Semua Bab ร้อนรักตำหนักใน: Bab 21 - Bab 30

แม้ในโลกคู่ขนานลีน่าอาจจะเคยมีประสบการณ์พรรค์นี้มาบ้าง ทว่าเธออยู่ในร่างของเด็กสาวย่างสิบหกที่ตกเป็นทาสของฮอร์โมน ซึ่งมีอำนาจอยู่เหนือทุกสิ่ง พื้นที่บรรจุสมองของลีน่ากลวงโบ๋ เธอหลงลืมทุกสิ่งอย่างหมดสิ้น แม้กระทั่งวิธีหายใจ เส้นขนบนผิวหนังทุกอณูตกอยู่ในอาการตื่นตระหนกและแข็งตั้งเหมือนหนามกระบองเพชร ขณะที่เลือดทุกหยดในร่างกายเดือดพล่านและไหลหลั่งไปยังหัวใจที่เต้นกระหน่ำรุนแรงราวกับจะหลุดออกมาจากทรวงอก เธอกลืนน้ำลายบรรเทาอาการปากคอแห้งอย่างยากลำบาก และเกือบจะร้องครางออกมา ตอนที่ชายหนุ่มบีบขยำทรวงอกอวบอัดพร้อมกับถาโถมเข้าหาสาวสวยใต้ร่างอย่างเมามัน ท่วงท่านั้นเปิดเผยทุกความลับของชายหญิงให้ได้เห็นอย่างโจ่งแจ้งกลีบแคมความสาวถูกท่อนเนื้อใหญ่ยาวเสียดสีจนบวมเบ่งแดงแจ๋ น้ำกามเหนียวลื่นเปียกชุ่มเส้นขนแนบติดกับผิวหนัง ตอนที่ชายหนุ่มเกร็งบั้นท้ายกดดุ้นเอ็นเขื่องแทงเข้าไปเน้นๆ แล้วถอนออกมาเร็วๆ ลีน่าได้ยินเสียงจังหวะการสอดใส่อันเปลือยเปล่าฉ่ำแน่นอย่างชัดเจน มันทำให้แผ่นหลังของนางเย็นวาบ เกสรสาวที่หลบซ่อนอยู่ภายใต้กลีบนารีเป่งบวมด้วยอารมณ์ปรารถนา หยาดฉ่ำเอ่อซึมออกมาจนขาพับด้านในเปียกชื้น“อ๊ะ! อ๊า

ดรุณีร่างน้อยก้าวไปหยุดยืนตรงหน้ากระจกส่องเงาบานยาวในห้องแต่งตัว และปลดชุดคลุมอาบน้ำผืนบางออกจากกายที่เปลือยเปล่า“ในสายตาของพวกเจ้า ข้าดูเป็นอย่างไรบ้าง” “พระสนมทรงงดงามราวกับเทพธิดาเพคะ” คนตอบมีน้ำเสียงชื่นชมแม่นมหวงหันไปพยักเพยิดกับซูปี้และซูลี่ที่หน้าแดงก่ำด้วยความกระดาก สองนางกำนัลไม่กล้าจ้องมองเรือนร่างของนายหญิงตรงๆ ไม่เหมือนกับแม่นมหวงที่เป็นข้ารับใช้เก่าแก่ของอดีตฮองเฮาแค้วนฉงเยว่ และปรนนิบัติดูแลหลี่น่ามาตั้งแต่นางยังเป็นทารก แม้สองนางกำนัลจะมีอายุไล่เลี่ยกับหลี่น่าและเคยเห็นนายหญิงของพวกนางเปลือยกายจนชินชา ทว่าระยะหลังนายหญิงดูเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมากโข เมื่อก่อนพระสนมหลี่น่าไม่เคยสนใจแม้จะปะแป้งแต่งหน้า แต่หลังฟื้นจากอาการประชวร นางก็ลุกขึ้นมาดูแลสุขภาพความงามอย่างหมกมุ่น ทำให้ผิวพรรณที่เคยขาวซีดดูเปล่งปลั่งนวลเนียนราวกับจะคั้นน้ำออกมาได้ หน้าอกและสะโพกที่เคยแบนราบได้รับการบีบนวดจนมีกล้ามเนื้อเป็นทรวดทรงน่ามอง เปรียบเหมือนดักแด้ที่กำลังสยายปีกเป็นผีเสื้อแสนสวย “เย็นวันพรุ่งนี้ ไท่จื่อทรงมีรับสั่งให้พระสนมเข้าเฝ้าถวายน้ำชาอีกครั้ง หม่อมฉันคิดว่าไท่จื่อทรงกำลังมีใจเสน่หา

