All Chapters of สัมพันธ์ลับอาจารย์แสนร้าย: Chapter 31 - Chapter 40

"เอาเลยครับ อยากทำอะไรกับผมก็ทำเลย ทำให้ผมเป็นทาสกามของคุณเลยนะครับ" ธนาปล่อยตัวตามสบาย ไม่ว่าคำแพงจะลงโทษลงทัณฑ์ยังไงเขาจะยอมรับมันทำให้เสียว หรือทำให้เจ็บเขาไม่ว่า อยากทิ้งร่องรอยเอาไว้บนตัวเขาเหมือนที่เขาทำกับเธอก็ได้ตามสบายคำแพงก้มลงไปแตะริมฝีปากเขาอย่างเงอะงะ ขบเม้มตามขอบปากหยักไปเรื่อยๆ ได้กลิ่นบุหรี่นิดหน่อยผสมมากับกลิ่นของแอลกอฮอล์ อีกทั้งยังได้กลิ่นน้ำหอมสะอาดๆ บนตัวของเขาด้วย เมื่อมันมาร่วมกันแล้ว เขาเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์ น่าอยู่ใกล้มาก น่าเอาใบหน้าซุกอกทั้งวันไม่ๆ คำแพงสลัดภาพในหัวนั้นทิ้ง เธอจะไม่ปรารถนาเขาเด็ดขาด จุดประสงค์ตอนนี้คือทำยังไงก็ได้ให้เขาเสร็จเธอจะได้รีบกลับบ้าน"อื้อ" ธนาดูดปากเรียวเล็กกลับเมื่อมันอดใจไม่ไหว ก็คำแพงทำเงอะงะเกินไป แล้วไม่เอาลิ้นเข้ามาด้านในสักที ก็จูบอยู่แต่ด้านนอกนั่น เขาก็อยากดูดลิ้นเธอบ้างสิใช้มือข้างหนึ่งล็อกท้ายทอยของเธอเอาไว้ แล้วสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปควานหาความหวานในโพรงปากฉ่ำ ความอุ่นร้อนและรสขมของแอลกอฮอล์ทั้งของเขาและของเธอผสมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน เขากลืนน้ำลายลงคอส่วนมืออีกข้างเขาลูบไล้แผ่นหลังเนียน เอวบาง เลื่อนลงไปขยำสะโพกอวบ

@เช้าวันต่อมา@08.00น.คำหล้าตื่นมาหุงหาอาหารเช้า ทว่าเช้านี้สายหน่อยเพราะเมื่อคืนนอนดึก และเพราะวันนี้เธอไม่ได้ไปทำความสะอาดบ้านให้เจ้านายด้วย เพราะขอลาหยุดไปตั้งแต่เมื่อวานว่าจะไปดูหมอลำแน่นอน เช้ามาเธอปวดเมื่อยตัวมากเนื่องจากเต้นแข่งกับทับทิม ไปกับคำแพงเธอไม่ค่อยเมื่อยอะไรเพราะน้องสาวไม่ใช่สายนี้ ไปก็นั่งดูเฉยๆ แต่กับทับทิมนี่เธอสุดๆ ไปเลย ถึงไหนถึงกันยังนึกอยู่เลยว่าใครเป็นคนขับรถเครื่องกลับมา ทับทิมหรือเธอ"เอื้อยคำหล้า" (พี่คำหล้า)ทับทิมเดินเอามือค้ำเอวตัวเองมา อาบน้ำเรียบร้อย หม้อใบเล็กที่มีอาหารร้อนๆ อยู่ในนี้ พร้อมกระติบข้าวเหนียวมีเชือกเส้นเล็กสะพายใส่บ่าเดินย่องมา เมื่อคืนร่อนเอวเยอะไปหน่อยเช้ามาเลยปวดมากอย่างที่เห็น"เอ๋า คือมาสภาพนั้น" (อ้าว ทำไมมาสภาพนั้น)คำหล้าขำในลำคอเมื่อเห็นสภาพทับทิม เสื้อกล้ามสีขาวกับผ้าถุงลายดอกสีบานเย็น อีลำยองดีๆ นี่เอง"กะปวดเอวเนาะ เอื้อยเหยียบให้หนูจักคราวแหน่" (ก็ปวดเอวน่ะ พี่เหยียบให้หนูสักแป๊บหน่อย)วางหม้อใส่อาหารกับกระติบข้าวเหนียวลงเพราะตั้งใจมากินข้าวที่นี่ นั่งกินบ้านตัวเองไม่แซ่บเพราะแม่ชอบบ่น มานั่งกินบ้านพี่คำหล้าดีกว่า สบายใจต

