Semua Bab พี่ครับใกล้เสร็จหรือยัง: Bab 21 - Bab 30

“กูก็เอาแก้เงี่xนเหมือนกัน!” ชาไหมตอบกลับน้องชายอย่างทีเล่นทีแต่ดูเหมือนหมอนี่จะไม่เล่นด้วยซะแล้วเพราะดูจากสีหน้าที่แดงก่ำนั่นแล้วบ่งบอกได้ว่าเขากำลังอารมณ์ไม่ดีซะแล้ว“มึงเป็นผู้หญิงชา!”“แม่ง! พูดทำเหี้ยไรก็ไม่ได้กูรำคาญมึงว่ะมาแล้วก็วุ่นวายกับกู!”“…” โชนไม่ได้พูดอะไรเมื่อได้ยินน้ำเสียงที่เริ่มจะไม่พอใจเขาจากพี่สาวแล้ว ร่างสูงหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะเดินออกไปจากห้องแบบเงียบๆ ใช่เลย! เหมือนเจ้าเฮโรเป๊ะเลย บทจะมาก็มานึกจะไปก็ลุกไปแบบไม่บอกไม่กล่าว!“เป็นไรอีกล่ะ!?” แนนซี่เดินถือเอกสารการร่วมเข้าประชุมเข้ามาแล้วเอ่ยถามประธานสาวเมื่อสวนกับโชนที่เดินหน้านิ่งไร้อารมณ์ออกไป“ไม่รู้ มาด่ากูแล้วก็กลับ”“อ่อ อีกสิบห้านาทีเข้าประชุมนะ”“อืม” หยิบปากกามาจรดลงเซ็นชื่อในเอกสารที่เลขาสาวยื่นแล้ว “ส่งชื่อขอร่วมหุ้นกับเฮโรยัง?” เพราะได้ข่าวว่าหมอนั่นถูกพี่สาวต่างแม่กำชับมาว่าจะต้องเปิดร้านเสื้อผ้าให้ได้ แต่เฮโรไม่ได้มีความรู้ด้านเสื้อผ้ามากมายแน่นอนว่าช่วงนี้เขาก็พยายามหาหุ้นส่วนมาช่วยลงทุนซึ่งเธอก็ได้ให้เลขาส่งชื่อเธอไปแล้ว“ส่งไปแล้ว เลขาเขาอ่านแต่ยังไม่ได้ตอบ”“อืม ประชุมเสร็จเดี๋ยวไปพ

@Hero Homeหลังจากชาไหมกลับไปเฮโรก็ถูกผู้เป็นแม่เรียกตัวกลับบ้านด่วนด้วยเรื่องอะไรก็ไม่รู้เพราะไม่ยอมบอก บอกแต่ว่ามันด่วน!“ว่าไงครับเรื่องด่วนที่ว่า!?” ขายาวก้าวเข้าไปในบ้านแล้วเอ่ยถามผู้เป็นแม่ขึ้น สายตาคมจับจ้องไปยังหญิงสาวร่างเล็กที่นั่งอยู่ใกล้คุณฮารีซึ่งมองเขาด้วยรอยยิ้มหวานๆ ต่างจากเขาที่มีเพียงใบหน้าที่เรียบนิ่งส่งไปให้ ถ้าจำไม่ผิดเธอคนนี้น่าจะชื่อบุ้งกี๋เป็นเพื่อนของชาไหม“นี่หนูบุ้งเป็นเพื่อนกับหนูชาแกน่าจะรู้จัก”“ก็พอรู้แต่ไม่ได้สนิท” ตอบกลับพลางเดินไปนั่งตรงข้ามกับทั้งคู่ ไม่ใช่ว่าคุณฮารีต้องการให้เขาหมั้นหมายกับบุ้งกี๋หรอกนะพาเข้าบ้านมาแบบนี้ รายนี้จะทำอะไรไม่ค่อยถามความสมัครใจของลูกหรอก“ถ้างั้นก็ทำตัวสนิทกันไว้นะ ฉันกับบีหรือแม่หนูบุ้งเรากำลังจะร่วมธุรกิจกัน”“ก็ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับผม อยากร่วมงานกันก็ร่วมกันไปสิ”“เกี่ยวสิ ถ้าแกกับหนูบุ้งแต่งงานกันธุรกิจของฉันจะได้ไปได้ดีไง!” ฮารีบอกด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง สายตาเด็ดเดี่ยวจริงจังบ่งบอกว่าสิ่งที่ตนต้องการลูกชายไม่มีสิทธิ์จะปฏิเสธมัน“พี่ไม่ได้บังคับนายว่าจะต้องคบกับพี่หรอกนะ แค่ดูใจกันไปก่อนน่าจะไม่เสียหาย” บุ้งกี๋เอ่