ไม่น่าเชื่อว่า... แผนการณ์สอนบทเรียนรักระหว่างชายหญิงซึ่งอี๋ชินอ๋องเป็นตัวต้นคิดจะได้ผลดีเกินกว่าที่พวกเขาคาดหวัง ซ่งหยวนซีอุทานในใจ“ชาสมุนไพรของหม่อมฉัน รสชาติถูกปากไท่จื่อหรือไม่เพคะ”“หวานถูกใจข้ามาก” แววตาคนพูดหมายถึงคนชงชา“หม่อมฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ไท่จื่อพอพระทัยเพคะ” พระสนมตัวน้อยแก้มแดงปลั่งอย่าบอกนะ ว่าเขากำลังพยายามตะล่อมเธอขึ้นเตียงด้วยคืนนี้ ตายแล้ว ตายแน่ๆ ! ลีน่ากรีดร้องในใจร่างกายเด็กสาววียสิบห้าของพระสนมหลี่น่ายังไม่โตพอที่จะรับมือกับปืนใหญ่ของซ่งหยวนซี แล้วไหนจะลีลาดุดันดิบเถื่อนและความถึกทนราวกับแรมโบ้นั่นอีกด้วย ถ้าหากโดนเขากินตับละก้อ... คราวนี้นางคงตายแบบไม่ได้ผุดได้เกิดแน่ๆ ลีน่านั่งตัวแข็งเป็นหิน ระหว่างที่สมองครุ่นคิดหนทางเอาตัวรอดจากเงื้อมมือซาตานรูปงาม เธอไม่ได้รู้สึกรังเกียจซ่งหยวนซีเลยสักนิด หญิงแท้คนไหนจะไม่อยากฟัดหนุ่มหล่อรูปร่างสูงใหญ่เหมือนนายแบบในนิตยสารฟิตเนสกันเล่า “ข้าไม่เคยรู้มาก่อนว่าเจ้ามีฝีมือชงชายอดเยี่ยมถึงเพียงนี้” เขาละเลียดชิมน้ำชา ราวกับดื่มน้ำหวานจากตัวนาง“หม่อมฉันสุขภาพค่อยไม่แข็งแรงและต้องเก็บตัวอยู่แต่ในตำหนัก จึงใช้เวลาอ่า

เรื่องขี้ผงเท่านี้ เธอไม่เก็บมาถือสาให้หนักสมองหรอกนะ ขนาดซ่งหยวนซีเอากับผู้หญิงอื่นให้นางเห็นคาตา ลีน่ายังไม่ว่าอะไรเขาสักคำ เพล้ง!!! เสียงทำลายข้าวของที่ดังออกมาจากห้องนั่งเล่น ทำให้ ‘จูเยี่ยน’ นางกำนัลคนเก่าคนแก่ของหลี่รี่ต้องรีบวิ่งตามนายหญิงเข้าไปข้างในห้องบรรทมของพระชายาสี่“พระชายาทรงพระทัยเย็นลงเถิดเพคะ โมงยามเงียบสงัดเช่นนี้ อาจจะมีคนได้ยิน” “ให้ข้าใจเย็นลงงั้นรึ! เจ้าไม่เห็นรึว่า นังเด็กนั่นโตเป็นสาวแล้ว” หลี่รี่โมโหจนเนื้อตัวสั่น คิ้วที่กดต่ำและแววตาวาวโรจน์บ่งบอกให้เห็นชัดถึงความเกรี้ยวกราด “เจ้าเคยให้พูดว่าทารกที่ได้รับพิษลูกกรอกตอนอยู่ในครรภ์มารดาจะไม่สามารถเติบโตถึงวัยเจริญพันธุ์ได้ แต่วันนี้... หึ! จูเยี่ยน เจ้ามีเหตุผลใดจะอธิบายกับข้า!?”“เป็นไปได้ว่าพระสนมหลี่น่าได้รับการรักษาอย่างดีจากแพทย์หลวงแห่งซ่งเยว่ พระชายาอย่าทรงวิตกกังวลไปเลยเพคะ แม้ว่านางมีร่างกายเหมือนหญิงสาว แต่นางก็ไม่สามารถให้ตั้งครรภ์มังกรได้อย่างแน่นอน” “เจ้าแน่ใจได้อย่างไร” “หม่อมฉันเคยติดสินบนนางกำนัลที่ทำงานในโรงเรือนซักล้าง และกำชับว่าหากตำหนักโม่ลีฮวาส่งผ้าเปื้อนเลือดของพระสนมหลี่น่ามาซัก ใ

ซ่งเหยียนหมิงยกยิ้มตรงมุมปาก “ข้าชอบนาง” อี๋ชินอ๋องไหวไหล่เหมือนไม่ยี่หระว่าคำพูดของเขาจะลอยไปเข้าหูของใคร องค์ชายเยว่หัวซึ่งแอบฟังทั้งคู่สนทนากันอย่างตั้งอกตั้งใจ พลันบังเกิดความสงสัยใคร่รู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ภายในครอบครัวสกุลซ่ง แม้การที่ฮ่องเต้หรือองค์รัชทายาทยกพระสนมชายาของตนกำนัลให้แก่เครือญาติหรือคนสนิท ถือเป็นเรื่องปกติพระสนมหลี่น่า ? ‘คราเมฆฝนพ้นผ่านธารธาราปทุมาแย้มกลีบบานสะพรั่งเสนาะเสียงวิหคร้องก้องกังวาลลุ่มหลงในวสันต์กาลดั่งต้องมนต์’งานเลี้ยงต้อนรับฤดูวสันต์ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างสมบูรณ์ เมื่อพระชายาหลี่รี่กล่าวบทกวีจบลง ร่างระหงยอบกายน้อมรับเสียงปรบมือชื่นชมของแขกผู้มีเกียรติ นอกจากฝีมือการแต่งกาพย์กวีที่ยอดเยี่ยมไม่แพ้นักปราชญ์ อีกทั้งรูปโฉมของหญิงสาวยังสวยสะพรั่งโดดเด่นเป็นที่ดึงดูดใจของบรรดาบุรุษทุกวัยในงานสังสรรค์ อาภรณ์สีดอกหมู่ตานปักเลื่อมลายมงคลที่นางสวม