All Chapters of His Abandoned Wife Sweetest Comeback : Chapter 11 - Chapter 20

"Paalis na sana kami para mag-prepare ng party kaso nasalubong namin si Ma'am Scarlet. Nalaman niya na magpa-party kami kaya gusto niyang sumali," paliwanag ni Sunny sa mahinag boses. "Sabi niya ililibre raw niya kami. Nandoon din si Big Boss at balak niyang sumama. Ang harap tanggihan eh... pero ma'am, sana maniwala kayo."Hindi siya umimik."Malinaw naming sinabi na farewell party ito para sa inyo. Saka never namin binanggit ang welcome party," dugtong nito.Bahagyang dumilim ang mukha niya pero hindi pa rin siya umimik. Alam ng puso niya na hindi dapat sisihin ang mga ito. Originally, they had good intentions but they didn't expect that Scarlet would forcefully intervene.Sinasadya talaga ng babaeng iyon.Parang kinapos siya ng hangin sa maliit na silid. Samantala, hindi sila pinansin ni Scarlet. Abot-tenga ang ngiti niyo nang hilahin paupo si Theodore doon sa bakanteng upuan sa tapat niya. Sinadya mismo na babae na magkahiwalay sila.

Tinanggihan ni Aella ang mga kasamahan na sasabay siya uuwi sa mga ito. Pinili niyang mag-isa dahil wala s'ya sa mood. Kumikidlat at malakas ang ihip ng hangin noong lumabas siya ng restaurant. Hinugot n'ya ang cellphone sa bulsa para tumawag ng taxi ngunit wala ng bakanteng slots. Napabuntong hininga siya't pinatuloy ang paglalakad. Nangangatog ang kalamnan at nahihilo siya. Saktong pagtungong niya daan na baradong tubig sa butas ay ang pagdaan ng pamilyar na itim na range rover. Nabasa siya nang inapakan iyon ng sasakyan. Naningkit ang mata niya nang makita ang bulto ng kilalang niyang lalaki sa back seat at si Scarlet na sumasandal sa balikat nito.Nangilid ang luha sa kanyang mga mata. Umupo siya sa tabi, nanginginig na hinanap sa contacts ang pwedeng tawagan. Nagsimula rin ang pagpatak ng malalaking butil ng ulan.Sa huli, tanging ang kaibigan niyang si Sandra ang sumagot. "Pwede mo ba akong sunduin, Sandra?""Ella, what's going on? Where are you?" gulat nitong tugon. Ramdam

"Hindi pa naka-almusal si Angelica. Papakainin ko muna siya kaya wala siyang maglaro ngayon," tugon ni Aella sa malamig na tono.Lumabi si Jaspher. "Okay lang po, tita. Pakainin niyo po muna si Angel. Maghihintay po ako." Nahuli niya ang pagkislap ng kapilyohan sa mata nito. Hindi 'yon napansin ni Theodore dahil iniisip nito na sosobra ang pagtataray niya sa bata. Nasa isip nito na well-behaved at considerate si Jaspher. Inangat nito ang kamay at ginulo ang buhok ng bata. "Very good, Jas. You're always sensible," paghahanga nito.Inikot niya ang mga mata, binalewala ito at hinila ang kamay ng anak. Wala s'yang lingon na umalis at dumiretso ng dining room.Sa kabila ng lahat, masaya si Aella na ignorante at mahina ang anak niya para matanto ang malamig na trato ng ama nito dahil sa pagiging autistic nito. How sad it would be to see her own dad treating others better than her. Nawala ang panlasa niya habang nginunguya ang bacon, samantala si Angelica ay sarap na sarap sa cheese hotdo

Matigas at malamig ang ekspresyon ni Theodore Larson na tila ba inambonan siya ng nyebe. Dismayado siya sa pagiging ma-attitude ni Aella. Sesermonan niya sana pero basta na lang siya tinalikuran habang buhat-buhat ang anak. Naging barado sa kanyang dibdib ang galit na kanina pa pinipigilan at sanhi kaya natagalan siyang huminga ng maayos. Gumugol siya ng mahabang pasensiya at sandali siyang nagtimpi para dito kaya siguro basta na lang itong nag-tantrum at walang modong nakipagsagutan sa kanya ng paulit-ulit. Trinato pa nito ng masama si Scarlet sa opisina, pati ang anak nito ay dinamay. Why didn't he realize before that she was so petty? Umaalab ang galit niya habang sinusundan ito ng tingin palayo. Kumislot siya nang maramdaman ang maliit na kamay na humawak sa kamay niya. Jaspher shot his apologetic look to him. "Sorry po talaga, Tito. Dahil sa akin ay nagalit siya at ngayon hate na hate niya ako. Hindi na po ako babalik rito." Saglit itong huminto para humugot ng hangin. Ngumus

"Butler Sev, bakit naka-lock ang pinto ng study room?" tanong niya sa butler nang masalubong ito. Saglit itong tumahinik, ginulong ang mata at tinapik ang hita. Tila may tinatago. Sumibol ang kakaibang kutob sa puso niya. "Ah, pasensiya na ko kung hindi ko kayo inimporma," maingat nitong saad," pinag-uutos po ni Sir na isarado ang pinto dahil sa mga mahahalaga at maselan na dokumento. Aniya, kung hindi kayo employado ng kompanya, mas mabuting hindi niyong gagalawin." Mahina siyang suminghap sabay kuyom ng mga palad. Lumakass ang duda niya. Takot ba itong guluhin niya ang business nito o baka takot itong nakawin n'ya ang pinoprotektahan nitong sekreto ng kompanya? Ilang araw na siyang wala doon... ano ba gusto nitong ipakita? Pinigilan niyang humalakhak. Sino ba siya sa inaakala nito? Magnanakaw? Kapal ng mukha. Lalong tumindi ang asar at pagkadismaya niya sa tarantado. Ginagawa nitong yelo ang kanyang puso. "Ah, okay," tamad niyang sagot. "Pasensiya na ho, madam." yumukod