ชาไหมขยับปากที่ครอบครองแท่งเอ็นร้อนเข้าปากเรียกเสียงครางจากชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนอยู่เป็นอย่างดี ฝ่ามือกว้างใหญ่ยกขึ้นไปลูบผมของเธออย่างอ่อนโยนขณะที่ปากเม้มเข้าหากันแน่นเมื่อกลีบปากเล็กของคนตรงหน้าดูดแท่งลำของเขาเข้าออกจนเริ่มใกล้ถึงฝั่งอยู่ไม่ไกล“อ๊าส์! พี่ครับ!..ผมจะแตกแล้ว เร็วอีกนิด!” เมื่อได้ยินเขาขอเช่นนั้นชาไหมก็รีบขยับปากรูดเอาแท่งร้อนเข้าออกให้เร็วขึ้นจนเฮโรกระตุกเกร็งพร้อมกับปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้ามาใส่ปากของเธอ“อึก! เจ็บปาก” เพราะด้วยขนาดที่ใหญ่ของเจ้าเอ็นอุ่นแถมเธอยังรูดอมมันอย่างแรงเลยรู้สึกเจ็บปากนิดๆ แต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรเพราะตอนนี้ได้กลืนยาเข้าไปแล้วมันอาจจะรักษารอยเจ็บได้สักนิด ฮ่าๆ!“ขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจจะให้มันใหญ่ขนาดนี้”“ฉันเป็นประจำเดือน” เธอกรอกตามองบนให้กับประโยคของเขาแล้วหยัดกายลุกขึ้นยืนพร้อมกับจับมือหนาของเฮโรให้มาจับที่ก้นของเธอเพื่อให้เขารับรู้ว่าเธอใส่ผ้าอนามัยอยู่ (ซึ่งแวะไปขอเปลี่ยนในห้องน้ำของคนข้างห้องมา อิอิ)“ได้ไงอ่า แบบนี้ก็อดสิ”“อืม ถ้าไงฉันไปอาบน้ำก่อนนะ เหนียวตัวมากเลย..แล้วนายทำกับข้าวไว้ให้ฉันมั้ย?” ถามพลางเก็บผ้าขนหนูขึ้นมาพันเอวไว้ให้เฮโร

