"ท่านพ่อ ข้าพยายามจะเป็นความภาคภูมิใจของท่าน แต่ข้าก็ทำไม่ได้"เขากล่าวช้าเนิบนาบ สองเท้าก้าวเดินไปข้างหน้าจนเกือบจะสุดแผ่นดิน ใบหน้าคมคายจับจ้องท้องฟ้ารำไร แม้ฟ้ากระจ่างแต่จิตใจเขาช่างขุ่นมัวไม่เห็นทางออก เบื้องล่างคือหมอกสลัวมองไม่เห็นก้นเหว นัยน์ตาที่เคยแสนซื่อยามนี้เลื่อนลอยคล้ายคนที่ไม่มีสติอยู
Last Updated : 2025-06-04 Read more