Semua Bab จางม่านอวี้ นางสนมล่มเมือง: Bab 61 - Bab 70

Chapter 62“ถึงแม้ว่าข้าจะให้ความรักกับเจ้าไม่ได้ แต่มีอย่างหนึ่งที่ข้าให้เจ้าเพียงคนเดียวคือ จะไม่มีใครขึ้นมานั่งตำแหน่งฮองเฮาแทนเจ้า เจ้าจะเหนือกว่าหลินหลิน เหนือกว่าผู้หญิงทุกคน”ในอนาคตเขาคงปฏิเสธการมีพระสนมไม่ได้ ซึ่งเขาตั้งใจว่า จะมีพระสนมแต่เพียงในนาม องค์รัชทายาทรักพระชายารองหลินหลินมาก มากเกินกว่าจะเหลียวมองหญิงอื่น แม้แต่สตรีสูงศักดิ์ที่มีความงามล้ำเลิศก็ไม่สามารถพิชิตใจเขาได้“หม่อมฉันขอบพระทัยในความเมตตาเพคะ”เป่ยหลิงตอบกลับยิ้มให้ชายที่ตนรักคำพูดของเขาทำให้หัวใจของนางชุ่มฉ่ำขึ้นมา นางคิดเสมอว่า ความรักยังมีวันจืดจาง ทว่าความเมตตาหากได้รับแล้ว มันจะยืนยาวกว่าคำว่ารัก รวมทั้งคำสัญญาขององค์รัชทายาท เสมือนฝนโปรยลงมาจากฟากฟ้า ชะล้างความเสียใจที่เกาะแน่นในหัวใจให้หลุดออกทีละน้อย“เรากลับตำหนักกันเถอะ ป่านนี้หลินหลินคงทำอาหารเสร็จแล้ว ถ้าเจ้าได้ชิมฝีมือหลินหลิน เจ้าจะติดใจ หลินหลินทำอาหารอร่อยมากเลยนะ” เขารู้เพราะชิมฝีมือหลินหลินมาแล้วหลายครั้ง“เสด็จพี่เล่าให้หม่อมฉันฟังได้ไหมเพคะว่า เสด็จพี่ไปเจอหลินหลินที่ไหน” เรื่องนี้เป่ยหลิงอยากรู้ตั้งแต่เห็นองค์รัชทายาทอยู่กับหลินหลินในสว

Chapter 64ตำหนักเหมยกุ้ยเสียงพิณยามค่ำดังขึ้นในตำหนักเช่นทุกคืน จางม่านอวี้บรรจงกรีดนิ้วดีดพิณให้ฮ่องเต้จูหมิงที่นั่งฟังไปด้วยเสวยน้ำจัณฑ์ไปด้วย และทุกขณะที่เขานั่งฟังเพลงอยู่นั้น พระเนตรไม่ห่างไปจากใบหน้าจางม่านอวี้เลย ยิ่งตอนนางคลี่ยิ้มให้ เขาอยากเป็นจิตกรเพื่อที่จะได้วาดความงดงามที่ตนเห็น เก็บไว้ดูยามไม่ได้ชิดใกล้“วันนี้เสียงเพลงของเจ้าไพเราะเหลือเกิน”“ขอบพระทัยเพคะ”“ข้าพูดจริงๆ นะ ข้าไม่ได้เยินยอเจ้า ข้าฟังเสียงพิณมามาก แต่ไม่มีเสียงพิณของใครสะกดข้าให้นิ่งงันเหมือนเสียงพิณของเจ้า ยิ่งเจ้ายิ้มยามเล่นเพลง ข้าอยากหยุดเวลาไว้แค่ตอนนี้ ข้าจะได้อยู่กับเจ้านานๆ”หากเป็นหญิงอื่นได้ฟังประโยคนี้คงเกิดความขวยเขิน แก้มระเรื่อ ทว่ากับจางม่านอวี้ คำพูดเกี้ยวประโยคนี้คล้ายมีความว่างเปล่า นางไม่รู้สึกอันใดสักนิดเดียว“ฝ่าบาทชมหม่อมฉันเกินไปเพคะ คนอื่นเล่นดีกว่าหม่อมฉันก็มีเพคะ” จางม่านอวี้ถ่อมตน“สำหรับข้า เสียงพิณของเจ้าไพเราะที่สุด”ฮ่องเต้พูดจากใจ “เสียงพิณของเจ้าไพเราะยิ่งนัก ไพเราะจนข้าไม่อยากฟังเสียงพิณของใครอีก”ฝ่ามือใหญ่ของฮ่องเต้เอื้อมมือมาจับมือจางม่านอวี้ พระเนตรหวานฉ่ำมองดวงหน้า