หลังจากเซ็นสัญญาเสร็จก็พากันทานข้าวที่สั่งมาจนมันแทบจะเย็นแล้วนั่น โดยที่เลขาของทั้งสองฝ่ายได้เตรียมตัวไปรอยังที่ดินที่เฮโรซื้อไว้แล้ว“ชา!!” เสียงเข้มเอ่ยเรียกชาไหมดังขึ้นทำให้คู่หนุ่มสาวที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาทานข้าวนั้นหันไปมองทางหน้าประตูร้านอาหารก็เห็นว่ามีชายหนุ่มร่างสูงในชุดสูทสีดำทั้งชุดแถมยังสวมแว่นตาสีดำมาอีก เหอะ! ไม่รู้ว่าญาติพี่น้องเสียหรือไงถึงได้สวมใส่ชุดดำเสียทั้งชุดแบบนี้ ร่างสูงเดินตรงเข้ามาหาพวกเธอก่อนที่รองเท้าหนังคู่เงาจะหยุดตรงกับขาเก้าอี้ของชาไหมและมีความห่างเพียงยี่สิบกว่าเซนติเมตรเพียงเท่านั้น“โชน” ชาไหมเอ่ยเรียกผู้น้องด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ผู้ที่ถูกเรียกชื่อจึงถอดแว่นดำของตัวเองออกแล้วจ้องมองไปที่พี่สาวก่อนจะขยับสายตาไปหยุดอยู่ที่ผู้ชายที่นั่งตรงข้ามของชาไหมอย่างเฮโรซึ่งกกำลังจ้องมองเขาสลับกับชาไหม“ไม่เคยที่จะง้อกัน แถมยังมานั่งกินข้าวกับคนแปลกหน้าอีก!”“เรื่องไรกูต้องง้อมึง!?”“เออกูผิดมึงเลยไม่ต้องง้อ แต่มึงอ่ะ!มองหน้ากูทำเหี้ยไร” พูดกับพี่สาวด้วยน้ำเสียงอ่อนๆ แล้วหันไปถามเฮโรที่จ้องหน้าเขาด้วยน้ำเสียงที่ห้วนแข็ง วันก่อนเมื่อถูกชาไหมด่าว่ารำคาญก็เลยไม่อยากไปวุ

“กูเชื่อจ้า!” ผักบุ้งตอบกลับอย่างหมั่นไส้กับชาไหมที่ทำท่าทำทางหวงเฮโรออกหน้าออกตาขนาดนี้ ร่างบางที่นั่งกอดคอแฟนหนุ่มก็โน้มใบหน้าไปหอมแก้มเขาเขาซ้ายทีขวาทีทำเอาคนโดนหอมถึงกับไปไม่ถูก“แล้วนี่ล้างรถเสร็จไปไหน ไปนั่งคุยที่บริษัทกูปะ”“เอาดิ วันนี้ว่างไม่ได้ไปไหน”“ที่ทำงานไม่ใช่ที่นั่งคุย!!” โชนบอกพี่สาวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ เธอจึงหันมามองค้อนเขาก่อนจะหยัดกายลุกออกจากตักของเฮโรเมื่อพูดถึงบริษัทก็นึกได้ว่ามีงานที่ต้องไปทำต่ออีก“ไงนายก็ไปดูที่ดูทำเลด้วยนะ เดี๋ยวฉันมีงานต้องไปทำต่อน่ะ”“ครับ”“กูไปด้วยดิ”“ไปดิ”“บอกว่าที่ทำงานไม่ใช่ที่ไปนั่งคุย เอารถมาล้างก็นั่งรอรถอยู่นี่ไม่อยากรอก็เดินกลับเอง!”“โชนนายนี่มันยังไงนะ!!” ไม่ถูกกับผู้ชายก็ไม่แปลกแต่นี่กับผู้หญิงหมอนี่ก็ไม่เว้นเลยแฮะ ชายหนุ่มร่างสูงจึงไหวไหล่ให้พี่สาวแล้วลุกขึ้นยืนก่อนจะคว้ามือของเธอให้เดินตามเขาออกไป“นี่! ปล่อยฉันนะ!!”“จะขึ้นรถดีๆ หรือจะให้กูจับถีบใส่รถ!!”“โชนอ่า อย่าดุกูดิ!..เป็นบ้าอะไรอีกห้ะ”“ขึ้นรถ กูไปด้วย!”“รถมึงอ่ะ”“ให้โรขับไปให้” ว่าพลางดันแผ่นหลังของชาไหมให้ไปขึ้นรถแล้วปิดประตูให้ ส่วนตัวเขาก็เดินไปขึ้นทางฝั่งคนข