All Chapters of แค่คนที่คุณไม่มีวันจะรัก: Chapter 21 - Chapter 30

 ตอนที่ 8 1/3 "พี่เค้าเป็นอะไรอะพี่เตย" กองทัพหันมากระซิบกระซาบพี่สาวเบาๆ  หลังจากมองขวัญข้าวที่ทำงานไปฮัมเพลงไปอย่างอารมณ์ดี  เพราะไม่เคยเห็นเธอเป็นแบบนี้มานานแล้ว  ส่วนมากจะเจอพี่ข้าวเวอร์ชั่นอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ  นี่นับว่าเป็นเรื่องผิดปกติไม่เหมือนกับทุกวัน กัลยาหรี่ตามองเพื่อนสาว  เห็นด้วยกับกองทัพว่าขวัญข้าวแปลกไปจริงๆ  สองวันที่แล้วยังทำหน้าซึมเป็นหมาป่วย  ไม่อยากเชื่อว่าเพียงข้ามวันจะเปลี่ยนไปขนาดนี้  กองทัพพยักเพยิดหน้าทั้งดันหลังให้กัลยาเข้าไปถาม  เธอตึงหน้าใส่น้องชายก่อนจะเดินอาดๆ ไปหายัยข้าว "อารมณ์ดีอะไรย๊ะ  เห็นฮัมเพลงตั้งแต่เช้าแล้ว" "เปล่า" "เปล่าแปลว่ามี  เมื่อคืนนี้เทพบุตรงานดีมาเข้าฝันเหรอ  ได้กันมั้ยละ" พออีกคนซักถามอีกคนก็หัวเราะคิกคักเหมือนถามจี้ใจได้ถูกจุด

 ตอนที่ 9 1/3   หลังจากเคาะประตูแล้วขวัญข้าวก็เข้าไปในห้อง ทว่าเจอกับภาพที่อยากจะกรี้ดออกมาดังๆ แม่สาวหน้าตุ๊กตาเมื่อครู่กำลังยืนหลอกล้ออยู่กับกษิดิศ ส่วนเขาก็ลูบศีรษะเธอป้อยๆ ยิ้มอ่อนโยนประหนึ่งรักใคร่กันนักหนา ขวัญข้าวพยายามอย่างหนักเพื่อจะประคองช่อดอกไม้เอาไว้ไม่ให้หลุดมือ พอสาวสวยคนนั้นเห็นเธอเดินเข้ามาก็ขยับห่างจากกษิดิศเล็กน้อย พูดกับชายหนุ่มน้ำเสียงอ้อนๆ "เดี๋ยวไปทำงานก่อนนะคะ แล้วตอนเย็นจะโทรหา  อย่าลืมล่ะ" กษิดิศพยักหน้ายิ้มตอบ พอสาวร่างเล็กเดินพ้นออกประตูไปแล้วขวัญช้าวจึงค่อยๆ ขยับเข้ามากลางห้อง เธอหลุบมามองช่อดอกไม้ในมือ แล้วเดินเอาไปวางไว้บนโต๊ะเหมือนเช่นเคย พอวางแล้วก็เดินกลับมาหน้าโต๊ะทำงานของชายหนุ่ม กษิดิศมองเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า วันนี้ขวัญข้าวดูเปลี่ยนไปมาก ทั้งสไตล์การแต่งตัวและการวางตัว ดูเหมือนจะสดใสน้อยลงกว่าทุกวันเสียด้วยซ้ำ พอมายืนตรงหน

