Semua Bab His Abandoned Wife Sweetest Comeback : Bab 51 - Bab 60

Lumingon si Aella nang magsalita ang mga bata sa likod n'ya. May hawak na sketch pad ang mga ito. Ngiti naman ang binati niya sa mga ito. "Wow! Ang ganda naman ng pagkakulay n'ya! Paano n'yo po na match iyon?" Namamanghang bulalas ng babaeng bata. "Ang liit pa n'ya pero mas magaling siya mag-paint kaysa sa akin!" Sabi pa ng isa. Halata na nagseselos "Ano ba pini-paint n'ya? Puno ba iyan o bundok? Ang amazing po!" Turan nong isa na pinagmasdan ng mabuti ang painting. "Malamang bulaklak iyan? Bulaklak lang ang alam ko na maraming kulay eh!" Sabi ng isa na pinakamatangkad sa lahat. Malapad na ngiti lamang ang tinugon ni Aella. May isang pigura na nakatayo sa tabi ng mga ito. Bumakas ang pagkamangha sa mukha ng teacher ng mga ito. "Kailan ba siya nagsimula mag-paint? Ang liit pa niya pero ang galing ha," usisa ng lalaking guro. Bumuka ang bibig n'ya. "Ngayong araw lang. Unang beses niyang mag-paint ngayon," tipid niyang sagot. Napamulagat ito sa pagkamangha. "Wow, tal

Kumibit balikat si Raffaelo matapos umalis sa pagkakasandal. Alam niya na autistic ang anak ni Aella at ilang taon ng naghahanap ng tamang doktor. Hindi mahalaga sa kanya ang bagay na iyon dahil outsider sya sa buhay nito. Pero noong muli silang nagkita sa coffee shop, doon n'ya nalaman na hindi masaya si Aella sa kasal nito. May ibang babae ang asawa nito at mag-isa itong inaalagan ang anak. Buhat noon ay lihim niyang tinutulungan ito na makahanap ng psychologist. Tyempong nakilala n'ya si Mr. Vandervilt na dating may PTSD. "Ang totoo ako ang may pakana na ipakilala si Mr. Vandervilt sa'yo para makapagpokus ka sa career mo. Nakiusap ako sa kanya na alamin ang psychologist. It just happens that I have more connections than you, so I just made a connection." Unuwang ni Aella ang bibig sa sorpresa. Sinabi nito na ayaw niyang mahirapan siya sa trabaho pero sekreto pala itong tumutulong sa kanya. Tumaba ang kanyang puso, nakakailang pero pati pala ito ay nagmamahal sa anak niya.

"Go and bring her here," biglaang utos ng lalaki, " according to what I heard, her name seems to be... Angelica." Napamulagat si Prescott, " paano n'yo ho nalaman?" "Noong binigay ko ang sketch sa bata, narinig kong tinawag siya ng mama niya na Angelica. As simple as that, right?" Tinaasan siya ng kilay. Tumalima si Prescot at agad na tinalikuran ang amo. Nanaog s'ya at tuloy-tuloy na lumabas. Noong muli siyang bumalik ay kasama na ang bata pati ang clerk. Nagtataka s'ya kung saan ang Mama nito. Namilog ang mata ng clerk at magalang itong binati ang boss niya. "Good morning po, Doc. Matthias!" Tamad na tumango si Matthias Sullivan, pero nasa bata ang direksyon ng mga mata niya. Nahiya sa umpisa ang bata pero nang makita si Matthias ay bumakas ang kaligayahan sa mukha nito. Iyon pala ang gwapong senyor na nagbigay ng sketch sa kanya. "We meet again," pakli nito. Nilapag nito ang tasa sa table at sinenyasan na lumapit ito. "Come over here." Lumabi ito at maang na nakamasi

Noong gabi sa military compound, umugong ang matinis na tunog ng telepono. Agad na sinagot ni Captain Gibson Pedregosa ang tawag mula kay Matthias Sullivan. "Pupunta ako dyan mamayang alas tres ng madaling araw para ipatuloy ang psychological treatment nila," imporma nito. Nagtaka si Captian pero di nag-abalang usisahin ang dahilan. Hindi normal gaya ng ibang psychiatrist ang panggagamot nito pero wala ni sinuman ang nagduda ng pagiging professional nito. Malamang may rason ito kaya iyon ang piniling oras. At saka, habilin ng superior nila na sundin ang kahit anong ire-request nito. Mabilis pa sa alas kwatro s'yang tumugon: "Okay po, doc! Maghahanda po kami." ... Alas tres ng madaling araw, may isang magarang kotse ang humahawi ng daan patungong Fort Bonifacio. Pagkarating ng compound ay mabilis na bumaba si Matthias Sullivan galing backseat, nakasuot siya ng itim na bottom down shirt, itim na pantalon at pinaresan ng makintab na itim na loafers. Sa hilatsa niyang pagigin

Nasa kasagsagan sila ng biyahe patungong Fort Bonifacio nang tumunog ang cellphone ni Matthias. Kaswal niyang binuksan iyon at binasa ang message. Sumimangot s'ya at tumingin kay Prescott na excited na nagmamaneho. "Hindi ako pwedeng tumuloy sa Fort Bonifacio ngayon, may urgent na pinagawa sa akin. Dumiretso na lang tayo sa NAIA, kailangan kong pumunta ng Macau," balita niya. Bumagsak ang ngiti nito. "Eh? Ba't ngayon? Fine. Whatever!" Sinipi nito ang brake at inikot ang sasakyan. Sa Pasay na ang diretso nila, hindi na sa Taguig. "I just received a top-secret S-level document," lahad niya sa kalmadong tono. "Kaya pala. Hay, bakit ngayon pa nagkataon," reklamo mo nito. "Anong magagawa natin? Makikita rin natin si Aella Larson next time. Bilisan mo ang pagmamaneho." "Aye, aye, captain," biro nito pero nasa tono anc disappointment. Sinipa nito ang gas at dumiretso na sila ng airport. Pagdating nila ay nandoon na ang special na private jet ni Matthias. Gusto sanang sumama ni Presc