All Chapters of จางม่านอวี้ นางสนมล่มเมือง: Chapter 11 - Chapter 20

Chapter 11“ชิวเหมย เจ้าไปตามคนของแม่ข้ามาที่นี่ ข้าจะพาแม่นางคนนี้ไปพักบ้านแม่ข้าก่อน”ระยะทางจากจุดนี้ไปบ้านมารดาห่างกันประมาณสองลี้ ซึ่งใกล้กว่าเข้าเมืองหลวง ชิวเหมยรีบวิ่งไปบ้านเทียนเซียงทันทีพระสนมมู่เซียนทรุดกายนั่งข้างจางม่านอวี้ นางช่วยซือเหมี่ยวประคองร่างผู้มีพระคุณที่มาช่วยเหลือตนได้ทันด้วยความรู้สึกถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูก น้อยครั้งนักที่มู่เซียนจะรู้สึกเช่นนี้กับคนแปลกหน้า นางไม่เข้าใจตัวเองว่า เกิดความรู้สึกนี้ได้อย่างไร ทว่านางพักความรู้สึกนี้ไว้ก่อน ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือ อาการของจางม่านอวี้ครึ่งชั่วยามต่อมาพระสนมมู่เซียนนั่งมองหญิงสาวผู้มีพระคุณที่ยังคงนอนไม่ได้สติด้วยความเป็นห่วง หลังจากพาจางม่านอวี้มาบ้านพักของมารดา นางได้ให้สาวใช้ของบ้านไปตามหมอมาดูอาการและทำบาดแผลให้คนได้รับบาดเจ็บ พอรู้จากหมอว่า แม่นางคนนี้ไม่เป็นอะไรมาก มู่เซียนรู้สึกโล่งใจ นางเฝ้ารอให้อีกฝ่ายหนึ่งฟื้นเสียก่อน นางจึงกลับวัง“ทหารกับขบวนเกี้ยวมารอแล้วเพคะพระสนม”ซือเหมี่ยวรายงานพระสนม หลังเกิดเหตุร้ายกับเจ้านายสาว นางได้ไปแจ้งกับนายอำเภอที่ทำหน้าตกใจเมื่อรับรู้ข่าว นายอำเภอจึงส่งเกี้ยวพร้อม

Chapter 13พิธีแต่งตั้งพระสนมคนใหม่ถูกจัดขึ้นภายในลานพิธีส่วนกลางจิวฮองเฮามาถึงพิธีในงานไล่หลังไทเฮาหลีฮัวหลานไม่นานนัก ส่วนเหล่าพระสนมจะมีเพียงพระสนมมู่เซียนเท่านั้นที่มา เป็นเพราะพระสนมมู่เซียนมีตำแหน่งพระสนมเอกเท่ากับพระสนมเสี่ยวชุ่ย ทว่าพระสนมเสี่ยวชุ่ยไม่ชอบออกสังคม จึงไม่ได้ร่วมงานนี้ ซึ่งมียศสูงกว่าพระสนมคนอื่น นางจึงเป็นพระสนมเพียงคนเดียวที่ได้รับเกียรติร่วมในพิธีสำคัญฮ่องเต้จูหมิงมาถึงลานพิธีก่อนงานเริ่มเล็กน้อย การแต่งตั้งพระสนมวันนี้ ฮ่องเต้รู้ล่วงหน้าไม่กี่วัน อาจเป็นเพราะตามกฎของราชสำนัก ฮ่องเต้ไม่มีสิทธิ์เลือกพระสนมหรือแต่งตั้งพระสนม ทุกอย่างเป็นสิทธิ์ของฮองเฮา แต่ถ้าหากฮ่องเต้พอใจสาวใด หญิงสาวคนนั้นจะเป็นแค่นางในรับใช้ จะขึ้นเป็นพระสนมได้ต้องผ่านความเห็นชอบจากฮองเฮา หรือมีทายาทให้กับฮ่องเต้เป็นที่รู้กันว่า การแต่งตั้งจางม่านอวี้เป็นพระสนมในวันนี้ ไม่ใช่ฮ่องเต้พอใจ และนางไม่ได้มีทายาทให้ฮ่องเต้ จิวฮองเฮาจึงใช้เหตุผลที่แต่งตั้งจางม่านอวี้ว่า เจ้าเมืองจางเฟยที่ปกครองเมืองหลานหยู หนึ่งในสี่เมืองใหญ่ของแคว้นจ้าน ได้ส่งลูกสาวคนสุดท้องมาเป็นเครื่องบรรณาการ ซึ่งเป็นเรื่องปกต