"กาแฟแก้วนึงครับคนสวย" มือโอบไหล่มนจากทางด้านหลัง ยืนในระยะประชิดกันจนได้กลิ่นหอมๆ ออกจากร่างกายช้องนางตัวหอมมาก แก้มก็สีชมพูเปล่งปลั่ง แบบนี้จะให้ปันใจไปกินที่อื่นได้ไงในเมื่อกาแฟร้านนี้แม่ค้าสวยมาก ราคาก็แค่แก้วละยี่สิบห้าบาทเอง กินทำไมแพงๆ เปลืองตังค์!"ถ้ามึงยังไม่เอามือออกจากไหล่เมียกูเดี๋ยวได้เหลือแค่ชื่อ"คนที่นอนอยู่บนเปลดูดชาเย็นเมื่อได้ฟังและได้เห็นพฤติกรรมของอาจารย์หนุ่มถึงเนื้อถึงตัวเมียเกิดไม่ชอบใจ ไอ้ธนามันเป็นพวกประเภทปากว่ามือถึง"เอ้า มึงก็มาเหรอ" ธนาเพิ่งเห็นว่าเข้มอยู่ตรงนี้ด้วยจึงวางมือออก"สาบานว่ามึงไม่เห็น กูมากับช้องนางทุกวัน" และก็ดูมันหยอดเมียเขาทุกวันเนี่ย เมื่อไหร่จะเลิกเจ้าชู้ก็ไม่รู้ไอ้อาจารย์เวร!"ก็กูไม่เห็น""สาบาน หากมีเมียขอให้เมียมึงทิ้ง"เหมือนกูธนาไหวไหล่ แล้วก้มลงถามช้องนาง"เอามันมาด้วยทำไมครับ""เพราะมีลูกค้าแบบมึงเนี่ยกูเลยต้องมา" ทั้งที่เมื่อคืนไปนอนคันคายรีสอร์ตมาแท้ๆ ยังไม่พอ กูมีสายไม่อยากจะบอก'พี่ๆ จารธนาพาสาวมานอนคันคายด้วยแหละ'หึ ไอ้เปี๊ยกนั่นแหละก็สายกู!สายกูมีอยู่ทุกที่แหละ ขึ้นอยู่กับว่าสถานที่ไหนๆ รู้เห็นหมดว่าใครไปไหนด้วย ยกเว

