Semua Bab จางม่านอวี้ นางสนมล่มเมือง: Bab 81 - Bab 90

Chapter 82“แต่ข้าคือพ่อค้า ข้าเป็นผู้ช่วยของท่านหลีหมิงเถา พ่อค้าที่ใหญ่ที่สุดในวังหลวง”ชายคนที่สี่ตอบ รองแม่ทัพฮันสีหน้าตกใจมากขึ้นกับคำตอบของชายทั้งสี่ ที่แท้เป็นการจัดฉากเพื่อมัดตัวเขานี่เอง เฉินต้าเหว่ยฉลาดมาก เขาประมาทอีกฝ่ายมากเกินไป“หย่งเปียว เตียวเสี่ยวจับตัวท่านฮันไปเข้าคุก พรุ่งนี้ให้ส่งตัวท่านฮันไปกรมอาญาไต่สวนความผิด” เฉินต้าเหว่ยสั่งการ“เจ้าไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้ ข้าเป็นรองแม่ทัพนะ”“ทำไมข้าจะทำไม่ได้ ข้ามีป้ายประกาศิตจากฝ่าบาท ข้ามีสิทธิ์มากกว่าที่เจ้าคิด” เฉินต้าเหว่ยประกาศเสียงดังฟังชัด “หย่งเปียว เตียวเสี่ยวจัดการ”สองลูกน้องคนสนิทรีบทำตามคำสั่ง กุมตัวรองแม่ทัพฮันไปไว้ในคุก วันพรุ่งนี้ถึงจะนำตัวส่งไปยังกรมอาญาเพื่อไต่สวนความผิดต่อไปเฉินต้าเหว่ยจัดการคนทรยศเรียบร้อย สิ่งที่เขาทำต่อไปคือ จัดการเรื่องศึกรบที่คาราคาซังมานานแรมเดือน เพราะปล่อยไว้นาน ผลเสียจะตกอยู่กับเมืองลู่หยิน เขาในฐานะแม่ทัพ จะปล่อยให้เรื่องนี้เกิดขึ้นไม่ได้กลางดึก ณ กองเสบียงท้องฟ้าคืนนี้ไม่ได้เต็มไปด้วยความมืดเพียงอย่างเดียว ยังมีเสียงอัสนีบาตรลงมาดังลั่นเป็นระยะ ที่มาพร้อมกับลมกรรโชกแรงจนต้นไม้ปล

Chapter 84“ไม่ต้องกังวลพระทัยเพคะ พระชายารองไม่ได้เป็นอะไร พระองค์ทรงอ่อนเพลียจากอาการแพ้ ทั้งอาเจียนและเวียนศีรษะ และอาจมีอาการอื่นด้วยเพคะ เช่นทรงอยากเสวยของเปรี้ยวหรืออาหารอื่นที่ไม่เคยทาน ซึ่งเป็นเรื่องปกติของสตรีตั้งครรภ์เพคะ หม่อมฉันจะจัดพระโอสถบำรุงถวายเพคะ” หมอหญิงตอบให้องค์รัชทายาทสบายพระทัย“ไม่เป็นไรแน่นะ” องค์รัชทายาทถามย้ำเพื่อความแน่พระทัย“แน่เพคะ” หมอหญิงตอบ “หม่อมฉันขอตัวไปปรุงพระโอสถมาถวายพระชายารองก่อนนะเพคะ”องค์รัชทายาทพยักหน้ารับรู้ จับร่างอ่อนโรยแรงของหลินหลินเอนลงบนเตียงบรรทม เพื่อให้นางพักผ่อน ทว่าเขาไม่ลุกไปไหน จับมือพระชายารองหลินหลินสุดที่รักตลอดเวลา บางครั้งก็นำขึ้นมาจูบ บางครั้งก็นำพระหัตถ์ไปลูบใบหน้านาง แสดงความรักทั้งคำพูดและกิริยาท่าทาง องค์รัชทายาทยิ้มอย่างสุขใจ การรอคอยเขาสิ้นสุดลงแล้ว เขามีทายาทกับสตรีที่รักสุดหัวใจ เป็นความสุขที่ปรารถนามาช้านาน ฮ่องเต้จูหมิงไม่ได้หยุดความตั้งใจไว้เพียงแค่นั้น เมื่อแผนแรกไม่เป็นผลเพราะมีคนเข้ามาขัดขวาง เขาจึงสั่งให้หลิวกงกงทำแผนที่สอง แผนการของฮ่องเต้จูหมิงแม้ว่าหลิวกงกงจะไม่เห็นด้วย เป็นเพราะหากแผนสำเร็จ ประโยชน์

