Все главы LOVE BEYOND TRADE: Глава 61 - Глава 70

“Two weeks?!” Si Andrei, ‘tila hindi inaasahan ang time frame na binigay sa amin. Kahit ako ay napanganga ro’n. In two weeks, the wedding was planned to happen. Paano kami aabot sa wedding ceremony kung ganito? Marami pa kaming hindi naaasikaso. We haven’t even given out the invitations yet! “Yes, two weeks. Just in time for the ceremony.” si Javi ang sumagot. “Do you expect us to finish the work in that short nick of time? Ano ka, si Superman? Ridiculous!” Ibinaba ni Andrei ang kamay sa mesa, medyo malakas, at umugong ang tunog nito sa kwarto. Tumikhim ang elite na kasama ni Javi. “Two weeks is a big stretch already— kailangan niyo matapos ang trabaho ng mas mabilis.” Naikuyom noong elite ang kamao niya. Lumingon siya sa akin. “At ‘yon ay kung gusto mong maabutan pang buhay ang mommy mo.” He pressed the remote control and moved on to the next slide of the presentation. It was a photo— a familiar one. Hindi ba’t kahawig nito ‘yong kambal na nasa lumang lara

Wei’s English accent was not fluent. May bahid ‘yon ng tono ng mga intsik. ‘Yong klase na kapag narinig mo, alam mong Chinese. Pero mukhang nakakaintindi rin siya ng Filipino? “Nice to see you again, Kuya Wei!” bati ni Vien. Ginulo noong Wei ang buhok niya. “You look quite buff, huh? Zen must’ve gotten strict on your diet.” Sunod sunod na tumango si Vien. Hindi man lang ipinagtanggol ang pinsan niya. “You sure got talkative, ‘no?” ani ni Andrei. Nauna na ulit na bumaba ng eroplano. Nagtatakang tumingin si Wei kay Vien, ‘tila nagtatanong kung bakit ganoon ang mood ni Andrei.Dalawang oras lang ang byahe patungo dito kaya madaling araw pa lang ay nandito na kami. Tinulungan kami no’ng flight attendant na ibaba ang mga bagahe, at sumabay na rin ang mga ito palabas ng airport. I kind of expected it but it amazes me that we didn’t actually go through the proper process. No’ng makita ng guards sa airport si Wei, hindi na ito nagtanong at hinayaan na kami na maglakad palabas. Gust

Nang makalabas si Javi, inayos ko ulit ang sarili ko. The lipstick that I put on earlier got erased when we ate. Kinuha ko ang small bag ko at inilagay doon lahat ng kailangan ko— and that includes a knife, a small knife. Chineck ko ulit ‘yong sarili ko sa harapan ng salamin. After making sure that everything’s ready, bumaba na ako at nakita agad doon si Javi. Nakaayos na rin siya at nag-iintay sa tabi ng sasakyan. “Shall we go?” tanong niya at inilahad ang kamay sa harapan ko. I smiled at him and put my hand on the top of his. Pinagbuksan niya ako ng pintuan ng sasakyan at pinrotektahan ang ulo ko sa pinto nang pumasok ako. Umikot si Javi sa driver’s seat at nag-umpisa na rin magmaneho. My eyes darted on the designs of the city. Ibang iba sa Pilipinas. Somehow, the designs were a bit familiar to me. Maybe because Navarro’s residence was inspired by this city’s structure. Naglalakihan ‘yong mga gusali at maraming tao na naglalakad sa tabi ng daan. “Saan tayo pupunta ngayon?”

Habang nasa Navarro Corporate office si Claire at Javier— hindi rin matahimik si Andrei at patuloy ang imbestigasyon. Matapos ang mainit na usapan kagabi, hindi rin naman magawang sundin ni Andrei ang sinasabi nito. Mas nanaig sa kanya na ituloy ang plano nito na pagmamanman sa mga Cuevo, kahit siya lang, ngunit hindi ‘yon natupad, sapagka’t hindi siya hayaan ng kapatid.“Kapag nalaman ni Kuya Zen ang ginagawa mo, mayayari ka,” pananakot ni Vien. Nasa itaas sila ng isang rooftop. Ayon kay Andrei at ayon sa “source” niya, katapat ng building na kinatatayuan nila ‘yong gusali kung nasaan si Fiona.“Hindi makakarating kung hindi mo sasabihin,” nakangising sagot nito at inaayos ‘yong sniper. It wasn’t to start a chaos but to see what they have under their sleeves. “Hindi ba mapapansin ang ilaw n’yan?” giit ni Vien at naupo sa tabi ng kapatid. Nakikiusosyo rin sa ginagawa nito. Hindi siya sinagot ni Andrei, bagkus, nagpatuloy sa pagsipat kay Fiona. Ang nasa loob ng gusali ay puro ta

Macau, China. 8:00 AM. Nag-unat si Claire at marahan na iminulat ang kan’yang mga mata. At agad na bumangon nang makita ang orasan. She overslept. She grabbed her phone from the bedside table and checked for messages. Hindi niya kasi nakita si Javi sa tabi niya. After a short time with him last night, sinamahan siya nito sa kwarto matulog. ‘Di gaya noong araw na pumunta sila dito, hindi na umapila pa si Javi. But she didn’t even feel it when he left the mattress. Saan na naman kaya ito nagpunta? Hindi naman nag-message ito, kahit si Vien, hindi rin nagsabi. “Nasa ibaba kaya sila?” tanong ni Claire sa sarili at lumabas. Marami ang mga tauhan ng Navarro na nakakalat sa buong bahay. Nangunot ang noo ni Claire at ipinagtaka ito. Hindi naman ganito ang dinatnan niya kahapon. But then, an idea popped up in the back of her mind. The auction. Pumasok siya ulit ng kwarto at naligo. She changed into comfortable clothes before going downstairs. At tama nga ‘yong iniisip n