All Chapters of ร้อนรักตำหนักใน: Chapter 31 - Chapter 39

ครั้นได้เห็นรูปโฉมของสตรีใจกล้า บรรดาแขกเหรื่อต่างอุทานออกมาอย่างตกตะลึง เพราะความงามประหนึ่งเทพธิดาบนสวรรค์ของดรุณีน้อยนางนี้ แม้แต่เครื่องประดับอัญมณีล้ำค่าก็ยังไม่เปล่งประกายเจิดจรัสได้เท่ากับใบหน้าใสกระจ่าง ชั่วขณะที่หลงลืมหายใจ สายตานับร้อยคู่มองเห็นเพียงใบหน้าของนางเท่านั้นบางคราวได้ยินเสียงครางฮือฮาดังอื้ออึง ยามที่แขนขาเรียวสล้างสะบัดชายผ้าสีแดงยาวกรุยกราย อาภรณ์เนื้อบางใสเหมือนปีกแมลงปอ พริ้วไหวเหมือนผีเสื้อสยายปีกอวดสีสันความงาม บางครั้งก็ได้ยินเสียงหวีดร้องด้วยความหวาดเสียวดังขึ้นเป็นระรอก ตอนที่นางหมุนกายร่ายรำไปตามผืนผ้าซึ่งยึดโยงกับกิ่งไม้ใหญ่ แล้วทิ้งตัวลงสู่เบื้องล่าง ปล่อยให้ผ้าไหมที่โอบพันสัดส่วนโค้งเว้าแห่งวัยสาวคลายออกอย่างลื่นไหล คล้ายกับเทพธิดาลอยลงมาจากสวรรค์ ช่างเป็นความงดงามชดช้อยที่ชวนให้จิตใจฟุ้งซ่านยิ่งนักขณะที่ใครหลายคนกำลังเพลิดเพลินอยู่กับการแสดงอันน่าตื่นตาตื่นใจ มีเพียงพระชายาหลี่รี่ที่เนื้อตัวสั่นด้วยความเกรี้ยวกราดคับแค้น นางอุตส่าห์ทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ครั้งนี้ ในตอนสุดท้ายกลับถูกผู้อื่นช่วงชิงความดีความชอบไปง่ายๆ ยิ่งกว่านั

ประตูห้องต่างๆ ภายในตำหนักหนิงเฉิงถูกเปิดค้างไว้ โดยฝีมือขององครักษ์เงาที่คอยอารักขาองค์รัชทายาท ซ่งหยวนซีจึงสามารถอุ้มสาวงามเดินข้ามธรณีไปถึงห้องนอนแบบไร้อุปสรรค เขาวางร่างบางลงบนเตียงนอนและสะบัดแขนเสื้อเบาๆ ประตูห้องก็ปิดลงราวกับประตูผีสิง “ทะ ไท่จื่อจะทำอะไรหม่อมฉัน! นี่ยังกลางวันอยู่นะเพคะ” ลีน่ากลืนน้ำลาย หัวใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำรุนแรงเหมือนใกล้ระเบิดออกมานอกทรวงอก ตอนนี้เธอรู้สึกตื่นตระหนกยิ่งกว่าตกอยู่ใต้คมมีดของผู้ร้ายเมายาบ้าเสียอีก“กลางวันแล้วอย่างไร ?” ซ่งหยวนซียิ้มให้นาง อย่างครึ้มอกครึ้มใจ“หม่อมฉันได้ยิน ไท่จื่อตรัสว่าอยากพักผ่อน” ร่างอรชรกระถดถอยไปจนมุมอยู่ตรงหัวเตียง ชุดผ้าใยบัวสีแดงเพลิงขับเน้นให้ผิวขาวนวลเนียนราวกับน้ำนมของหญิงสาวยิ่งดูน่าสัมผัส เข็มขัดผ้าปักเลื่อมที่คาดรอบช่วงเอวคอดกิ่วทำให้เห็นสัดส่วนโค้งเว้าอ่อนหวานชัดเจน เรือนร่างของดรุณีวัยแรกรุ่นช่างเปี่ยมล้นเสน่ห์ ยั่วยวนให้ชายหนุ่มเกิดความคิดอกุศลยิ่งนักดวงตากลมโตของสาวน้อยจ้องมองเรือนร่างสูงใหญ่แทบไม่กะพริบ ระหว่างที่ชายหนุ่มค่อยๆ ปลดเปลื้องอาภรณ์หรูหราออกจากกายทีละชิ้น แม้จิตวิญญาณของเธอจะผ่านประสบการณ

