Semua Bab เลี้ยงเด็ก: Bab 21 - Bab 30

42 Bab

Ep21

“กูคงโง่เกินไป”“มึงอย่าว่าตัวเองแบบนี้สิ ตอนนี้จะหกโมงอยู่แล้วรีบตามหาพี่เรย์ดีกว่าไหม เกิดเขาเสียใจแล้วไปกับผู้ชายคนอื่น…กูว่ามันไม่โอเคนะแบบนั้น” มิกกี้รีบดึงโทรศัพท์ของกัญชามาดูเบอร์ของเรย์แล้วกดใส่โทรศัพท์ของตัวเองเพื่อช่วยโทรหาอีกที“เขาปิดเครื่องอ่ะ”“ก็เพราะเขาปิดเครื่องไงถึงติดต่อเขาไม่ได้” กัญชาหันไปตอบมิกกี้“หรือว่าเขาจะไปบ้านแม่กับพ่อเขา” สมุทรที่ยืนคิดอยู่นั้นเอ่ยขึ้น และกัญชาไม่ได้ตอบอะไรเขาดึงมือของสองหนุ่มไปหาโบกแท็กซี่เพื่อไปยังบ้านของพ่อเรย์และเมื่อมาถึงทั้งสามคนก็เข้าไปถามแต่เรย์กลับไม่ได้อยู่ที่นั่น ‘ถ้าเรย์เครียดมากๆ ไม่อยู่บ้านตัวเองก็จะไปนอนขลุกอยู่ที่บ้านของเรียวน่ะ’ คุณเอมิบอกกับพวกเขาทั้งสามคนมาแบบนี้ กัญชาจึงพาเพื่อนๆ ไปบ้านเรย์ตามที่คุณเอมิบอกแต่ที่นั่นก็ไม่มีคนอยู่และที่สุดท้ายก็คือบ้านของเรียว“คุณป้าเอมิบอกว่าพี่ชายพี่เรย์ดุ มึงเข้าไปคนเดียวเถอะ” เมื่อมาถึงหน้าบ้านของเรียวแล้วมิกกี้ก็รีบเอ่ยบอกกัญชาทันที“พวกมึงจะทิ้งกูเหรอ?”“พวกกูเข้าไปก็ไม่ได้พูดอะไรอยู่ดี”“จริง มึงเข้าไปเองอ่ะดีแล้วเดี๋ยวพวกกูนั่งรออยู่ด้านหน้านี่แหละแต่ถ้าหนึ่งชั่วโมงไม่ออกมาพวกก
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-11
Baca selengkapnya

Ep22

“กัญ…ฉัน ฉัน อ๊า” เรย์เปล่งเสียงครางออกมาทันทีเมื่อปลายลิ้นอุ่นกดลงกลางกลีบเนื้อสาวของเธอ เอวบางยกขึ้นอัติโนมัติเมื่อความเสียวซ่านแล่นเข้ามาในกายอย่างบอกไม่ถูก ฝ่ามือเล็กขยุ้มลงบนเส้นผมของชายหนุ่มที่กำลังลิ้มรสกลีบอวบอูมจนเริ่มมีน้ำหวานไหลเยิ้มออกมาเป็นทางกัญชาจับเรียวขาที่พยายามจะหุบไว้นั้นแหกออกแล้วขยับปลายลิ้นกดลงบนจุดเสียวเบาๆ จากนั้นก็ลากปลายลิ้นขึ้นลงตามรอยแยกจนกลีบบัวแบะออก ขณะที่มืออีกข้างก็ขยับมาส่งนิ้วร้ายเข้าไปในร่องรักอย่างช้าๆ เพื่อไม่ให้คนตัวเล็กตื่นกลัว“อึก อื๊อ พอเถอะ…มันเสียว” เรย์พยายามเปล่งเสียงบอกกัญชาที่ยังคงเอร็ดอร่อยกับหอยหวานๆ ตรงหน้า และเมื่อได้ยินเสียงครางกระเส่าที่เหมือนจะขาดใจตายของเรย์เขาจึงผล่ะใบหน้าออกมาแล้วเงยขึ้นไปมองเธอโดยที่นิ้วเรียวเริ่มขยับเข้าไปลึกกว่าเดิม“น้ำหวานพี่อร่อยมากเลยนะครับ”“อื้อ จะ เจ็บ…” เธอกัดปากตัวเองแน่นเมื่อนิ้วร้ายขยับเข้าออกในรูของเธอแรงขึ้นและเพิ่มขึ้นเป็นสองนิ้ว“แค่นิ้วเองนะครับ อื้ม…รัดนิ้วแน่นมากเลย”“อ๊า กัญ…” ร่างบางขยับมือมากำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อนิ้วร้ายทั้งสองถูกรัวใส่ร่องเธออย่างแรง ใบหน้าเรียวสวยตอนนี้ขยับส่ายหัวไป
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-11
Baca selengkapnya

