Tous les chapitres de : Chapitre 61 - Chapitre 70

"เป็นไงฝีมือแม่" ประคองใบหน้าเล็กหันซ้ายขวาให้ลูกชายดู สวยไม่ต่างจากไปจ้างช่างนี่ถ้าเธอรู้มาก่อนหน้าสักวันสองวันว่าแฟนลูกชายรับใบประกาศนียบัตรจบวันนี้เธอจะอาสามาแต่งหน้าให้เองแต่ธนาเล่นไม่บอกกล่าวก่อนล่วงหน้า กลับโทรไปบอกเมื่อไม่ถึงชั่วโมงนี้เองว่าให้มาที่วิทยาลัยเรา พวกเธอก็ไม่รอช้ารีบแต่งตัวกันมาร่วมแสดงความยินดีไม่ลืมแวะร้านดอกไม้สดสวยๆ และร้านรับทำพวงมาลัยเงินสดเอาติดมือมาด้วย"สวยครับ ขอบคุณครับแม่" ธนาหอมแก้มแม่ตัวเองฟอดใหญ่ ก่อนจะมองหาอาภาคย์ว่าอยู่ไหนทำไมยังไม่มาสักที ถึงเวลาถ่ายรูปกันแล้ว"เจ้าภาคย์ล่ะ" คนเป็นพ่อถามหาลูกชายคนเล็กเมื่อยังไม่เจอ"ผมโทรไปบอกว่าปู่กับย่ามาถึงแล้ว เดี๋ยวคงมาครับ นั่นไง" พยักพเยิดหน้าไปทางคนที่กำลังเดินมาจากห้องประชุม ร่างสูงในชุดสูทเต็มยศสวมชุดครุยของมหาวิทยาลัยชื่อดังก้าวเดินฉับๆ มาทางนี้ยิ่งอยู่ภายใต้แว่นตากันแดดสีดำยิ่งส่งให้ใบหน้ามีเสน่ห์น่ามองขึ้นไปอีก มีนักศึกษาหลายคนยกมือไหว้มาตลอดทาง"เอื้อย! นั่นๆ" (พี่! นั่นๆ)ทับทิมรีบสะกิดพี่คำหล้าให้ดูด้วยท่าทางดี๊ด๊า คำหล้ามองตามที่ทับทิมพยักพเยิดหน้าไปทางนั้นก่อนจะทำตาโตออกมา"ไผ หล่อแท้วะ!" (ใค

ทานอาหารกันไปสักพัก ลูกชายคนกลางอยากดื่มกับพ่อและพี่ชายจึงเรียกพนักงานให้กลับมารับออเดอร์อีกครั้ง"รับอะไรดีคะ""เอาเบียร์สักสามขวดครับ""ได้ค่ะ""แล้วฝั่งนั้นล่ะ เอาอะไรกันไหม" อาผู้ใหญ่บ้านหันมาทางธรรศภาคย์ ชายหนุ่มจะส่ายหัวว่าไม่ เขาต้องกลับเข้าวิทยาลัยอีกทีในช่วงบ่าย"แล้วพวกหนูล่ะ" มองหน้าคำแพง คำหล้า และทับทิม สองสาวรีบส่ายหัว ทว่าทับทิมกลับโพร้งปากขึ้น"หนูเอาเหล้าค่ะ""ทิม!" คำล้ารีบเตือนสติน้องสาว กระซิบบอกเสียงเบา"มันบ่แม่นเฮือนเฮาเด๊ะ" (มันไม่ใช่บ้านเรานะ)"แฮ" ทัมทิมยิ้มแหย่ออกมา แค่ได้ยินใครสั่งมันก็นึกเปรี้ยวปากขึ้นมาทุกที"เอาได้ลูก สั่งได้ ไม่ต้องห่วง บ้านเราเป็นกันเอง" อาผู้ใหญ่บ้านเชียร์ ก่อนที่ทุกคนในโต๊ะจะพากันกลั้นยิ้มเมื่อได้เห็นท่าทางของทับทิม โก๊ะๆ ดูเป็นธรรมชาติสุดๆ"ไม่เป็นไรค่ะ" ทับทิมส่ายหัวอย่างเกรงใจ ทั้งที่น้ำลายสอเต็มปากจนต้องเทียวกลืนลงคอ"เอาเถอะ เอาเหล้าใช่มั้ย จะได้สั่งเขาเพิ่ม"งั้นไม่เกรงใจแล้วนะในเมื่อมีคนให้ท้ายแบบนี้"เอาสองแปดห้าขวดค่ะ โซดาไม่ต้อง""โห คอแข็งซะด้วยเด็กคนนี้ หึหึ เดี๋ยวถามก่อนนะว่าที่ร้านเขามีไหม" เกรงจะไม่มีน่ะสิ"ถ้าไม่มีหนู

