Semua Bab ร้อนรักตำหนักใน: Bab 41 - Bab 50

ลีน่าลำคอแห้งผากด้วยความรู้สึกกระหายอย่างน่าประหลาด หญิงสาวกวาดสายตามองเรือนร่างสูงใหญ่แข็งแกร่งซึ่งประกอบขึ้นด้วยกล้ามเนื้อกำยำแบบนักรบโบราณ ดวงตาดอกท้อเปล่งประกายระยับ ยามมองสำรวจลงมายังช่วงหน้าท้องแข็งแรงเป็นลอนมัดกล้ามน่าลูบไล้ และร่องเว้าที่ลาดต่ำสููู่ความล่ำสันของสัดส่วนแห่งบุรุษเพศ เธอเปรียบเทียบทั้งคู่ด้วยความซุกซน แล้วก็แทบจะพลั้งปากร้องกรี๊ดออกมา คุณพระช่วย! นี่... ขนาดพวกเขาอยู่ในสภาพแข็งตัวไม่เต็มที่ กล้วยหอมยังต้องเรียกว่าพ่อ! ลีน่าแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างลืมตัว... เธอไม่สามารถหักห้ามสายตาให้เลิกจ้องมองเจ้าโลกของชายหนุ่มทั้งสองได้เลย สัดส่วนของมันขยายขนาดใหญ่มากขึ้นกว่าเท่าตัวและแข็งชูชัน ปลายยอดสีแดงที่บากบานน่าเกรงขาม พุ่งเป้าตรงมาที่หญิงสาว“เจ้าอยากชิมรสชาติของข้า” ซ่งเหยียนหมิงน้ำเสียงแหบพร่า สองกงจื

“ไม่เคยมีใครบอกรึว่า ไทเฮาอวี้เหนียนถือศีลอยู่ในอารามหลวงแห่งนี้” ราวกับนางอ่านความคิดของอีกฝ่ายได้อย่างทะลุปรุโปร่งตายแล้ว! จังหวะแบบนี้ ถ้าเป็นบทหนังซิทคอมฯ ซือเจ้คนนี้จะต้องเป็นไทเฮาอวี้เหยียนชัวร์! “ถวายบังคมไทเฮา หลี่น่ามีตาแต่ไร้แวว โปรดประทานอภัยฯในความโง่เขลาของหม่อมฉันด้วยเพคะ” เด็กสาวท่าทางลนลานไทเฮาอวี้เหนียนมองค้อน “ช่างเถิด ข้ามีเรื่องสำคัญต้องการคุยกับเจ้า ตามข้าไปที่ห้อง” เมื่อเงยหน้าขึ้น เธอก็เห็นแต่แผ่นหลังของร่างระเหิดระหง ลีน่าจึงลุกตามนางไปอย่างรีบร้อน ทว่าหญิงวัยกลางคนเดินเร็วเหมือนบินได้ ทำให้เธอรีบเร่งฝีเท้าจนเกลือบกลายเป็นวิ่งไล่ จึงตามทัน และเห็นไทเฮาอวี้เหนียนผลักประตูห้องเข้าไปแสงสีทองเรืองอร่ามสาดเข้าตา ทำให้ร่างบางหยุดย

แววตาอบอุ่นที่จ้องมองใบหน้าสวยหวานเปลี่ยนเป็นประกายเร่าร้อน เมื่อมองเห็นกลีบปากอวบอิ่มสีแดงเรื่อเผยอค้างอย่างยั่วยวน หลี่น่าช่างน่ารักน่าใคร่เสียจนเขาไม่สามารถหักห้ามความปรารถนาของหัวใจ ซ่งเหยียนหมิงจูบนางอย่างดูดดื่มและเรียกร้องจนร่างอรชรอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรง ริมฝีปากหนาบดเบียดกับกลีบปากนุ่มนิ่มจนบวมเจ่อ เขาล่อลวงให้นางเคลิบเคลิ้มแล้วสอดลิ้นเข้าไปละเลียดลิ้มรสหวานด้วยความกระหาย เร่งเร้ากระทั่งคนงามคล้อยตามและยกสองแขนเรียวสะล้างโอบกอดต้นคอหนาและหยัดร่างยั่วยวนตอบสนองการรุกรานของเขาทั้งคู่แลกจูบกันด้วยความดูดดื่มคลั่งไคล้ สองกายคลอเคลียไร้ช่องว่าง เขาลูบไล้ไปตามความโค้งเว้าบนเรือนร่างอรชร สัมผัสเคล้าคลึงและวัดขนาดสัดส่วนแน่นหนั่นอันเป็นที่หวงแหนของสตรีด้วยความคึกคะนอง อาการสั่นสะท้านของพระสนมตัวน้อยทำให้ซ่งเหยียนหมิงยิ่งรู้สึกฮึกเหิม มือใหญ่เลื่อนลงไปรั้งสะโพกผายเข้าหา&nbs