Ep23

(ข้าว หันกล้องหน้าสิแม่อยากเห็นหน้า) เสียงคุณกัญญาเอ่ยบอกกับบุตรสาวเพราะตอนนี้เธอเห็นแต่เพดานห้อง“เอ่อ กล้องหลังนี่แหละจ้ะ”(แม่อยากเห็นหน้าลูกนี่นา เป็นไงกันบ้างสบายดีหรือเปล่า)“สบายดีจ้ะ แม่ล่ะจ๊ะเป็นไงบ้างเหนื่อยไหม?” ข้าวแกงจึงต้องนอนบนที่นอนแล้วยกโทรศัพท์ให้หันมาแค่เห็นหน้าของตัวเองก่อนจะกดเปิดกล้อง(เห็นหน้าลูกสาวคนสวยแบบนี้ก็ไม่เหนื่อยแล้ว น้องกัญล่ะ)“กัญหลับแล้วจ้ะ แม่เพิ่งเลิกงานเหรอจ๊ะ?”(จ้ะ แม่ทำโอ คิดถึงลูกเลยโทรหาลูกก่อนค่อยไปอาบน้ำนอน)“อ่อ หนูกับน้องก็คิดถึงแม่จ้ะ”(จ้ะ แล้ว…ผู้ชายที่นอนข้างลูกนั่นใครเหรอ แฟนลูกใช่ไหม?) คำถามของคุณกัญญานั้นทำเอาข้าวแกงถึงกับเลิ่กลั่ก ต่างจากเรียวที่ยกยิ้มมุมปากแล้วดึงโทรศัพท์ของข้าวแกงให้หันมาทางตัวเอง“สวัสดีครับคุณป้า”(เอ่อ สวัสดีจ้ะพ่อหนุ่ม แฟนเจ้าข้าวใช่ไหม?)“ครับ”“นี่คุณ ฮึ! แม่เห็นนเขาได้ไงข้าวหันกล้องให้เห็นแค่หน้าข้าวเองนะ” ข้าวแกงดึงโทรศัพท์กลับมาถือแล้วถามผู้เป็ม่เพราะเธออุตส่าห์ถือกล้องแทบจะชิดหน้าตัวเองแล้วแต่คุณแม่กัญญากลับรู้ว่าเธอนอนอยู่กับผู้ชาย(ก็เห็นแขนเขาไง ถ้าไงแม่ขอไปอาบน้ำนอนก่อนดีกว่าเมื่อยมากเลย…ว่างๆ ก็พ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-11
Baca selengkapnya