Chapter 15“ได้สิ เสียงพิณของเจ้าไพเราะยิ่งนัก ถ้าได้ฟังก่อนเข้านอน ข้าคงหลับฝันดี” มู่เซียนอนุญาต“เพคะพระสนม” การสนทนาของสองพระสนมดำเนินต่อไปชั่วครู่ พระสนมมู่เซียนจึงเดินออกจากตำหนักเหมยกุ้ย มุ่งหน้ากับตำหนักของตน เนื่องจากนางนัดหมายเสนาบดีซางเชียนไว้ คล้อยหลังพระสนมมู่เซียนเสด็จพ้นตำหนัก หลินหลินได้เข้ามาในห้องเจ้านายสาวทันที“เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะพระสนม” หลินหลินถาม จางม่านอวี้หน้าตึงเมื่อสาวใช้คนสนิทเรียกตำแหน่งที่ตนไม่ต้องการ“ข้าบอกให้เจ้าเรียกข้าว่าคุณหนูตามเดิมไง ขัดคำสั่งอยู่เรื่อย” จางม่านอวี้ดุ“ข้อน้อยผิดไปแล้วเจ้าค่ะคุณหนู”“ค่ำนี้ข้าจะไปเล่นพิณให้พระสนมมู่เซียนฟัง เจ้าให้ฮุ้ยเจี้ยนไปส่งข่าวบอกจิวฮองเฮาว่า ช่วงนี้ข้าจะไม่ติดต่อกับนาง รอจนกว่าข้ามั่นใจว่า พระสนมมู่เซียนตกหลุมพรางข้าจริงๆ แล้วข้าจะส่งข่าวให้รู้”“เจ้าค่ะคุณหนู” หลินหลินรับคำสั่ง “คุณหนูเจ้าคะ ข้ารู้จากนางกำนัลรับใช้ว่า ในครัวมีปลาสดๆ มาตั้งหลายตัว ท่านอยากทานไหมเจ้าค่ะ ข้าจะได้ไปเอามาทำให้คุณหนูทาน”“อืม กินสิ ข้าอยากกิน”“เจ้าค่ะ ข้าไปก่อนนะเจ้าคะ”หลินหลินก้าวเดินออกจากห้อง จางม่านอวี้ยังคงนั่งอยู่ที่เด

Chapter 17หนึ่งสัปดาห์หลังจากจางม่านอวี้ได้รับการแต่งตั้งเป็นพระสนม นางยังคงถูกฮ่องเต้หมางเมิน ไม่สนใจและเหลียวแล ซึ่งนางเองก็ไม่เดือดร้อนหรือเป็นทุกข์ในเรื่องนี้ เป็นการดีเสียอีกที่ฮ่องเต้ไม่สนพระทัย เพราะนางจะได้ไม่ต้องฝืนใจทำในเรื่องที่ไม่อยากทำและในช่วงเวลาดังกล่าว จางม่านอวี้ทำตามแผนที่วางไว้ นางได้สานสัมพันธ์กับพระสนมมู่เซียน ไปหามู่เซียนที่ตำหนัก ไปพูดคุยและดีดพิณให้ฟัง พร้อมกันนี้ยังสังเกตว่า มีเหล่าขุนนางหลายยศศักดิ์แวะเวียนมาหามู่เซียนทุกวัน บางวันไม่ต่ำกว่าสามคน และพูดคุยกันนานพอสมควรพระสนมจางม่านอวี้ไม่ทำตัวให้มู่เซียนสงสัย เมื่อมีอำมาตย์หรือเสนาบดี รวมถึงขุนนางฝ่ายใต้มาหามู่เซียน นางก็จะขอตัวกลับตำหนัก ทว่าบางครั้งที่นางกับมู่เซียนกำลังคุยกันติดพัน มู่เซียนก็จะให้ให้นางไปรออีกห้องหนึ่งทางด้านจิวฮองเฮาก็ไม่ได้นิ่งเฉย นางให้คนคอยดูความเคลื่อนไหวของพระสนมมู่เซียนด้วย เพราะจะหวังแต่จางม่านอวี้ไม่ได้ ไม่ใช่ไม่ไว้ใจ เพียงแค่ว่า ต้องการให้จัดการเรื่องพระสนมมู่เซียนให้สำเร็จโดยเร็ว ไม่เช่นนั้นตำแหน่งของตนอาจสั่นคลอนได้ในขณะเดียวกันเฉินต้าเหว่ยที่ยอมสละตำแหน่งท่านรองแม่ทัพใหญ

Chapter 19“ข้าเข้าใจแล้วท่านพ่อ”“กระหม่อมขอตัวกลับก่อน มีอีกหลายเรื่องต้องทำ”“เจ้าค่ะท่านพ่อ” เสนาบดีจิวฮุยเดินออกจากตำหนักกลางทันทีที่พูดคุยกับบุตรสาวเสร็จ เขาไม่ได้เดินทางกลับบ้าน แต่ไปหารือเรื่องสำคัญกับอำมาตย์เจิ้นเจียง เพื่อให้อีกฝ่ายลงมือทำตามแผนที่เคยพูดคุยกันไว้เป็นอีกหนึ่งค่ำที่พระสนมจางม่านอวี้มาหาพระสนมมู่เซียนที่ตำหนัก โดยมีหลินหลินเดินถือพิณคู่ใจติดตามมาด้วย และเมื่อพระสนมมู่เซียนเสวยอาหารเสร็จ จางม่านอวี้ได้บรรเลงเพลงอันไพเราะให้เจ้าของตำหนักฟัง โดยไม่รู้ว่า กำลังมีบุคคลหนึ่งมาหาพระสนมมู่เซียนฮ่องเต้จูหมิงหยุดยืนหน้าตำหนักฝูหลงฮาว เขารู้สึกแปลกใจที่ได้ยินเสียงพิณดังออกมาจากตำหนัก และเป็นเสียงพิณที่เขาฟังปราดเดียวก็จำได้ดีว่า เป็นการบรรเลงเพลงของพระสนมจางม่านอวี้ พระสนมที่เขาไม่ต้องการและไม่สิเน่หา ความที่ฮ่องเต้จูหมิงมีศาสตร์ทางด้านดนตรี การลงน้ำหนักนิ้วในการดีดพิณของนางต่างกับของนักดนตรีคนอื่น ฮ่องเต้จูหมิงคงจะพอใจมากกว่านี้ หากพระสนมจางม่านอวี้มีความงดงามตรึงตราตน“พระสนมเพคะ ฮ่องเต้เสด็จมาเพคะ” ชิวเหมยรายงานผู้เป็นนาย พระสนมมู่เซียนรีบลุกไปต้อนรับฮ่องเต้ ส่งผลให้