"แล้วตรงนี้ล่ะครับล้างด้วยหรือเปล่า ล้างข้างในหรือข้างนอกครับ" เลื่อนมือลงไปป้วนเปี้ยนตรงปากทางเข้าน้องสาว คล้ายจะเอานิ้วเข้าแต่ก็เอาออกมา"ล้างข้าง อ๊ะ" ยังไม่ทันได้ตอบ เขากลับดันนิ้วกลางเข้ามาภายในช่องคลอดของเธอ ไม่แค่นั้นยังกระตุกจนเธอเสียวซ่านขึ้นสมอง ขาทั้งสองข้างอ่อนแรงลงอย่างเห็นได้ชัด ทว่าคนด้านหลังโอบอุ้มเอวคอดเธอเอาไว้ไม่ยอมให้ทรุดลงไป"ปล่อยตัวตามสบาย ผมจะเป็นฝ่ายประคองคุณเอง อ้าขาออกอีกนิดนะครับ" ไม่บอกเปล่าขายาวเข้ามาแยกสองขาเรียวให้ออกจากกัน จากนั้นเขากระตุกนิ้วหนักๆ บนจีสปอตในร่องสวาทของหญิงสาวเป็นจังหวะรัวเร็วคำแพงครางหวานดังลั่นห้องน้ำอย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่ ใบหน้าสวยสะบัดไปมากับความทรมาน แต่เพียงไม่นานด้านในเต้นตุบๆ บีบรัดเข้าหาสิ่งแปลกปลอม ก่อนที่คนตัวเล็กจะกรีดร้องออกมา"เสร็จไวมากครับคนสวย" มองคนตัวเล็กเหนื่อยหอบทั้งที่แค่ให้ยืนอยู่เฉยๆธนาปล่อยให้อีกคนได้ปรับตัว กระทั่งช่องคลอดของหญิงสาวค่อยๆ คลายตัวเขาถึงถอดนิ้วออกมาอย่างแผ่วเบา มองน้ำหวานสีใสเกาะอยู่เต็มท่อนนิ้วก่อนจะยัดมันเข้าปากตัวเองต่อหน้าต่อตาผู้เป็นเจ้าของดูดเลียราวกับมันคือของโปรด ทำคำแพงที่มองเหตุการ

