Semua Bab His Dangerous Desire: Bab 261 - Bab 270

Samantha's POVIlang minuto matapos ang pag-uusap namin sa loob ng bahay ni lola Ursula ay agad na rin kaming lumabas. Ngunit bago pa man tuluyang magtungo si Lola patungong bukirin ay agad nang hinablot ni Theo ang mga bitbit niyang gamit.Noong una ay ayaw pang pumayag ni lola Ursula pero habang tumatagal ay wala ring nagawa ang matanda kundi ang ibigay ang hiling ni Theo.Sa puntong iyon ay agad siyang sinamahan ni Roy upang magtrabaho sa bukirin at mula sa di kalayuan ay kita ko ang ngiti sa kanilang mga mukha.Napapailing na lamang ako sa mga sandaling iyon at lihim na natatawa lalo na sa tinuran ni Theo. Kung tutuusin ay kakaunti lang ang alam niyang trabaho pagdating sa office work, sa pagiging isang magsasaka pa kaya.Pero sa kalagitnaan ng pananahimik ko habang nakatanaw sa kanya na tuwang-tuwa sa mga sandaling iyon. Hindi ko mapigilan ang hindi mapaisip sa mga narinig kong usapan nila ni lola Ursula.He knows her and she knows him.Apo niya si Theo?Sinong anak niya sa mga m

Samantha's POVMatapos ang halos isa at kalahating oras na pananatili namin kay lola Ursula ay napagpasyahan na rin naming umuwi sa bahay. Doon na rin kami nagtanghalian dahil ayaw niya kaming paalisin hangga't hindi kami kumakain.Kung tutuusin ay ganoon naman talaga siya kahit na noong mga bata pa lamang kami. Hindi siya papayag na hindi niya kami nabibigyan ng pagkain o ng kahit ano mang mayroon siya sa bahay niya.Ngunit sa kabila ng mga sandaling iyon ay hindi ko mapigilan ang hindi mapaisip tungkol sa mga pinag-usapan namin. Hanggang ngayon ay hindi ko alam paano ko ipa-process ang mga impormasyong nalaman ko kay Theo at sa nakaraan niya.I was expecting that it's not going to be a big deal.Inaasahan ko na simpleng kwento lang ang maririnig ko tungkol sa nobyo ko.Ang masaklap ay kasinglalim pala ng isang balon.Ngunit ang mas ikinabigla ko sa lahat ng mga nalaman ko ay ang sinabi sa akin ni lola Ursula tungkol sa pagiging magkababata namin ni Theo.Is that even a fact?Kung to

Theo's POV"Seryoso ba kayong patutulugin niyo itong boyfriend ni Ate sa kwarto niya?" kunot-noong anas ni Elias habang hindi maipinta ang mukhang tinapunan ako ng tingin. "Mukhang hindi mapagkakatiwalaan ang lalaking 'to. Baka mamaya kung anong gawin niya rito sa kapatid namin.""Ano ka ba, Elias?" saad ni tita Ellaine. "Pwede bang wag mong pag-isipan ng ganyan ang kuya Theo mo? Alangan namang-""Kuya?" Pagak siyang natawa at napailing. "No way! Kahit kailan ay hindi ko ituturing na kuya ang lalaking 'yan!"Sa sinabing iyon ni Elias ay agad na natigil si Victorino sa kanyang ginagawa. Napakamot siya sa kanyang ulo kasunod niyon ay ang paglapag niya ng kanyang cellphone sa lamesa sa harap niya.Kunot-noo niyang tinapunan ng tingin ang kanyang kuya at hindi kalaunan ay binato ng nadampot nitong bote ng tubig na walang laman."Alam mo!" gigil nitong sambit na ikinatitig sa kanya ni Elias. "Kanina pa ako rinding-rindi diyan sa ugali mo! Hindi ko alam kung anong gusto mong palabasin dyan

Theo's POVIsang malalim na buntung-hininga ang pinawalan ko matapos kong lumabas ng bahay. Sa pagbukas ko ng pinto ay agad kong natanaw ang ama ni Samantha na nakaupo sa rocking chair na nakapwesto malapit sa likod-bahay. Nakasandal siya roon habang nakapikit at ninamnam ang katahimikan sa kanyang paligid. Sa puntong iyon ay hindi ko sigurado kung tama ba ang naging desisyon ko na sundan si tito Roman. Bigla akong nakaramdam ng kaba na hindi ko alam kung saan nanggaling. I shouldn't have felt like that because there's no reason to. Kung tutuusin ay siya pa nga dapat ang kabahan dahil makakaharap niya ako. Siya ang dahilan kung bakit nangyari ang nangyari noong gabi ng anniversary ng kompanya. Muli ay humugot ako ng isang malalim na buntung-hininga. Matapos ang mga sandaling iyon ay nagpasya na rin akong maglakad patungo sa kanyang pwesto at lapitan siya. Ngunit hindi pa man ako tuluyang nakakalapit sa kanya ay natigil siya sa kanyang pagmamasid nang mabaling ang tingin niya sa

Third Person's POV"Nababaliw ka na ba?" anas ni Roman sa kaibigan na sa puntong iyon ay ngiting-ngiti. "Santisimo Buendia? Ang nagmamay-ari ng Buendia Incorporated at kilala sa buong bansa?"Tumango si Eleanor. "Oo. Siya nga. Bakit may masama ba?"Pagak na natawa si Roman. "At ako pa talaga ang tatanungin mo ng ganyan! Hindi ba dapat ay ako ang nagtatanong sa 'yo kung anong pumasok dyan sa kokote mo? Talaga bang may kalawang na 'yang utak mo, Eleanor? Nag-iisip ka ba?""Pwede ba, Roman?" iritable nitong anas. "Magtatanong ka pa ng ganyan. Aba, malamang! For your information, nasa tamang katinuan ako at walang dahilan para-""Sinabi mo na nagkakilala kayo sa bar?" sinsero niyang anas at kunot-noong tinapunan ng tingin ang kaibigan. "Anong nangyari nang magkakilala kayo roon? May asawa na 'yong tao, wag mong sabihing...""Oh, please, my friend!" anas ni Eleanor at tinalikuran ang binata. Nagtungo ito sa kusina at kumuha ng maiinom. "Wag kang mag-alala dahil hindi nangyari kung ano man