Ep24

“ข้าว ตื่นได้แล้วเช้าแล้วนะ” เขาเอื้อมมือไปแตะแก้มของข้าวแกงเบาๆ ร่างเล็กจึงจยับตัวหนีมือของเขาแล้วก็นอนหลังต่อ“เจ็ดโมงแล้วนะ” เขายังคงมุ่งหน้าปลุกเจ้าตัวเล็ก และเมื่อเห็นว่าข้าวแกงไม่มีทีท่าว่าจะตื่นจึงดึงผ้าห่มผืนหนาออกก่อนจะช้อนตัวของเธอขึ้นมาอุ้มแล้วเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ“แกล้งหรือหลังจริงจะขี้เซาไปไหนเนี่ย” เมื่อวางคนตัวเล็กให้ยืนแล้วเจ้าตัวยังไม่ตื่นแถมยังซบหน้าลงบนแผงอกเขาอีก เรียวจึงจับหัวไหล่ของข้าวแกงเขย่าไปมาเบาๆ“อื้อ! คุณเรียว…” ข้าวแกงลืมตาตื่นแล้วจ้องหน้าเรียวก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบๆ ตัวจนพบว่าตัวเองกำลังยืนอยู่ในห้องน้ำ“ถ้าฉันเป็นโจรลักพาตัวคงลักพาตัวเธอได้อย่างสบายเลยล่ะ หลับอะไรลึกขนาดนั้น”“…คุณพาข้าวมาในห้องน้ำเหรอ”“ใช่ไง รีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปข้างล่าง วันนี้ฉันจะพาเธอไปทำงานที่บริษัทด้วย”“ได้ไงคะ ข้าวต้องไปทำงานที่ร้านพี่นัตตี้นะ” ข้าวแกงว่าพลางถอยหลังให้ออกจากการยืนชิดตัวของเรียวเล็กน้อย“เธอมาเป็นว่าที่เมียฉัน เธอต้องไปทำงานกับฉันเท่านั้น”“งานอะไร งานในบริษัทข้าวทำไม่เป็นหรอกนะข้าวจบแค่มอหก”“ถึงพ่อแม่เธอจะแยกทางกัน ครอบครัวไม่ได้มีฐานะแต่ฉันรู้มาว่าพ่อแ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-11
Baca selengkapnya

Ep25

“ไงคะ ทะเลาะอะไรกันล่ะ?” เมจิถามย้ำอีกครั้งหลังจากเลขาของเรย์เดินออกจากห้องไปแล้ว“ก็เฮียบอกว่าพี่ไม่จริงจังกับงาน เธอก็รู้ว่าพี่เป็นคนที่จริงจังกับงานแค่ไหนพอมาโดนว่าแบบนี้ก็หงุดหงิดสิ” หากเธอเป็นผู้หญิงที่ชอบเที่ยวเล่นไปวันๆ ไม่เอาการเอางานเธอก็จะไม่อะไร แต่กว่าจะเติบโตมาเป็นคุณเรย์ของทุกคนได้เธอพยายามและตั้งใจทำมาทุกอย่างแล้วมาพูดแบบนี้ใส่เธอก็โมโหสิ“แล้วทำไมเขาถึงว่าพี่ได้ล่ะ?”“ก็จะไปรุ้ไหม ถึงได้หงุดหงิดนี่ไง”“อืม ใจร่มๆ นา…วันนี้พี่ภูชวนไปกินปิ้งย่างเลยอยากมาชวนพี่ด้วยสนใจไหม?”“พี่ก็เพิ่งชวนพี่ฝ้ายไปเอง เอาดิไปด้วยกันหลายๆ คน แล้วมานี่มีอะไรหรือเปล่า?”“ไม่มี วันนนี้โรงเรียนหยุดเลยไม่รู้จะไปไหน” บอกพลางเดินไปนั่งบนโซฟาแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น ส่วนเรย์ก็หันไปทำงานของตัวเองต่อ@Home Kanchaร่างสูงของกัญชาเดินเข้าไปในตัวบ้านก็พบว่ามันเพิ่งถูกทำความสะอาดไปไม่นาน แถมตอนนี้เขายังได้กลิ่นหอมๆ ของข้าวต้มหมูที่ลอยมาเตะจมูกชวนให้เดินตามกลิ่นเข้าไปด้านในครัวก็เห็นร่างเล็กกำลังยืนอยู่หน้าหม้อข้าวต้มขนาดเล็ก“ยู…” กัญชาเอ่ยเรียกแม่ครัวตัวน้อยด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา ขายาวก้าวไปยืนชิดแผ่น
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-11
Baca selengkapnya