@บ้านคำแพง"ขอบใจ๋เด้อโจ้" (ขอบใจนะโจ้)ทั้งขอบคุณ ทั้งเกรงใจ แต่เธอก็แวะพาโจ้เลี้ยงข้าวเพื่อเป็นการขอบคุณเรียบร้อยวันนี้โจ้เลิกเรียนตั้งแต่บ่ายสี่โมงแล้ว แต่เธอขอให้อีกฝ่ายรอ เพราะการไปนั่งรอรถประจำทางนานเกินไปอาจทำให้เธอถูกตามตัวได้ จากประสบการณ์ที่เคยเจอมา ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเขาแล้ว"เต็มใจ๋รอทุกมื้อ แต่บ่ต้องเลี้ยงแล้วเด้อ เดี๋ยวเลี้ยงเอง" (เต็มใจรอทุกวัน แต่ไม่ต้องเลี้ยงแล้วนะ เดี๋ยวเลี้ยงเอง)"หึหึ กินหลายเด๊ะสิบอกให้" (หึหึ กินเยอะนะจะบอกให้)"หลายส่ำใด๋ กินส่ำแมวดม" (เยอะแค่ไหน กินเท่าแมวดม)เขานี่สิกินเยอะ เบิ้ลสองจานเลยข้าวขาหมู ส่วนคำแพงหมดแค่น้ำซุป เขายังต้องกินช่วยเพราะเสียดายของ"กะคนมันโตน้อยน้อ บ่คือโจ้" (ก็คนมันตัวเล็กไง ไม่เหมือนโจ้)"กะกินหลายๆ ตั้วจะได้ใหญ่ไวๆ" (ก็กินเยอะๆ หน่อยจะได้โตเร็วๆ)"กะมันอิ่มเนาะ" (ก็มันอิ่มน่ะ)"แล้วมื้ออื่นให้มารับบ่ล่ะ" (แล้วพรุ่งนี้ให้มารับไหม)"มาตั้ว เฮามีเรียนตรงกันเด๊ะ" (มาสิ เรามีเรียนตรงกันนะ)"อืมไปละ" โจ้พยักหน้า อดไม่ได้ที่จะเอามือลูบศีรษะคำแพงอย่างเอ็นดู"ขับรถดีๆ เด้อ" (ขับรถดีๆ นะ)"แค่คุ้มใต้ เว่าอย่างกับว่ามันไกล" (แค่

(ครับ)"อะ..เอ่อ อาจารย์ขา หนูเองนะคะจำได้ไหม" คำแพงเอ่ยออกไปแล้วกัดปากตัวเอง เขาจะว่ายังไงมาบ้าง(คนที่แทนตัวเองว่าหนูกับผมมีเป็นร้อยครับ)"ที่หนูกับเพื่อนไปเจออาจารย์มาเมื่อกี้ไงคะ"(จำไม่ได้ครับ)"คำแพงค่ะ"(..ครับ มีอะไร) นานเท่าไหร่แล้วนะที่เขาไม่ได้ยินเสียงเธอในมือถือ"หนูมีอะไรอยากรบกวนอาจารย์ค่ะ เรื่องผลสอบของเพื่อนที่ไปคุยมา"(ว่า)"หนูขอร้องให้เพื่อนได้ทำอะไรสักอย่างเพื่ออัพคะแนนสักนิดสักหน่อยได้ไหมคะ ให้ทำอะไรก็ได้ค่ะ ปลายภาคข้อสอบหินมากเพื่อนกังวลกลัวไม่ผ่านค่ะ"(ขอร้อง?)"ค่ะ" ตอบออกไปแล้วเม้มปากรอฟังว่าเขาจะว่ายังไง(เห็นทีคงจะไม่ได้ครับ ไม่งั้นใครสอบตกก็มาขอร้องได้ง่ายๆ สิ)"ถ้าอาจารย์จะกรุณาช่วย.."(ถ้าผมช่วย ทุกคนก็ไม่ต้องเตรียมตัวก่อนมาสอบพอดี มาหวังเอาคะแนนช่วยเหลือจากผมก็จบ)"นะ..หนูไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นค่ะ ห้องเรามีคนเดียวที่คะแนนไม่ผ่าน อย่าให้เพื่อนต้องจบทีหลังเลยนะคะอาจารย์"(ผมก็ต้องบอกอีกครั้งว่าไม่ได้ครับ) ธนาทำท่าจะวาง ทว่าได้ยินเสียงอีกคนเรียกซะก่อนเขาถึงได้หยุดฟัง"เพราะหนูหรือเปล่าคะ อาจารย์ถึงไม่ยอมให้เพื่อนอัพคะแนน เพราะหนูทำให้อาจารย์รู้สึกไม่ดี อา