Chapter 86เช้าวันต่อมา ณ ค่ายทหารเมืองลู่หยินพ่อครัวและลูกมือหลายสิบคนกำลังง่วนอยู่กับการปรุงอาหารให้เหล่าทหารกล้าทานเพื่อเพิ่มพลังในการสู้กับข้าศึกเพราะวันนี้ในช่วงสาย เฉินต้าเหว่ยจะนำทัพเข้าตีกลุ่มกบฏให้ราบคาบ ความที่กำลังยุ่งอยู่กับการทำอาหาร จึงไม่รู้ว่ามีทหารสองคนเดินเข้ามาในโรงครัว ฉวยจังหวะที่พ่อครัวและลูกมือกำลังสนใจการทำอาหาร เขาทั้งสองได้เทยาในขวดที่เตรียมไว้ลงไปในถังน้ำแกงถังใหญ่ และหันไปเทอีกขวดที่ถังข้าวที่กำลังเดือดบนเตาไฟ เมื่อเสร็จงานจึงรีบเดินออกจากโรงครัว“เจ้าสองคนมาทำอะไรที่นี่ ยังไม่ถึงเวลากินข้าวมิใช่หรือ” พ่อครัวใหญ่ที่เดินกลับเข้ามาในโรงครัวเอ่ยถาม ชายสองคนที่ถูกถามมีคำตอบโดยไม่มีพิรุธ“ข้าสองคนหิวข้าวมากเลยเข้ามาดูว่าเสร็จหรือยัง”“อีกสองเค่อกว่าจะถึงเวลากินข้าว เจ้ารอหน่อยไม่ได้หรือไง” พ่อครัวใหญ่บอก“ข้าสองคนรอได้ขอรับ เดี๋ยวข้าสองคนไปคอยข้างนอกนะขอรับ”พูดจบชายทั้งสองก็รีบออกจากโรงครัวทันที พ่อครัวใหญ่ไม่นึกสงสัยเพราะหลายครั้งที่ทหารทนหิวไม่ไหว เดินเข้ามาเยี่ยมมองในโรงครัว ซึ่งเขาถือว่าเป็นเรื่องปกติ พอครัวใหญ่จึงละความสนใจ เดินเข้าไปทำหน้าที่ของตนให้แล้ว

Chapter 88ฮ่องเต้จูหมิงนิ่งเงียบ สบพระเนตรหลีไทเฮาแวบหนึ่งก่อนหลบสายตาเขายอมรับว่า ตนเองกำลังเป็นไปตามคำพูดของหลีไทเฮา“ในเมื่อรู้ผลแพ้ชนะ ฝ่าบาทก็สมควรยอมรับผลนั้น เฉินต้าเหว่ยออกทำศึกด้วยความกล้าหาญ ด้วยสติปัญญาจนสามารถปราบกองกบฏได้ แล้วยังจับรองแม่ทัพฮัน คนทรยศมาลงโทษ ถือว่าเฉินต้าเหว่ยมีความดีความชอบไม่น้อย แต่ฝ่าบาทกลับประทานความตายให้คนที่สู้เพื่อบ้านเมือง หากเรื่องนี้รู้ถึงหูคนภายนอก มันจะไม่เกิดผลดีกับฝ่าบาทเลย พระสนมจางม่านอวี้เป็นเพียงอิสตรี จะมีความสำคัญเท่าเกียรติยศและสูงศักดิ์ของฝ่าบาทหรือเพคะ และคงไม่สำคัญเท่าบ้านเมืองด้วย ฝ่าบาทต้องยอมรับผลที่ออกมา ไม่ใช่ฆ่าเฉินต้าเหว่ยเพื่อผู้หญิงเพียงคนเดียว”ฮ่องเต้จูหมิงเข้าใจทุกอย่างที่หลีไทเฮาตรัสมา ทว่าเขายอมรับการสูญเสียพระสนมจางม่านอวี้ไม่ได้ อาจเป็นเพราะรักมาก และรู้สึกเสียหน้า เขาจึงไม่คิดยอมแพ้“กระหม่อมรักพระสนมจาง ไม่อยากเสียนางไปพ่ะย่ะค่ะ อีกอย่างเฉินต้าเหว่ยท้าทายกระหม่อม โทษสมควรตายอยู่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องเฉินต้าเหว่ยท้าทายฝ่าบาท โทษตายก็สมควร” หลีไทเฮากลับเห็นด้วยกับข้อนี้ “แต่การท้าทาย คนที่ได้ผลประโยชน์มากที่สุดก็

Chapter 90 สองเดือนต่อมา พิธีแต่งงานครั้งยิ่งใหญ่เกิดขึ้นอีกครั้งในเมืองหลานหยู วันแห่งความสุขวันนี้ถูกจัดเตรียมล่วงหน้ามาร่วมเดือน แขกเหรื่อที่เดินทางมาแสดงความยินดีมีกันหลายชนชั้น แม่ทัพและรองแม่ทัพที่เคยกรำศึกด้วยกัน ชาวบ้านที่คุ้นเคยกับทั้งฝ่ายเจ้าบ่าวและเจ้าสาว พ่อค้าร้านต่างๆ เจ้าเมืองจากเมืองอื่นก็เดินทางมาในงานนี้ด้วย ยังมีขุนนางอีกหลายคน และที่สำคัญที่สุดคือ องค์รัชทายาทที่ทนเสียงออดอ้อนของเมียรักไม่ได้ เขาจึงต้องพาพระชายารองหลินหลินมาร่วมงานแต่งงานด้วยเช่นกัน งานมงคลสมรสครั้งนี้จัดว่าใหญ่ที่สุดของเมืองก็ว่าได้ บุคคลหลายคนที่ไม่รู้ว่า สาวใช้บ้านเจ้าเมืองหลานหยูจะได้เป็นพระชายารอง และตอนนี้กำลังอุ้มท้องทายาทเชื้อกษัตริย์ในอนาคต คนที่เคยดูถูกดูแคลนต้องมาโค้งคำนับให้ความเคารพ คนเราช่างไม่มีอะไรแน่นอนเลยจริงๆเฉินต้าเหว่ยทำตามประเพณีทุกอย่าง จนมาถึงขั้นตอนสุดท้ายที่เขาเฝ้ารอคือ วันมงคลสมรส ในวันนี้ เจ้าบ่าวในชุดพิธีการพร้อมด้วยแม่สื่อ ญาติสนิทมิตรสหาย เดินทางไปรับเจ้าสาวที่บ้านด้วยขบวนเกี้ยวขบวนใหญ่ โดยมีเจ้าบ่าวสวมชุดสีแดงปักเป็นลวดลายสวยงามด้วยดิ้