All Chapters of The Fine Print of Falling in Love: Chapter 211 - Chapter 220

Mainit ang hapon nang maisipan ni Alexis na maglinis ng lumang bodega sa likod ng kanilang bahay. Matagal na itong hindi nabubuksan—siguro simula pa noong lumipat sila, hindi pa nila lubos na inayos ang mga gamit na naiwan. Dala ng init ng panahon, pawis na agad si Alexis kahit kararating lang niya sa loob, pero pinilit niyang magpatuloy.“Mommy, can I help?” tanong ni Ayesha, sumunod sa kanya habang may dala-dalang maliit na walis.Ngumiti si Alexis. “Sure, sweetheart. Pero careful ka, ha. Baka may matulis dito.”Habang nagsisimula silang magbura ng alikabok at maglipat ng kahon-kahon, naroon din si Ralph na dumating matapos mag-ayos ng ilang papeles sa home office. “Need reinforcements?” biro niya habang naghubad ng polo at nag-roll up ng sleeves.“Perfect timing,” sagot ni Alexis, ngumiti pero may tensyon sa mata. Hindi niya maipaliwanag, pero may kakaibang bigat ang lugar.Kasunod nilang pumasok si Ralph, naka-roll up ang sleeves, dala ang lakas at suporta. “Mukhang may malaking m

Magdamag na hindi nakatulog si Ralph. Nakahiga siya pero nananatiling gising, mahigpit ang pagkakayakap kay Alexis na mahimbing nang natutulog. Sa bawat hinga nito, ramdam niya ang bigat ng kanyang pangamba at ang liwanag ng bagong pag-asa. Alam niyang hindi siya pwedeng manatiling tahimik. Kailangan nilang makasiguro. Kinabukasan, maaga siyang nagpasya. “Lexie,” mahinahon niyang sabi habang sabay silang naghahanda ng almusal. “I think we should go to the doctor. Para makasiguro tayo.” Napatingin si Alexis, napahinto sa paghalo ng gatas ni Ayesha. May halong kaba ang kanyang mga mata. “Pero… baka naman wala lang ‘to, Ralph. Ayokong umasa agad.” Hinawakan ni Ralph ang kamay niya, mariin at may diin. “Hindi ito tungkol sa pag-asa. This is about making sure you’re okay. Kung totoo man ito, we’ll face it together. Kung hindi naman… at least alam natin.” Hindi agad sumagot si Alexis. Pero sa huli, dahan-dahan siyang tumango. Kinahapunan, matapos ihatid si Ayesha sa ballet class

Mula nang makumpirma ng doktor na buntis siya ngunit “delikado,” nag-iba ang takbo ng araw-araw ni Alexis. Para bang bawat galaw, bawat hakbang, ay may kasamang kaba. Ang simpleng pag-upo o pagtayo ay sinusukat na ngayon ng ingat at pagdarasal.“Bed rest po muna ang pinakamahalaga,” malinaw na bilin ng OB-GYN. “Avoid stress, wag magbubuhat ng mabigat, at bantayan ang bawat sintomas.”Kaya simula noon, halos hindi na pinapalabas ni Ralph si Alexis sa kwarto. Siya mismo ang gumagawa ng lahat ng gawaing bahay—mula sa pagluluto hanggang sa paghatid at pagsundo kay Ayesha sa school.Isang umaga, habang naghahanda si Ralph ng almusal, nakasilip si Alexis mula sa kanilang silid. Nakita niya si Ralph na nagmamadali sa kusina, halatang hindi sanay pero pilit gumagawa ng pritong itlog. Nakataas pa ang kilay nito habang inaayos ang mantika.“Ralph…” mahinang tawag ni Alexis.Agad itong lumingon, at halos mahulog ang luto. “Lex! Dapat nasa kama ka! Sabi ng doctor, bed rest!”Napangiti si Alexis.

Simula pa lang ng umaga, ramdam na ni Alexis ang bigat ng kanyang tiyan. Tatlong buwan na lang, at sasalubungin na nila ang bagong miyembro ng kanilang pamilya. Habang nakahiga siya, pinakikiramdaman ang bawat maliit na sipa sa loob niya—mga paalala na may buhay na unti-unting lumalakas sa kanyang sinapupunan. May kasamang excitement ang bawat galaw, ngunit hindi rin maikakaila ang kaba, lalo’t palagi siyang pinapaalalahanan ng doktor na kailangang doble ang pag-iingat. “Good morning, Mommy!” sigaw ni Ayesha, kasabay ng malalakas na yabag ng kanyang maliliit na paa sa kahoy na sahig. May hawak itong maliit na notebook kung saan nakasulat ang samu’t saring pangalan para sa magiging kapatid. Tumalon ito sa kama at agad na yumakap. “I thought of a new name—what about Ayanna?” Napangiti si Alexis, hinaplos ang pisngi ng anak. “Ayanna… ang ganda. It means beautiful blossom, right?” Sa kabilang bahagi ng silid, si Ralph ay abala sa paglalagay ng pagkain sa mesa. Narinig niya ang usapan

Nang bumungad ang tanong ng doktor, parang biglang huminto ang oras para kay Ralph. Ang bawat tibok ng puso niya ay mas malakas kaysa sa anumang tunog sa paligid. Ang mga paa niya’y tila nakabaon sa sahig, at sa loob ng ilang segundo, hindi siya makahinga. Ngunit nang marinig niya ang mahina at basag na tinig ni Alexis mula sa loob ng silid, “Ralph… please… si Ayanna…” agad siyang natauhan. Mariin siyang tumingin sa doktor. “Kung anuman ang pinakamaligtas para sa asawa ko at kay Ayanna, ‘yun ang gawin ninyo. Huwag na nating hintayin pa. Ilabas ninyo siya.” Tumango ang doktor at mabilis na nagbigay ng utos sa mga nurse. Habang inihahanda si Alexis para sa emergency C-section, pinayagan si Ralph na makapasok, nakasuot ng sterile gown at face mask. Nanginginig ang mga kamay niya habang hinahawakan ang palad ng asawa. “Lex,” bulong niya, pilit pinapakalma ang boses, “nandito ako. Hindi kita iiwan. Konti na lang, makikita na natin si Ayanna.” Namumungay ang mata ni Alexis dahil sa tako