Semua Bab His Dangerous Desire: Bab 71 - Bab 80

Neo's POVHindi lamang ako kundi pati na rin ang pamilya ni tito Irigo ay masaya nang tuluyan nang magising si tito Theo. We're all happy that the surgery went well. Hindi lamang iyon kundi walang kung anong kahina-hinalang resulta ang nakita sa kanyang mga tests. Ang masaklap kung kailan naman maayos na sana ang lahat ay doon naman dumating ang hindi namin inaasahan.He has amnesia.A selective amnesia.Parehong-pareho sila ng sitwasyon ng kanyang nobya na si tita Samantha. Pareho silang mayroong selective amnesia at wala ni isa man sa kanila ang makaalala ng insidenteng kanilang kinasangkutan ilang linggo na ang nakakalipas. They couldn't remember personal information about themselves. They couldn't remember that they had been involved with each other.Ang tanging naaalala lamang ni tito Theo ay ang kapatid nito na si tito Irigo, si ate Taylor at ako. Samantalang si tita Samantha naman ay si Alya at si Karlos. Agad akong naupo sa bench sa labas ng hospital room. Napasapo ako sa

Theo's POVAfter a week of staying at the hospital, I could finally go home. Pagkagising na pagkagising ko ay wala akong ibang gustong gawin kundi ang balutin na ang mga gamit ko at umalis na sa lugar na iyon. Pero dahil sinabi ng doktor na kailangan ko pang manatili roon ay wala akong nagawa kundi ang sundin ang payo niya. Mayroon pa kasi silang ginawang tests at ilang mga observations tungkol sa sitwasyon ko. Nang tuluyan na nilang masigurado na stable na ang lagay ko ay doon na sila nagdesisyon na pauwiin ako. I was happy knowing that I was finally going home with a healthy well-being. Ang masaklap ay hindi ko alam kung paano ako magsisimula gayong wala akong kaalam-alam tungkol sa sarili ko. Para akong batang kasisilang pa lamang at wala pang muwang sa mundo. Ang tanging naaalala ko lamang ay si kuya Irigo at ang pamangkin kong si Neo. Bukod pa roon ay wala na. Pagbaba ko ng sasakyan ay natigil ako nang bumungad sa akin ang bahay sa harapan ko. Hindi iyon kalakihan ngunit

Theo's POVPagkababa na pagkababa namin ni Neo sa kotse ay agad kaming sinalubong ni kuya Irigo.Nakangiti siyang yumakap sa akin na tila ba tuwang-tuwa sa mga sandaling iyon. Nabanggit sa akin ng pamangkin ko kanina na mayroon kaming iringan na dalawa ni kuya. Pero hindi ko natanong kung anong dahilan at ngayon ay parang nawala na iyon ng parang bula. Kung tutuusin ay hindi lamang iyon, bagkus ay marami pa akong katanungan na gustong-gusto kong masagot. I want some answers. Either it is good or bad.However, Neo was right.Hindi lahat ng mga katanungang iyon ay masasagot kaagad at hindi lahat ng iyon ay kaya niyang sagutin o ng kahit na sino pa man. It might take a lot of time for me to get some answers. Ang hirap lang kasing nagpapatuloy ako sa buhay ko sa araw-araw pero wala naman akong alam tungkol sa sarili ko. Humugot ako ng isang malalim na hininga nang makapasok na kami sa loob ng mansion.Napamulsa ako habang pinagmamasdan ang kabuuan ng bahay."Nakapunta na ba ako rito?

Theo's POVNabulabog ang pananahimik ko sa balcony nang marinig ko ang ingay na dulot nina Neo at Bella sa may front yard. Mula roon ay rinig ko ang hagalpak ni Neo habang halata naman ang inis sa boses ni Bella.Tila ba naglalaro sila sa children's party ng trip to jerusalem habang paikot nilang pinalilibutan sina kuya Irigo, ate Lorie at si Herley. Sa kabilang banda naman ay walang ginawa ang tatlo kundi ang pagmasdan ang dalawang magpinsan habang tinatawanan ang mga ito.Natawa na lamang din ako sa tinuran ni Neo nang kunin nito ang cellphone ni Bella at ipinakita iyon kay kuya. Dali-daling tinanggal ni Bella ang suot nitong tsinelas at gigil na ibinato kay Neo. Agad nitong naiwasan ang pambabato ng dalaga at hindi kalaunan ay inihagis ang hawak nitong cellphone kay Herley.Lihim na lang ako ng natawa sa inasta nilang iyon.Matapos ang eksenang iyon ay muli kong ibinaling ang atensyon ko sa hawak kong cellphone. Muli ay bumungad sa akin ang larawan ng isang babaeng naka-side view k

Alya's POVHindi ako nakaimik nang marinig ko mula kay Neo kung ano ang turing at tingin ni Mr. Irigo kay Samantha.Halos anim na taon na siyang nagtatrabaho sa kanilang kompanya. Wala siyang ibang bukambibig kundi ang kabutihang loob ng mga Buendia sa kanya ganoon din kung paano siya ituring ng mga ito bilang isang pamilya.Sobrang saya niya kahit pa nilalait na siya ng kanilang mga kapitbahay dahil sa napili niyang trabaho. Sobrang saya niya dahil imbes na sa bakal na bato ay napunta siya sa matitinong mga tao na mayroong mabubuting loob.Pero nagkamali siya.Hindi sila tulad ng kanyang inakala.Putik?Aba! Kung hindi dahil sa best friend ko, hindi titino ang kapatid niya. Kung hindi dahil sa best friend ko, hindi magpupursige si Theo na palaguin pa lalo ang kanilang kompanya. Sino siya para pagsabihan ng ganoon si Samantha?Kung tutuusin nga magpasalamat pa sila sa kanya dahil sa dinami-rami ng naging secretary ng CEO ay siya lang ang nakatagal."Nabanggit mo na ba sa tiyuhin mo ku