ตอนที่ 9
3/3
“ลงโทษยังไงคะ”
กษิดิศยิ้มพราย ขยับเข้าใกล้หญิงสาวอย่างรวดเร็ว มือทั้งสองข้างประคองใบหน้างามให้แหงนขึ้น แล้วโน้มลงไปจูบดูดดื่มริมฝีปากอิ่ม ความหวานแทรกซึมอยู่ในทุกจังหวะลมหายใจเข้าออก ขวัญข้าวหลับตาพริ้ม แต่ก็ต้องเบิกตาขึ้นมาเมื่อรับรู้ว่าอกอวบกำลังถูกมือใหญ่คุกคาม
“คุณต่อคะ เราจะ...”
“อยาก”
“...อ๊ะ”
เล่นบอกแบบตรงไปตรงมาอย่างนี้ก็เขินสิ ขวัญข้าวงุดหน้าลง แก้มทั้งสองข้างร้อนฉ่า ได้ยินเสียงหัวใจของกษิดิศเต้นตึกตัก พอเงยหน้าขึ้นมาก็หัวใจของเธอก็สั่นอย่างรุนแรงเพราะเห็นแววตาอ้อนวอนคู่นั้นกำลังเรียกร้องอย่างหนัก เป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย เขาทำแบบนี้แล้วเธอจะกล้าใจแข็งปฏิเสธได้ยังไง จะเอาปัญญาที่ไหนไปต่อต้านขอถามหน่อย
เธอปิดเปลือกตาลงช้าๆ เตรียมรอรับรอยจูบอย่า
ตอนที่ 93/3“ลงโทษยังไงคะ”กษิดิศยิ้มพราย ขยับเข้าใกล้หญิงสาวอย่างรวดเร็ว มือทั้งสองข้างประคองใบหน้างามให้แหงนขึ้น แล้วโน้มลงไปจูบดูดดื่มริมฝีปากอิ่ม ความหวานแทรกซึมอยู่ในทุกจังหวะลมหายใจเข้าออก ขวัญข้าวหลับตาพริ้ม แต่ก็ต้องเบิกตาขึ้นมาเมื่อรับรู้ว่าอกอวบกำลังถูกมือใหญ่คุกคาม“คุณต่อคะ เราจะ...”“อยาก”“...อ๊ะ”เล่นบอกแบบตรงไปตรงมาอย่างนี้ก็เขินสิ ขวัญข้าวงุดหน้าลง แก้มทั้งสองข้างร้อนฉ่า ได้ยินเสียงหัวใจของกษิดิศเต้นตึกตัก พอเงยหน้าขึ้นมาก็หัวใจของเธอก็สั่นอย่างรุนแรงเพราะเห็นแววตาอ้อนวอนคู่นั้นกำลังเรียกร้องอย่างหนัก เป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย เขาทำแบบนี้แล้วเธอจะกล้าใจแข็งปฏิเสธได้ยังไง จะเอาปัญญาที่ไหนไปต่อต้านขอถามหน่อยเธอปิดเปลือกตาลงช้าๆ เตรียมรอรับรอยจูบอย่า
ตอนที่ 92/3"อ่า...งั้น พาพ่อแม่มาอยู่ด้วยสิครับ""ถ้าพาพ่อแม่มาอยู่ด้วยคุณต่อจะไม่ได้มานอนค้าง ผู้ใหญ่ไม่ให้อยู่กันก่อนแต่ง ที่บ้านข้าวถือค่ะ""แบบนั้นไม่เอา"ทีอย่างนี้ละตอบซะไวเชียว ทีถามว่ารักไหมไม่เห็นจะตอบ ขวัญข้าวเบะปาก แต่เอาจริงพ่อแม่ของเธอก็คงย้ายมาอยู่ด้วยไม่ได้หรอก เพราะพวกท่านอยู่ต่างจังหวัดกันหมด อีกอย่างพวกท่านก็ไม่ชอบอยู่ในเมือง ไม่ชอบเสียงรถราหนวกหู ไม่ชอบความวุ่นวาย ชอบอยู่เงียบๆ สงบๆ ตามเทือกสวนไร่นา ชอบฟังเสียงนกเสียกาขับกล่อม แถมที่นั่นยังมีผักออร์แกนิกที่ปลูกในพื้นที่ถือครองของตนเอง อยากกินอะไรก็หว่านเมล็ดลงดินเก็บผลผลิตได้ทั้งปี"ยังไงพ่อกับแม่ข้าวก็ไม่มาอยู่ด้วยหรอกค่ะ พ่อแม่ข้าวชอบอยู่ต่างจังหวัด""แล้วท่านสบายดีมั้ยครับ"เขาหย่อนก้นนั่งลงบนโซฟานุ่ม จริงจังกับคำถามที่ถามไปมาก ขวัญข้
ตอนที่ 91/3คนถูกถามเม้มปากแล้วหมุนตัวไปหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะ ก้มหน้าก้มตากดเบอร์ภายในเพื่อต่อสายหาปรียานุชเลขาหน้าห้อง พอปลายสายตอบรับเขาก็พูดกรอกไปทันที"คุณนุชครับ ขอรองเท้าผู้หญิงเบอร์สามสิบแปดคู่นึง เอาแบบที่ใส่สบายนะครับ""ค่ะ งั้นอีกหนึ่งชั่วโมงนุชเอาเข้าไปให้นะคะ" ปรียานุชตอบกลับน้ำเสียงกระตือรือร้น"ผมอยากได้ภายในสามสิบนาทีครับ""ค่ะๆ เดี๋ยวนุชรีบจัดการให้เลยค่ะ"เมื่อออกคำสั่งเสร็จเขาก็วางสาย ขวัญข้าวลุกออกจากเก้าอี้ทำงานแล้วย้ายไปยืนข้างๆ กษิดิศมองไปยังชุดโต๊ะที่เธอชอบเอาดอกไม้ไปวางพร้อมพูดขึ้น"ไปนั่งรอตรงนั้นก่อนก็ได้ครับ เดี๋ยวอีกสามสิบนาทีเลขาผมจะเอารองเท้าคู่ใหม่มาให้"อะไรกัน คำถามที่ถามไปเมื่อครู่นี้ยังไม่ได้คำตอบก็เปลี่ยนเรื่องคุ