Ep26

@บริษัทเรียวตะตึกตัก! ตึกตัก! เสียงฝีเท้าบางเดินด้วยความเร่งรีบเพื่อเอาเอกสารจากท่านประธานไปส่งให้พนักงานแต่ละฝ่าย ความเร่งรีบเช่นนี้ทำให้ใบหน้าเรียวสวยชุ่มชื้นไปด้วยเม็ดเหงื่อเม็ดเล็กเม็ดน้อยที่ผุดขึ้นมาบนใบหน้า“มาวันแรกก็โดนใช้งานหนักเลยนะคะ” เสียงพนักงานฝ่ายการจัดการเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นคนตัวเล็กเดินแทบจะทั่วบริษัท เพราะเพิ่งมาทำงานวันแรกฉะนั้นฝ่ายไหนอยู่ชั้นไหนเธอก็ยังไม่คุ้นชินจึงขึ้นๆ ลงๆ อยู่หลายชั้นหลายรอบ“แค่ส่งเอกสารไม่หนักเท่าไหร่เลยค่ะ” ข้าวแกงกัดฟันพูดแล้วยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อก่อนจะสาวเท้าเดินไปเข้าลิฟท์เมื่อเอกสารถูกส่งถึงมือพนักงานทุกฝ่ายเรียบร้อยแล้ว“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ?” เรียวเอ่ยถามทันทีที่ร่างเล็กเดินหน้ามุ่ยเข้ามา แถมใบหน้าที่เรียวสวยของเจ้าตัวยังชุ่มไปด้วยเหงื่ออีกด้วย ข้าวแกงไม่ตอบเพียงแต่เดินไปเปิดตู้เย็นที่มีอยู่ภายในห้องเพื่อหยิบน้ำเปล่าขึ้นมากระดกดื่ม“หิวข้าวหรือยัง?” เรียวจึงละมือจากงานที่ทำอยู่แล้วหันมาถามคนตัวเล็กอีกครั้ง ข้าวแกงจึงชำเลืองตามองเขาแล้วกระดกน้ำดื่มจนหมดขวดก่อนจะเดินไปนั่งบนโซฟา“หิวแล้วค่ะ แต่เดี๋ยวไปหากินเองได้”“เดี๋ยวไปกินพร้อมกัน”“ข้าว
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-11
Baca selengkapnya

Ep27

หลังจากยูกิกลับไปแล้วกัญชาก็อาบน้ำแต่งตัวอีกรอบเพื่อไปทำงานพิเศษของเขาที่ทางร้านโทรตามหลายรอบแล้ว เมื่อแต่งตัวเสร็จเขาก็ขับรถเครื่องตรงไปยังร้านน้ำเพื่อนำออเดอร์ไปส่งลูกค้าทันที“ไง ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ…กัญชา” มือหนาที่กำลังหยิบแก้วน้ำชาเย็นจากกระเป๋าด้านหลังรถชะงักทันที เขาเงยหน้าขึ้นไปมองผู้ชายร่างสูงที่เดินตรงมายังเขาที่ตอนนี้จอดรถอยู่หน้าบ้านหลังใหญ่ซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้“เรารู้จักกันด้วยเหรอครับ?”“นายอาจจะไม่รู้จัก แต่ฉันรู้จักนายนะ…” เสียงทุ้มบอกด้วยรอยยิ้มมุมปาก สายตาคมกริบจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าแทบตลอดเวลา“คุณรู้จักผมด้วยเหรอครับ?”“นายจำฉันไม่ได้เหรอ?”“จำไม่ได้เหรอ…เราเคยเจอกันด้วยเหรอครับ” กัญชาไม่ตอบคำถามของผู้ชายคนนั้นเพียงแต่ทวนคำถามของเขากับตัวเองแล้วถามกลับไปด้วยความสงสัยว่าเขาไปเจอผู้ชายคนนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่“ที่ผับวันนั้นไง ที่คุณเรย์เมา…”“อ่อ คุณนั่นเอง…ว่าแต่คุณรู้จักแค่พี่เรย์ไม่ใช่เหรอครับ ทำไมอยู่ๆ ถึงมารู้จักผมด้วยล่ะ” กัญชาว่าพลางจับแก้วน้ำยื่นให้ผู้ชายตรงหน้าที่เขาไม่เคยรู้จักหรือไม่เคยเจอมาก่อน แถมมาส่งน้ำก็มาส่งเป็นครั้งแรก“ก็ฉันอยากรู้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-11
Baca selengkapnya