@หนึ่งเดือนต่อมาเสียงขบวนขันหมากโห่มาแต่ไกลๆ ทำให้ญาติทางฝั่งของเจ้าสาวและคนที่มาร่วมงานตื่นเต้นไม่น้อย เพราะนี่เป็นขบวนขันหมากจากหมู่บ้านข้างๆ ด้วยร่ำลือกันว่าฝ่ายเจ้าบ่าวร่ำรวยมาก ทางบ้านมีวิทยาลัยเป็นธุรกิจของครอบครัววาสนาคำแพงมันมาก ไปทำอีท่าไหนก็ไม่รู้ถึงได้ไปเตะตาลูกคนมีเงินเข้าให้ ดูจากการขบวนขันหมากที่ตั้งยาวจากสี่แยกหนึ่งไปยังอีกสี่แยกหนึ่ง ญาติฝั่งเจ้าบ่าวมาไม่น้อยเลยทีเดียว"ตื่นเต้นบ่อีหล่า" (ตื่นเต้นมั้ยคำแพง)คำหล้าที่ทำหน้าที่เป็นเถ้าแก่ทางฝั่งของเจ้าสาวในวันนี้ถามคนที่นั่งอยู่ในห้องนอนของพวกเธอในชุดเจ้าสาวชุดของคำแพงถูกตัดเย็บโดยใช้ผ้าพื้นเมืองของหมู่บ้านเรา เป็นเสื้อแขนกระบอกสีขาวมีผ้าสไบสีครามพันตรงช่วงอกพาดไปยังไหล่ กับผ้าซิ่นสีครามมีลวดลายสวยงามเข้ารูปเกล้าผมอวดใบหน้าเรียวสวย มีเครื่องประดับตกแต่งบนหัว ต่างหู สร้อย และกำไรข้อมือ ไม่บ่อยจะมีคนได้แต่งแบบนี้หากไม่ใช่มีงานรื่นเริง"ตื่นเต้นจ้า" คำแพงมือสั่น ยิ้มบ่อยจนเจ็บแก้มไปหมด มันทั้งดีใจและตื่นเต้นอยู่ในนั้น"หนูกะตื่นเต้นเด๊ะเอื้อย" (หนูก็ตื่นเต้นนะพี่)ทับทิมที่อยู่ในชุดเพื่อนเจ้าสาว ใส่ชุดไม่ต่างจากคำแพง เ

"ฮักเอื้อยคำแพงหลายจนว่าเพิ่นแต่งงานแล้วยังบ่ตัดใจอยู่เนาะอ้ายโจ้" (ชอบพี่คำแพงมากจนว่าเขาแต่งงานแล้วยังไม่ตัดใจอีกนะพี่โจ้)สีดาที่มางานแต่งเหมือนกัน พอเห็นรุ่นพี่ที่เธอรู้จักมองเจ้าสาวคนสวยไม่วางอดเดินมาแซวไม่ได้"เว่าอิหยัง" (พูดอะไร)โจ้กำลังกรึ่มเมามองหน้าเด็กสาวอายุสิบแปดปีในหมู่บ้านตัวเองเดินมานั่งร่วมโต๊ะ เขานั่งคนเดียวเพราะเพื่อนอีกคนเดินไปเข้าห้องน้ำ"สีเว่าถึงอ้ายนั่นล่ะ เอื้อยคำแพงเพิ่นแต่งงานไปแล้วอ้ายกะยังแนมเพิ่นบ่เซาอยู่เนาะ" (สีพูดถึงพี่นั่นแหละ พี่คำแพงแต่งงานไปแล้วพี่โจ้ยังมองเขาไม่หยุดเลยนะ)กินเหล้าไปด้วย มองไปด้วย แบบนี้เขาเรียกว่ากินย้อมใจตัวเองใช่ไหม"แล้วมีปัญหาหยังคันอ้ายสิแนมคำแพง" (แล้วมีปัญหาอะไรถ้าพี่จะมองคำแพง)"กะบ่ได้มีปัญหาหยังดอกถ้าแนมปกติ แต่นี่เพิ่นแต่งงานแล้ว อ้ายฮู้บ่ว่าแนมคนที่เขามีเจ้าของด้วยสายตาแบบนี้มันบ่ดี ถ้าผัวเพิ่นเห็นอาจสิบ่พอใจได้" (ก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอกถ้ามองปกติ แต่นี่เขาแต่งงานแล้ว พี่รู้มั้ยว่ามองคนมีเจ้าของด้วยสายตาแบบนี้มันไม่ดี ถ้าผัวเขาเห็นอาจจะไม่พอใจก็ได้)สีดาได้ยินแบบนี้ยอมรับว่าน้อยใจ ขนาดพี่คำแพงแต่งงานไปแล้วพี่โจ้ก็ยังดูร