ตอนที่ 91/3หลังจากเคาะประตูแล้วขวัญข้าวก็เข้าไปในห้อง ทว่าเจอกับภาพที่อยากจะกรี้ดออกมาดังๆ แม่สาวหน้าตุ๊กตาเมื่อครู่กำลังยืนหลอกล้ออยู่กับกษิดิศ ส่วนเขาก็ลูบศีรษะเธอป้อยๆ ยิ้มอ่อนโยนประหนึ่งรักใคร่กันนักหนา ขวัญข้าวพยายามอย่างหนักเพื่อจะประคองช่อดอกไม้เอาไว้ไม่ให้หลุดมือ พอสาวสวยคนนั้นเห็นเธอเดินเข้ามาก็ขยับห่างจากกษิดิศเล็กน้อย พูดกับชายหนุ่มน้ำเสียงอ้อนๆ"เดี๋ยวไปทำงานก่อนนะคะ แล้วตอนเย็นจะโทรหา อย่าลืมล่ะ"กษิดิศพยักหน้ายิ้มตอบ พอสาวร่างเล็กเดินพ้นออกประตูไปแล้วขวัญช้าวจึงค่อยๆ ขยับเข้ามากลางห้อง เธอหลุบมามองช่อดอกไม้ในมือ แล้วเดินเอาไปวางไว้บนโต๊ะเหมือนเช่นเคย พอวางแล้วก็เดินกลับมาหน้าโต๊ะทำงานของชายหนุ่มกษิดิศมองเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า วันนี้ขวัญข้าวดูเปลี่ยนไปมาก ทั้งสไตล์การแต่งตัวและการวางตัว ดูเหมือนจะสดใสน้อยลงกว่าทุกวันเสียด้วยซ้ำ พอมายืนตรงหน
ตอนที่ 82/3มองไปที่โต๊ะทำงาน โจ๊กสองถุงที่เย็นชืดแล้ววางอยู่บนนั้น ขวัญข้าวไม่ได้โยนมันทิ้งถังขยะเพราะเห็นคุณค่าของอาหาร ต่อให้อกหักจะเป็นจะตายก็ใช่ว่าจะกินทิ้งกินขว้างได้เธอหยิบชามที่ใช้ต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเป็นประจำมาเทโจ๊ก แล้วค่อยๆ ตักเข้าปากทีละคำช้า ๆ ไม่นานน้ำตาก็ร่วงแหมะออกมาจนได้ขวัญข้าวรีบปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มเนียนทิ้ง ฝืนข่มความเสียใจกินข้าวมันทั้งน้ำตานี่แหละ พออิ่มแล้วก็เปิดคอมพิวเตอร์ทำงานต่อแต่จะเอาจินตนาการที่ไหนมาสร้างสรรค์ผลงานล่ะ ในหัวตื้อตันไปหมด แค่คิดว่าเขามีคนอื่นก็เจ็บในใจจนไม่มีแรงทำอะไรเลย งั้นวันนี้ก็เปิดเต้ยโศกฟังไปก่อนก็แล้วกัน แล้วต่อด้วยเพลงหมอลำทำนองสนุกๆ แต่ยิ่งฟังน้ำตาก็ยิ่งไหลพราก หันมองรอบตัวรู้สึกหดหู่เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ...ทำไมโลกใบนี้ต้องโหดร้ายกับคนสวยด้วยวะ?
ตอนที่ 81/3"พี่เค้าเป็นอะไรอะพี่เตย"กองทัพหันมากระซิบกระซาบพี่สาวเบาๆ หลังจากมองขวัญข้าวที่ทำงานไปฮัมเพลงไปอย่างอารมณ์ดี เพราะไม่เคยเห็นเธอเป็นแบบนี้มานานแล้ว ส่วนมากจะเจอพี่ข้าวเวอร์ชั่นอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ นี่นับว่าเป็นเรื่องผิดปกติไม่เหมือนกับทุกวันกัลยาหรี่ตามองเพื่อนสาว เห็นด้วยกับกองทัพว่าขวัญข้าวแปลกไปจริงๆ สองวันที่แล้วยังทำหน้าซึมเป็นหมาป่วย ไม่อยากเชื่อว่าเพียงข้ามวันจะเปลี่ยนไปขนาดนี้ กองทัพพยักเพยิดหน้าทั้งดันหลังให้กัลยาเข้าไปถาม เธอตึงหน้าใส่น้องชายก่อนจะเดินอาดๆ ไปหายัยข้าว"อารมณ์ดีอะไรย๊ะ เห็นฮัมเพลงตั้งแต่เช้าแล้ว""เปล่า""เปล่าแปลว่ามี เมื่อคืนนี้เทพบุตรงานดีมาเข้าฝันเหรอ ได้กันมั้ยละ"พออีกคนซักถามอีกคนก็หัวเราะคิกคักเหมือนถามจี้ใจได้ถูกจุด