Ep28

ร้านอาหาร“คุณเรียว ไม่เข้าร้านนี้ได้ไหมคะ?” ข้าวแกงดึงมือของเรียวไว้เมื่อเขากำลังเดินนำเธอเข้าไปในร้านอาหารซึ่งมีบุคคลที่เธอไม่ค่อยอยากเจออย่างผู้เป็นพ่อกำลังนั่งทานอาหารอยู่กับเมียใหม่ของเขาที่เธอไม่ได้รู้จักและไม่คิดอยากจะทำความรู้จัก“ทำไม?”“พ่อข้าวอยู่ ข้าวไม่อยากเจอหน้า”“…กลัวเหรอ?”“เปล่า…” ตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนๆ แล้วก็ปลิวไปตามมือของเรียวที่ดึงเธอเข้าไปในร้าน ข้าวแกงจึงพยายามเดินหลบหลังของเรียวแทบจะตลอดเวลาที่เดิน จนได้ที่นั่งเธอก็เลือกมุมนั่งเป็นการหันหลังให้ผู้เป็นพ่อ“ไม่ได้เจอกันตั้งนาน ไม่คิดจะทักทายกันสักหน่อยเหรอ?” เสียงเรียบนิ่งของหญิงสาววัยห้าสิบปลายๆ ดังขึ้นหลังจากที่ข้าวแกงกับเรียวนั่งบนเก้าอี้แล้ว ข้าวแกงไม่ได้ตอบกลับหล่อนไปเพียงแต่นั่งมองหน้าเรียวอยู่แบบนั้น“เพิ่งสังเกตว่ามากับคู่แข่งของลูกชายฉันด้วย เจ๋งดีนี่…หาแฟนได้มีฐานะที่ต่างจากตัวเองสิ้นเชิง”“จะกินอะไร” เรียวก็ไม่ได้สนใจคำพร่ำเพ้อของหญิงสาวคนนั้นเช่นกัน เขารับใบเมนูอาหารมาจากพนักงานแล้วยื่นให้ข้าวแกงเพื่อเลือกอาหาร คนตัวเล็กจึงรับมันมาดูแล้วชี้ให้พนักงานดูก่อนจะนั่งตัวตรงวางมือที่ประสานกันลงบนหน้าตักตัวเอ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-11
Baca selengkapnya