Chapter 66“ไม่เพคะ หม่อมฉันไม่ได้ทำ หม่อมฉันไม่เคยคิดทำเช่นนั้นเพคะ”จิวฮองเฮาปฏิเสธความผิด ไม่มีทางที่นางจะยอมรับง่ายๆ แม้ว่าฮ่องเต้จูหมิงจะได้ยินการสนทนา แล้วรู้ความจริงเรื่องแผนชั่ว“แต่เท่าที่ข้าได้ยิน เจ้าเป็นคนวางแผนทั้งหมด ถ้าข้าไม่ได้ยินกับหู ไม่ได้เห็นกับตาตัวเองว่า คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าข้าคือฮองเฮาของข้า ข้าจะไม่เชื่อเลย แต่นี่ไม่ใช่”ฮ่องเต้มองจิวฮองเฮาด้วยสายตาผิดหวัง เขาไม่คิดว่าฮองเฮาของแคว้นจ้านจะมีจิตใจเหี้ยมโหดเช่นนี้ นางไม่ใช่ฮองเฮาที่เขารู้จัก ความงดงามของรูปกายสวนทางกับจิตใจ ในความผิดหวังยังมีความเสียใจและความโกรธเข้ามาปะปนจิวฮองเฮาทรุดกายนั่งคุกเข่าข้างฮ่องเต้ มือเล็กเอื้อมมาจับมือฮ่องเต้จูหมิง เงยหน้ามองพระพักตร์ของเขาที่ไม่มีแม้แต่จะก้มมองนาง“เสด็จพี่เพคะ หม่อมฉันไม่ได้ทำเพคะ หม่อมฉันถูกใส่ร้าย สนมมู่กับพวกรวมหัวกันจัดฉาก เพราะอยากจะกำจัดหม่อมฉันให้พ้นจากตำแหน่ง เพื่อที่ตัวเองจะได้ขึ้นมาแทนที่ เสด็จพี่ต้องเชื่อหม่อมฉันนะเพคะ”จิวฮองเฮาไม่คิดว่าตัวเองจะตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ นางเว้าวอนฮ่องเต้จูหมิงทั้งน้ำตา“เจ้าอย่าปฏิเสธเลยฮองเฮา ก่อนที่ข้าจะยืนอยู่หลังฉากกั้

Chapter 68พระสนมมู่เซียนถือไพ่เหนือจิวหยวนทุกอย่าง ตอนนี้คนที่มีอำนาจในฝ่ายในตกเป็นของพระสนมมู่เซียน สตรีที่จะขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งฮองเฮาคนใหม่“เจ้ามั่นใจอย่างนี้เชียวหรือ”“ข้ามาไกลเกินกว่าจะหันหลังกลับ ตอนนี้โอกาสที่ข้าจะได้เป็นฮองเฮาอยู่ใกล้แค่มือเอื้อม ข้าไม่มีวันปล่อยให้หลุดมือไปแน่ ก็เหมือนท่านไง ตอนนั้นท่านก็ทำทุกอย่างที่จะได้ตำแหน่งนี้มาไม่ใช่หรือ ข้าก็กำลังทำเช่นนั้น” จิวหยวนมองเห็นตัวเองในร่างพระสนมมู่เซียน ใต้รูปหน้างดงามซ่อนความเลวร้ายไว้ภายในจนมิด “เจ้ามีทางเลือกแล้วนะ ขึ้นอยู่กับว่าจะเลือกหรือไม่”จิวหยวนเหมือนไม่มีทางเลือก หากนางไม่ยอมทำตามพระสนมมู่เซียนบอก ลูกทั้งสองก็ต้องพบกับความลำบาก หากยอมอย่างน้อยลูกของนางก็จะได้อยู่ในวังต่อไป“ถ้าข้าตอบตกลง เจ้าต้องสาบานกับข้าว่า เจ้าจะทำตามที่พูดมาทุกอย่าง ถ้าเจ้าผิดจากคำสาบาน ข้าของให้ชีวิตเจ้าวิบัติ ลูกของเจ้าป่วยอย่างไม่รู้สาเหตุและตายในที่สุด”“ได้ข้าสาบานต่อหน้าเจ้า ต่อหน้าฟ้าดิน ข้าจะทำตามที่ข้าพูดทุกอย่าง หากผิดไปจากที่พูดไว้ ข้าขอให้เป็นไปตามที่เจ้าสาปแช่ง” พระสนมมู่เซียนกล้าสาบานตามที่จิวหยวนต้องการ“เจ้าว่ามาเลยว่า ข้อ

Chapter 70อดีตฮองเฮาหยิบขวดยาพิษที่ซุกไว้ในกองผ้าขึ้นมาจ้องมอง นางย้อนนึกถึงข้อตกลงระหว่างตนกับพระสนมมู่เซียน ยิ่งนึกถึงน้ำตายิ่งไหล วันนี้ไม่ว่าคำตัดสินจะออกมาในรูปแบบใด ความตายก็ต้องมาเยือนนางอยู่ดี นางได้รับพระเมตตาจากฮ่องเต้จูหมิง แต่ก็ได้รับความเหี้ยมโหดจากพระสนมมู่เซียนที่บีบบังคับให้ตนต้องเผชิญกับความตายในชีวิตของจิวหยวนมีสองสิ่งที่ล้ำค่า หนึ่งคือลูก สองคืออำนาจบารมีจากตำแหน่งฮองเฮา ในเมื่อสิ่งล้ำค่าอย่างที่สองปลิวหายไปในอากาศ นางก็ต้องรักษาสิ่งล้ำค่าแรกไว้ให้จงได้ มือเรียวเปิดจุกขวดออก กลิ่นแห่งความตายโชยออกมาแตะปลายจมูก แต่ถึงกลิ่นจะฉุนมากเพียงใด นางก็ต้องดื่มมันให้หมดขวดความเฝื่อนของยาทำให้จิวหยวนดื่มได้ยากลำบาก ทว่านางก็กลั้นใจดื่มจนหมด ระหว่างที่ดื่มยาพิษ ภาพความทรงจำในครั้งเยาว์วัยผุดขึ้นมาในสมอง เรื่อยมาจนถึงแตกเนื้อสาวและเข้ามาอยู่ในวังในตำแหน่งพระสนม ความสุขของนางเกิดขึ้นเมื่อคลอดองค์ชายจูหยางเซียงและองค์หญิงชิงเทียน รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของพระโอรสและพระธิดายังแจ่มชัดในดวงตา น้ำตาจิวหยวนไหลพราก ริมฝีปากคลี่ยิ้มบางๆ ยามนึกถึงยอดดวงใจสองดวงที่ตนรักยิ่งกว่าชีวิต และยอ