All Chapters of Sino Ang Nagsisisi Ngayon: Chapter 31 - Chapter 40

“Kung hindi, iisipin ng mga tao na meron akong assistant na hindi professional,” Ang sabi ni Edward.Dahil isang empleyado lang siya, hindi naglakas loob si Nathan na makipagtalo at nagreklamo lang siya sa loob, “Hindi mo ba naisip na ang paliwanag na yun ay mas kahina-hinala?”Habang kumilos ng maayos ang kotse, lumingon si Macie palabas ng bintana, umiwas sa mga tanong kung bakit nalaman ni Edward ang discharge time niya o kung bakit siya nito sinundo.Malamang ay ang rason lamang ay para “patahimikin siya”—upang pigilan si Macie na magsalita ng walang ingat sa harap ni Yosef.Ito rin ay maaaring dahil may nananatiling konsensya si Edward. Tutal, siya ang gumawa ng mga fracture ni Macie.Sa backseat, nanatiling tahimik si Edward, ang tingin niya ay lumipat mula sa likod ng ulo ni Macie papunta sa paa nito.Naglaho na ang mga marka ng paltos, naiwan lamang ang pulang mga bakas. Maayos na maglakad ngayon si Macie, at ang kulay niya ay mas mapula na kumpara noon.Mukhang ang masu

“Hindi ako pupunta sa ibang lugar. Ayaw ko na ang mga ito, yun lang,” Ang sagot ni Macie ng walang ekspresyon.Napahinto si Edward sa mga salitang ito. Inutusan niya si Nathan, “Pumunta ka sa supermarket at bumilit ng isang bedding set.”Sumunod si Nathan at umalis, habang si Edward ay bumalik sa sala.Nagpatuloy si Macie sa pagliligpit. Ang karamihan sa kanyang ari-arian ay nandoon, ngunit…Agad siyang tumayo at naglakad papunta sa dati niyang kwarto. Sa oras na bubuksan niay ang drawer gamit ang susi, may taong dumating sa likod niya at binuksan ang pinakailalim na layer.Napahinto si Macie nang makita na walang laman ang loob. Nang tumalikod siya, nakita niya si Sharon na may mayabang na ngiti.“Nasaan ang notebook ko?” Ang tanong ni Macie.“Anong notebook? Hindi ko alam kung ano ang tinutukoy mo.” Nagpanggap si Sharon na wala siyang alam.“Hindi mo ba binuksan ang drawer na ito?” Kagat ni Macie ang ngipin niya.Bago pa makasagot si Sharon, lumapit si Edward sa doorway, nak

Pagsapit ng 10:00 am, bumaba ng hagdan si Macie upang bumili ng groceries at naghanda ng kung ano ang hiniling ng partikular na isang tao—tatlong pagkain, hindi bababa ng isa. Dineliver niya ang mga ito sa kumpanya ng nasa tamang oras.Ito ang unang beses sa dalawang taon ng kanilang kasal na pumasok siya sa isang “public setting”. Wala siyang ideya kung anong naisip ni Edward, ngunit plano niyang iwanan lang ang pagkain sa front desk.Pagkatapos ipaliwanag ang rason kaya nandito siya, ang receptionist ay tumingin ng maingat bago sinabi, “Umalis ka na bago ako tumawag ng security. Hindi namin pinapayagan ang hindi empleyado sa kumpanya namin.”Tinikom ni Macie ang mga labi niya at saglit na nanatiling tahimik bago nilabas ang phone niya para magsend ng message kay Edward. Gayunpaman, nang buksan niya ang chat, nag atubili siya at tumawag na lang siya kay Nathan.Pagkatapos lumabas para tumawag kay Nathan, nakipag usap siya ng sandali at pagkatapos ay hinintay niya si Nathan para as

Kinumbinsi ni Edward ang kanyang sarili na bumitaw at magpokus sa kanyang pagkain.Sa oras na kumagat siya, ang sarap ng grilled honey balsamic ribs ay halos hindi niya kinaya. Ang kasiyahan at kuntento na nararamdaman niya ay agad na umabot sa hangganan nito.Habang nakikinig sa pabilis ng pabilis na tunog ng pagkain sa tabi ni Macie, hindi mapigilan ni Macie na tumingin kay Edward ng may ekspresyon na puno ng pagkasuklam. Iisipin niya na may isang baboy na kumakain ng pagkain nito kung hindi niya alam kung ano ito.Ang pagmamahal na minsan niyang nararamdaman para kay Edward ay napalitan ng pagkasuklam. Pero ngayon, wala siyang magawa kundi ang manatili sa pansamantalang hindi magandang sitwasyon na ito.Tatlong pagkain, isang bowl ng macaroni, at isang soup—naubos na ni Edward ang lahat sa lob lang ng sampung minuto. Kuntentong kuntento, pinunasan ni Edward ang kanyang bibig at kamay gamit ang wet tissue.Samantala, humakbang na ng paharap si Macie, mabilis na kinuha ang walang

Nang dalhin ni Edward si Sharon sa bahay, busy na si Macie sa kusina.Naglakad papasok si Edward, tumayo siya ng malapit kay Macie, at pinanood si Macie na magroast ng gulay habang siya ay nagnakaw ng isang piraso ng braised beef. Ang katawan nila ay halos dumikit sa isa’t isa.Kagat ni Sharon ang kanyang ngipin habang nanonood siya mula sa doorway. Hindi niya alam kung imahinasyon niya lang ito, pero naisip niya na tila mas naging malapit si Edward kay Macie simula noong bumalik siya.“May, ano ang niluluto mo? Ang bango naman!” Ngumisi si Sharon habang naglakad siya papasok at sumingit sa pagitan nila. “Talaga, Ed. Paano mo siya nagawang paglutuin ngayon at kakabalik niya lang? Tinatrato mo siya na parang isang katulong,” Ang dagdag niya, nagpapanggap na pinagtatanggol si Macie.Nanatiling walang emosyon si Macie. Nabasa niya ang nakatagong panlalait ni Sharon.“Trabaho niya ang magluto,” Ang direktang sagot ni Edward.“Siguro ayaw mo ng luto ko! Kawawa ka naman. Kinakain mo an