 ตอนที่ 9 2/3 "อ่า...งั้น พาพ่อแม่มาอยู่ด้วยสิครับ" "ถ้าพาพ่อแม่มาอยู่ด้วยคุณต่อจะไม่ได้มานอนค้าง  ผู้ใหญ่ไม่ให้อยู่กันก่อนแต่ง  ที่บ้านข้าวถือค่ะ" "แบบนั้นไม่เอา" ทีอย่างนี้ละตอบซะไวเชียว ทีถามว่ารักไหมไม่เห็นจะตอบ ขวัญข้าวเบะปาก แต่เอาจริงพ่อแม่ของเธอก็คงย้ายมาอยู่ด้วยไม่ได้หรอก เพราะพวกท่านอยู่ต่างจังหวัดกันหมด อีกอย่างพวกท่านก็ไม่ชอบอยู่ในเมือง  ไม่ชอบเสียงรถราหนวกหู ไม่ชอบความวุ่นวาย ชอบอยู่เงียบๆ สงบๆ ตามเทือกสวนไร่นา ชอบฟังเสียงนกเสียกาขับกล่อม แถมที่นั่นยังมีผักออร์แกนิกที่ปลูกในพื้นที่ถือครองของตนเอง  อยากกินอะไรก็หว่านเมล็ดลงดินเก็บผลผลิตได้ทั้งปี "ยังไงพ่อกับแม่ข้าวก็ไม่มาอยู่ด้วยหรอกค่ะ พ่อแม่ข้าวชอบอยู่ต่างจังหวัด" "แล้วท่านสบายดีมั้ยครับ" เขาหย่อนก้นนั่งลงบนโซฟานุ่ม จริงจังกับคำถามที่ถามไปมาก ขวัญข้

 ตอนที่ 10 1/3 "สมมุติถ้าผมบอกว่ารักแต่ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลยสักนิด  คุณก็จะยอมให้เหรอ" รู้สึกเหมือนถูกไม้หน้าสามฟาดแสกกลางหน้าผากแล้วหนึ่ง! "คุณต่อก็เลยไม่พูดเหรอคะ  ใช้เป็นเหตุผลได้ด้วยเหรอ" เขายักไหล่  ไม่รู้ว่าพอจะใช้เป็นเหตุผลได้หรือเปล่า  แต่เคยเห็นผู้ชายหลายคนเป็นแบบนั้น  ผู้ชายเจ้าชู้มักจะพูดคำที่ผู้หญิงอยากได้ยินหรือพูดอะไรก็ได้เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ  ที่เคยเห็นเป็นตัวอย่างก็อติเพื่อนในกลุ่มนั่นแหละ  รายนั้นยิ่งกว่าพ่อปลาไหล   "ถ้าไม่พูด  งั้นข้าวก็ไม่ให้" "ครับ" กษิดิศพูดเพียงคำเดียวสั้นๆ ก็คว้าเอาเสื้อสูทพาดแขนเดินออกจากห้องไปเลย  ขวัญข้าวยังยืนงงอยู่ที่เดิม  เธอไม่รู้ว่าเพียงแค่คำยืนยันว่ารักคำเดียวทำไมเขาจะต้องอมพะนำไว้อยู่ตลอด  พอเก็บมาคิดก็พาลน้อยใ

 ตอนที่ 10 3/3 เมื่อคืนนี้กษิดิศนอนกับขวัญข้าวทั้งคืน พอฟ้าสางก็ขับรถกลับห้องของตัวเองเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ จากนั้นก็เดินทางมาถึงที่ทำงานในช่วงสายๆ  ทว่าพอเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับมัดหมี่นั่งรออยู่ พอผู้เป็นพี่ชายเดินเข้ามาใกล้ๆ มัดหมี่จึงลุกจากเก้าอี้ให้กษิดิศได้นั่ง "มานั่งรอทำไมแต่เช้า" เขาถามน้ำเสียงราบเรียบแล้วนั่งลงเก้าอี้ประจำตำแหน่ง ยามอยู่ด้วยกันสองคนกษิดิศและมัดหมี่ใช้คำแทนตัวเองเหมือนพี่น้องทั่วไป แต่เมื่อไรที่อยู่ต่อหน้าคนอื่นก็จะใช้คำเรียกแทนกันว่าคุณจนติดเป็นนิสัย นั่นก็เพราะแสดงการให้เกียรติซึ่งกันและกันต่อหน้าผู้ใต้บังคับบัญชา "มาหาพี่ต่อนั่นแหละค่ะ" "ว่ามา" "ก็มัดเห็นว่ารายการสั่งร้านดอกไม้ดูแปลกๆ มัดไม่อยู่แค่เดือนเดียวพี่ต่อสั่งดอกไม้มาตั้งแปดครั้งต่อเดือน ปกติประชุมลูกค้ามีแค่สองครั้งต่อเดือนเองนะคะ ถ้าหากเป็นกรณีเร่งด