ในยามราตรีที่ท้องฟ้าปลอดโปร่งไร้เมฆดำ ดวงจันทรานวลสกาวปราศจากสิ่งใดกีดขวาง แสงสว่างสาดที่กระทบลงสู่ผืนน้ำเบื้องล่าง สะท้อนลำแสงระยิบระยับงดงามราวกับประกายรัศมีของอัญมณีล้ำค่า ณ.ตำหนักชมจันทร์ ไท่จื่อกับพระสนมสิบสองประทับอยู่บนเรือนหลังใหญ่กลางสวนวสันต์ และเรือนหลังงามซึ่งอยู่ฟากตรงข้ามสระบัวหลวงคือที่พำนักของอี๋ชินอ๋อง ส่วนเหล่าข้ารับใช้นางกำนัลได้ถูกแยกให้ไปนอนที่เรือนบ่าว โดยมีทหารองครักษ์ทำหน้าที่รักษาเวรยามอยู่ด้านนอกกำแพง“หลี่น่า” เสียงทุ้มกังวานของบุรุษดังขึ้นที่ด้านหลัง ทำให้คนงามสะดุ้งโหยงจนน้ำอุ่นกระฉอกล้นอ่างไม้ เมื่อเงยหน้าขึ้นก็พบกับใบหน้าหล่อเหลาที่คุ้นเคย“ไท่จื่อ” สาวน้อยร้อนผ่าวที่แก้ม เธอก้มหน้าอย่างขวยเขิน พลางยกมือขึ้นมาอำพรางทรวงอกขาวอวบที่ลอยปริมน้ำให้พ้นจากสายตาเจ้าชู้“ปิดทำไม เ

สัมผัสของหญิงสาวทำให้ดุ้นเอ็นของเขาแข็งชูชัน มันกระดกสนองเรียวลิ้นนางราวกับมีชีวิตเป็นของตัวเอง เขาแทบจะพุ่งกระฉูด เมื่อนางอ้าปากครอบหัวเห็ดเอาไว้ในโพรงปากแล้วผงกศีรษะอมและดูดมัน“อาาา...” ซ่งเหยียนหมิงสุดจะกลั้นเสียงคราง ท้องน้อยของเขาเกร็งจนเส้นเลือดดันผิวหนังขึ้นมาเป็นรอยนูน ซ่งเหยียนหมิงสอดนิ้วเข้าไปในกลุ่มผมยาวสลวย เพื่อประคองท้ายทอยของหลี่น่าเอาไว้ เขาอยากมองเห็นพวงแก้มขาวนวลและทุกอิริยาบทของนาง หยาดน้ำที่เคลือบคลอดวงตาคู่งามทำให้ใบหน้าของหญิงสาวยิ่งดูสวยหวานหยาดเยิ้มภาพเร้าอารมณ์เบื้องหน้าทำให้ซ่งหยวนซีไม่อาจทนดูเฉยๆ ได้อีกต่อไป เขาจับท่อนขาเรียวงามของพระสนมตัวน้อยแยกออกจากกัน แล้วใช้ฝ่ามือตรึงบั้นท้ายกลมกลึงเอาไว้ ก่อนจะก้มลงใช้ปลายลิ้นละเลงเลียความสาวสดอันหวานฉ่ำของนาง กระทั่งร่างบางสะดุ้งไปทั้งตัวซ่งเหยียนหมิงตามติดหญิงสาวไม่ยอมปล่อย เขาประคองท้ายทอยของนางและตรึงไหล่บางเอาไว้ พร้อมกับขยับโยกในโพรงปากอุ่นชื้นอย่