Ep29

และใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงเรย์ก็มาจอดที่หน้าบ้านของลาร์ส ซึ่งจอดอยู่ราวหนึ่งนาทีประตูรั้วก็ถูกเปิดออกเธอจึงขับรถเข้าไปจอดหน้าบ้านก่อนจะเปิดประตูและเดินตรงดิ่งเข้าไปด้านในบ้านทันที“ว้า! มาเร็วกว่าที่คิดนะ” ทันทีที่ร่างเพรียวสูงของเรย์ก้าวเข้าไปในบ้านลาร์สก็เอ่ยขึ้น เรย์ไม่ได้สนใจประโยคของลาร์สเพียงแต่สอดส่ายสายตามองหาคนของเธอซึ่งก็เห็นว่ากัญชากำลังนั่งทานอะไรสักอย่างอยู่บนโต๊ะอาหารที่อยู่ถัดจากมุมรับแขก“กลับบ้าน” เรย์เดินไปดึงมือกัญชาให้ลุกขึ้นยืนแล้วบอกด้วยน้ำเสียงเรียบๆ“เอ่อ แต่เขาบอกว่าถ้าผมกลับไปทั้งที่ยังไม่ครบเวลาหนึ่งวันเขาจะไปว่าที่ร้านแล้วอาจะทำให้ร้านที่ผมทำงานอยู่ปิดก็ได้นะครับ” กัญชาว่าพลางวางช้อนลงแล้วหยัดกายลุกขึ้นยืนจับมือของเรย์ไว้“มันไม่กล้าหรอก กลับบ้าน!”“ไหนๆ ก็มาแล้วอยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ”“ฉันไม่เคยคิดจะยุ่งกับนายหรือแม่ของนาย ดังนั้นก็อย่ามายุ่งกับฉันและคนของฉัน!!” เรย์ก้าวขาไปหาลาร์สแล้วบอกด้วยน้ำเสียงที่เรียบเย็น สายตาจับจ้องไปยังชายร่างสูงตรงหน้าอย่างไม่เกรงกลัวจนกัญชาต้องมาดึงแขนของเธอไว้“ฉันไม่ยุ่งกับคนของเธอ ฉันแค่อยากทำความรู้จักกับน้องชายของฉัน”“
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-11
Baca selengkapnya

Ep30

“พี่ครับ ทุกวันนี้ที่พี่ให้ทุกอย่างกับผมเพราะสงสารผมใช่ไหม?”“อืม ก็มีส่วนนะ” ตอบพลางจับมือกัญชาที่จับใบหน้าเธอนั้นให้มาแตะฝ่ามือลงบนหน้าอกข้างซ้ายของตัวเธอ“แต่หลักๆ เพราะหัวใจของฉันมากกว่า กัญ…ฉันชอบนายจริงนะ ชอบจนเริ่มรักขึ้นไปทุกวันจนไม่อยากยกนายให้ใคร” น้ำเสียงที่จริงจังบอกกับคนตรงหน้าด้วยรอยยิ้มอีกครั้ง กัญชาได้แต่นั่งเม้มปากตัวเองแน่นแล้วดึงตัวของเรย์ให้ขยับเข้ามาซบอกของเขา“ผมไม่อยากให้พี่ทำดีกับผมเพียงเพราะสงสาร”“ฉันไม่ได้ทำดีกับนายเพียงเพราะสงสารอย่างเดียวแต่เพราะรักนายด้วย”“พี่รักผมจริงๆ เหรอ?”“จริงสิ กัญ…ถ้าฉันจะขอนายคบได้ไหม?” เรย์เงยหน้าขึ้นไปมองกัญชาตาแป๋ว ปฏิกิริยาที่น่ารักซึ่งนานๆ ทีจะได้เห็นจากเรย์นั้นทำให้กัญชาถึงกับใจเต้นแรงหน้าแดงทุกทีใช่เธอหรือนี่ เอ้ย!“มันเร็วเกินไปไหม…”“ฉันรอนายมาหลายปีแล้วนะ”“ผม ก็ได้ครับ…” เพราะสีหน้าที่ออดอ้อนของเรย์สุดท้ายเขาก็ยอมตกลงอย่างง่ายดาย และแน่นอนว่าทันทีที่กัญชาตกลงรอยยิ้มหวานๆ ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเรย์อีกครั้ง มันเป็นรอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นบ่อยแต่ช่วงนี้เขากลับได้เห็นบ่อยและอยากให้มันเกิดขึ้นแบบนี้ตลอดไป“จริงนะ นายตกลงแล้วถ้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-11
Baca selengkapnya
Sebelumnya
12345
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status