“อาาา!!” ซ่งหยวนซีร้องครางเสียงหลงมือใหญ่คว้าข้อมือเล็กเอาไว้และบีบแน่น หากนางขยับอีกเพียงนิดเดียว เขาคงกระฉูดคาวใคร่เป็นแน่ “เด็กดื้อ เจ้าซุกซนเกินไปแล้ว” เขาหายใจหอบแรง ใช้สายตามองคาดโทษนางทว่า... แววตาสุดแสนเสียดายและท่าทางขบริมฝีปากอย่างกระหายหิวของเด็กสาว ทำให้ชายหนุ่มหัวใจเต้นระส่ำ สาวแรกรุ่นเร่าร้อนเพียงนี้เชียวรึ!?“ใช้ปากของเจ้า อาา...” น้ำเสียงชายหนุ่มแหบห้าวหลี่น่าทำตามคำบัญชาราวกับโดนสะกด กลีบปากอวบอิ่มน่าขบกัดราวกับผลไม้ต้องห้ามที่สุกงอมของเด็กสาว เผยออ้าครอบครองหัวเห็ดอันเป่งบานขององคชาติซ่งหยวนซีกำหมัดแน่น ดวงตาคมกริบจ้องมองนางกลืนกินตัวตนของเขาแบบไม่กะพริบ ความรู้สึกคับแน่นภายในโพรงปากอุ่นชื้นทำให้ชายหนุ่มหายใจติดขัด เขาเพิ่งได้สัมผัสกับความทรมานตอนตกอยู่ใต้อำนาจอิสตรีอย่างแท้จริง เมื่อนางห่อริมฝีปากดูดดื่มและรีดเค้นรสชาติจากแก่นกายบุรุษภาพเด็กสาวแลบลิ้นลื่นบางไล้เลียผิวเรียบตึงทั่วดุ้นเอ็นเขื่อง ช่างพริ้วไหวน่ามองราวกับวิถีปลายพู่กันของอัจฉริยะศิลปิน เป็นภาพความงดงามที่ยั่วยวนและกระตุ้นอารมณ์กระสันอย่างสุดแสน โอ... เสียงครางกระหึ่มในลำคอแกร่ง ดวงตาดอกท้อคู่งา

เขาทำให้นางเคลิ้มเสียวจนคล้อยตามและแอ่นหยัดสะโพกผายตอบสนอง จากนั้นจึงฉวยโอกาสกระแทกกายเข้าไปในแก่นใจหญิงจนสุดขนาด“อร๊าาายยย... !!!”เด็กสาวกรีดร้องเสียงหลง กลีบปากอวบอิ่มน่ากัดราวกับผลไม้สุกงอมสั่นระริก หยาดน้ำที่เอ่อคลอดวงตาดอกแท้คู่งามไหลลงมาเปื้อนสองแก้มนวล“อย่าร้องไห้... ซี๊ดดด ทนอีก โอ... ประเดี๋ยว ไม่เจ็บแล้ว อาา...” ซ่งหยวนซีก้มลงประทับริมฝีปากอุ่นจูบเคล้ากลีบปากนุ่มของนางอย่างเอาใจ เขาก็เสียวจนแทบทนไม่ไหวแล้วร่างสูงใหญ่ขยับเคลื่อนไหวบั้นท้ายแกร่ง บดเบียดความแข็งขึงชูชันนวดคลึงเนินหัวหน่าวโหนกนูนของคนใต้ร่างด้วยน้ำหนักเนิบเน้นอ่อนโยน ปลุกเร้าจนไฟรักในกายนางร้อนเร่าลุกโชนขึ้นอีกครั้ง เขาจึงเริ่มบรรเลงจังหวะสวาท ยามที่เนื้อหนั่นแฉะฉ่ำน้ำรักกระทบกระทั่งกันเกิดเสียงดัง ตับๆ ตับๆ ทำให้คนฟังยิ่งมีอารมณ์ อาาา... ซี๊ดดด... ซ่งหยวนซีสูดปากครางเสียวทุกครั้งที่สอดใส่เข้าออกในความสาว ใบหน้าหล่อเหลากลายเป็นสีแดงก่ำ เขานั่งคร่อมร่างบางในท่าถนัด เอามือจับพับเข่าขาวเนียนดันขึ้น แล้วกระแทกกระทั้นสัดส่วนเขื่องแข็งเข้าใส่เนินหนั่นโหนกนูนของนางอย่างกระหายดุดัน“อ๊ะๆๆๆ บะ เบาๆ อื้อออ...” มือเรี

เสน่ห์และกลิ่นอายแห่งความเป็นชายชาตรีของซ่งเหยียนหมิงนั้นมีอำนาจรุนแรงเกินต้านทาน ไม่มีสิ่งใดสามารถปกป้องเขาให้รอดพ้นจากความคิดอกุศลของหญิงสาว แม้กระทั่งตอนอยู่ภายในอาณาเขตอารามหลวงอันสิิ่งศักดิ์สิทธ์ลีน่าหวั่นใจ… ‘สาธุฯ ขออย่าให้ซ่งเหยียนหมิงอ่านความคิดของเธอได้เลย...’ ต่อให้จิตใจใฝ่ดีของหญิงสาวแน่วแน่เพียงใด หากความปรารถนาอันกล้าแกร่งของซ่งเหยียนหมิงหนักแน่นยิ่งกว่า อวี๋ชินอ๋องหนุ่มไม่ได้มีดีเพียงแค่รูปร่างหน้าตา ระดับไหวพริบสติปัญญาของเขาอยู่เหนือคำว่าฉลาดหลักแหลม กอปรกับอุปนิสัยช่างสังเกตทำให้ชายหนุ่มสามารถมองเห็นท่าทางมีพิรุธของพระสนมตัวน้อยได้ไม่ยากซ่งเหยียนหมิงเคยมีค่ำคืนร้อนหนาวร่วมกับสตรีจำนวนนับร้อย มีหรือที่เขาจะไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตกเป็นเป้าสายตาของคนงามที่นั่งอยู่เบื้องหลังม่านกันลมของหน้าต่างรถเทียมม้า สายลมวสันต์พัดพากลิ่นกายหอมละมุนยั่วยวนใจจากเรือนร่างของโฉมสะคราญกำจายผ่านมายังด้านนอก กระตุ้นความปรารถนาที่มีต่อหญิงสาวเพิ่มมากขึ้น“พระสนมหลี่น่า” ซ่งเหยียนหมิงเรียกขานชื่อพี่สะใภ้ โฉมสะคราญที่นั่งอยู่ในรถม้าจึงเปิดม่านกันลมให้ผู้คนด้านนอกได้เห็นความงามอย่างถนัดสายต