีกเลย หญิงสาวจึงมุ่งมั่นทำสวนอยู่บ้านแบบเอาเป็นเอาตาย ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับทศพลก็ไม่มีอะไรคืบหน้า เขายังคงทำตัวเหินห่างเช่นทุกครั้ง แต่ช่อม่วงกลับรู้สึกว่าชายหนุ่มเริ่มเปิดใจพูดคุยเรื่องราวต่างๆ มากขึ้น แปลงผักบริเวณสวนหลังบ้านเริ่มเขียวชอุ่มงอกงามตามลำดับ คาดว่าอีกไม่กี่เดือนคงเก็บผลผลิตออกไปขายได้ชีวิตประจำวันแสนธรรมดาพาให้รู้สึกเงียบเหงาอยู่บ้าง แถมการเงินของครอบครัวก็ขาดสภาพคล่องมานานหลายเดือนจนช่อม่วงรู้สึกร้อนรนใจ เธอเคยเปรยเรื่องนี้ให้ทศพลรับทราบแล้ว แต่ชายหนุ่มยังคงนิ่งเฉยเหมือนคนไม่รู้สึกรู้สาอะไร ช่อม่วงเฝ้าภาวนาขอให้ผักสวนครัวเติบโตไวๆ ทุกวี่วัน เธอจะรีบนำพวกมันไปขายหารายได้ป้ารำไพถามไถ่เรื่องสภาพคล่องทางการเงินกับเธออยู่บ่อยครั้ง แต่ช่อม่วงก็ยืนยันเสมอว่าไม่มีปัญหาอะไร สาวน้อยค่อนข้างกระดากอายยามต้องพึ่งพาแม่สามี เธอกับทศพลเติบโตเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว สมควรรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยตัวเองให้ได้ระหว่างทางไปเยี่ยมตานิลกับยายปาน ช่อม่วงได้เจอเพื่อนสมัยเรียนมัธยมที่ทำงานเป็นเสมียนอยู่โรงรับซื้ออ้อย เพื่อนสาวตัวเล็กตัวน

ความสัมพันธ์ระหว่างช่อม่วงกับทศพลพัฒนาขึ้นมาก หากจะบอกว่าแน่นแฟ้นกว่าแต่ก่อนก็คงไม่ผิดเท่าไหร่ สภาพคล่องทางการเงินของครอบครัวก็ดีขึ้นเช่นกัน ช่อม่วงบริหารจัดการเงินอย่างเป็นระบบ คล่องแคล่ว ทำให้พวกเขามีเงินเหลือกินเหลือใช้ มีเวลาว่างเมื่อไหร่ร่างบางมักหยิบหนังสือเกี่ยวกับการเกษตรมาอ่านและหาความรู้เพิ่มเติมอยู่เนืองๆสองหนุ่มสาวช่วยกันทำงานคนละไม้ละมืออย่างแข็งขัน คอกเป็ดและคอกไก่ใช้เวลาสร้างเพียงไม่กี่วันก็เสร็จสิ้น เหลือแค่โรงเรือนเพาะเห็ดฟางเท่านั้น ทศพลต้องพักงานตรงนี้เอาไว้ก่อน เนื่องจากไร่มันสำปะหลังกำลังเข้าสู่ฤดูกาลเก็บเกี่ยว“พี่ทศให้ช่อไปช่วยไหม พักนี้พี่หักโหมทำงานในไร่ทุกวันเลย”“ลำพังงานบ้านกับงานสวนยังไม่เหน็ดเหนื่อยอีกหรือ” ร่างสูงสอบถามพลางขนอุปกรณ์ทำไร่ขึ้นรถกระบะด้วยความเร่งรีบ“ผักสวนครัวตัดขายหมดแล้ว ต้องรอพวกมันงอกใหม่อีกหลายสัปดาห์ ส่วนไก่กับเป็ดให้อาหารเฉพาะเวลารุ่งเช้าและหัวค่ำ ช่วงนี้ช่อไม่ค่อยมีอะไรทำ อยากช่วยพี่ทศจ๊ะ” ช่อม่วงหยิบจับอุปกรณ์การเกษตรเล็กๆ น้อยๆ ขึ้นรถกระบะช่วยเขา ร่างบางกระเง้ากระงอดสุดฤทธิ์“ถ้าอยากไปด้วยต้องดูแลตัวเองนะ พยากรณ์อากาศบอกว่าจะมีพ

ทศพลหาได้ใส่ใจเสียงห้ามอันแผ่วเบาของช่อม่วง ฝ่ามือหยาบกระด้างเคลื่อนตัวขึ้นมาด้านบนแล้วขยี้ขยำหน้าอกนุ่มหยุ่นอย่างเมามัน ใบหน้าคมโน้มเข้าหาร่างบางเชื่องช้า ก่อนจะมอบจุมพิตดูดดื่มกระชากวิญญาณให้เธออย่างไม่ปรานี ใช้เวลาเพียงไม่กี่วิร่างบางก็อ่อนระทวยอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา ฝ่ามือเรียวเล็กที่เคยต่อต้านบัดนี้แปรเปลี่ยนเป็นโอบรัดรอบคอแกร่งเอาไว้ ทศพลออกแรงปรับเบาะรถให้ลาดเอียงจนสามารถเคลื่อนตัวขึ้นคร่อมร่างบางได้ ช่อม่วงนอนแน่นิ่งมองการกระทำอันน่าละอายของสามีด้วยหัวใจเต้นระรัว เธอกำลังตื่นกลัว ตื่นเต้น และอยากรู้อยากเห็นในเวลาเดียวกัน ความรู้สึกกระหายอยากมืดดำเหล่านั้นกำลังเพิ่มขึ้นแบบเท่าทวีร่างสูงปลดกระดุมเสื้อของภรรยาออกทีละเม็ดอย่างละเมียดละไม เมื่อไร้อุปสรรคพันธนาการ ดอกบัวคู่งามก็เด้งชูชันต่อหน้าชายหนุ่ม ความนุ่มหยุ่นก่อนหน้านี้เทียบไม่ได้เลยกับการใช้มือสัมผัสแบบเนื้อแนบเนื้อ ทศพลหลงใหลดอกบัวขนาดพอดีมือของช่อม่วงมาก เขาก้มลงงับตุ่มไตสีน้ำตาลทันทีด้วยความรู้สึกโหยหา ตั้งแต่ภรรยาคนสวยเข้าศึกษาต่อ กิจกรรมร่วมรักที่เคยทำประจำก็ลดลงผิดหูผิดตา ความรู้สึกหื่นกระหายจึงปะทุออกมาอย่างหนักหน