Semua Bab บ่วงรัก บ่วงเสน่หา: Bab 31 - Bab 40

เธอสะอาดบริสุทธิ์จนเขาแปลกใจกับข่าวที่เคยได้ยิน ภาพที่เคยเห็น ไม่เข้าใจว่าหญิงสาวที่ดูกร้านโลกที่เขาเห็นที่สนามบินตลอดจนในห้องอาหารกับอัศวินและในโรงแรมกับหนุ่มใหญ่ที่ควงกันหายไปนั้นเป็นเพียงคนที่มีใบหน้าคล้ายเธอเท่านั้นจริงหรือ เพราะยังไม่มีใครได้ครอบครองแพรพลอยเหมือนอย่างที่เขา อสิรวิสครุ่นคิดหาคำตอบด้วยความว้าวุ่นเหมือนกับคนตาบอดคลำหาอะไรสักอย่างในความมืดที่มองไม่เห็น“ป่านนี้เธอจะนอนหลับหรือยังนะ แพรพลอย” เขาพึมพำเบา ๆ พลิกตัวไปมาก่อนจะหลับไปเมื่อเวลาดึกในขณะที่อสิรวิสกำลังว้าวุ่นกับความคิดของตนเอง อัศวินก็กำลังงอนง้อขอความเห็นใจจากภรรยาที่ดูเหมือนจะยังโกรธและไม่ยอมยกโทษให้เขาง่าย ๆ เหมือนทุกครั้ง ใบหน้าหล่อเหลาของดาราหนุ่มติดแววเครียดและว้าวุ่นเมื่อมารดาของภรรยามีทีท่าไม่อยากต้อนรับเขานักในขณะที่ภรรยาก็ยังคงหมางเมิน“ผมขอโทษที่รัก อย่าโกรธผมนานนักเลย”“คุณคิดว่าเวลาสองวันนานแค่ไหนในการทำใจยอมรับกับภาพสามีตัวเองกำลังจูบผู้หญิงอื่นดูดดื่มในรถของเธอ บอกฉันสิคะคุณอัศวิน” ใบหน้าหวานเกรี้ยวกราดเมื่ออยู่กันตามลำพังในห้องของเธอ“ผมเสียใจ”“ฉันก็เสียใจค่ะคุณอัศวิน ถ้าในอดีตฉันเชื่อคำเตือน

ขณะที่อสิรวิสเป็นห่วงและตามดูแลคนรักเก่า ชาญชัยได้รับรายงานจากแม่บ้านที่มีหน้าที่ดูแลแพรพลอยว่าหญิงสาวไม่ยอมแตะอาหารที่จัดให้แม้แต่น้อยทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจและเห็นใจหญิงสาวที่เอาแต่นั่งเหม่อมองไปไกลอย่างไร้จุดหมายตั้งแต่เช้า เขาแอบสังเกตพฤทติกรรมดาราสาวตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ทำให้ประหลาดใจเมื่อเธอกับผู้หญิงที่เขาเคยพบดูแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ถ้าเธอไม่มีคู่แฝด...คู่แฝด อย่างนั้นเหรอ!!“ป้าเจียมบอกว่าคุณไม่ยอมแตะอาหารที่แกเตรียมไว้ให้” เขาเดินเข้ามายืนห่างเธอไม่ไกลนักพร้อมถามแต่ไม่มีคำตอบจากอีกฝ่าย “ขืนคุณยังใช้วิธีอดอาหารแบบนี้ คุณคงไม่ได้กลับไปพบคุณเพชรลัดดาที่กำลังรอคุณอยู่แน่ ๆ”“แม่ฉันเป็นยังไงบ้าง”แพรพลอยหันกลับมาจ้องการ์ดหนุ่มลูกน้องของอสิรวิสทันทีเมื่อได้ยินชื่อมารดา เธอกำลังเป็นห่วงท่านมาก เวลาที่ท่านไม่มีเธอคอยดูแลในขณะที่เธอไม่สามารถออกไปหารายได้เพิ่มหากอาการป่วยของท่านทรุดขึ้นมาเธอจะทำเช่นไรเมื่อค่าใช้จ่ายในการรักษามารดาไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยสำหรับผู้หญิงตัวคนเดียวเช่นเธอ“ตอนนี้ท่านสบายดี เจ้านายของผมดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายทุกอย่างแทนคุณเรียบร้อย”“ฮึ” เธอทำเสียงเยาะในลำคอ

อัศวินบีบเอวภรรยาแรงด้วยความโกรธที่เธอยังแกล้งทำเป็นหวานใส่ชายหนุ่มหน้าดุอีกทั้งยังกล้าชวนกันเล่นน้ำต่อหน้าเขาเหมือนไม่แคร์เขาที่เป็นสามี ดาราหนุ่มเม้มริมฝีปากแน่นเมื่อเธอสะบัดแขนพร้อมกับเดินหายเข้าไปในตัวบ้านซึ่งเชื่อได้ว่าคงเตรียมตัวแกล้งให้เขาหึงอีกแน่ ๆ“ร้ายนักนะป่าน อย่าให้ถึงทีผมมั่งก็แล้วกันจะเอาให้ครางอยู่กับอกผมทีเดียว”อัศวินกล่าวมาดหมายเมื่อมองตามบั้นท้ายของภรรยาที่เดินเชิดกลับเข้าไปในตัวบ้านก่อนจะหันหลังกลับไปมองอดีตคนรักของภรรยาที่เดินเรียบชายหาดด้วยแววตาครุ่นคิดแพรพลอยรู้สึกเป็นห่วงมารดาแต่ก็โล่งอกไปได้นิดหนึ่งเมื่อได้คุยกับชาญชัยและรู้ว่ามารดาของเธออยู่ในความดูแลของแพทย์โดยมีอสิรวิสเป็นคนดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เธอโล่งใจได้เล็กน้อยและความสบายใจทำให้เธอหัวเราะไปกับเรื่องขำ ๆ ของมารดาที่ชาญชัยนำมาเล่าให้ฟังก่อนที่อสิรวิสจะเข้ามาทำให้เธอหงุดหงิดและอารมณ์เสียจนต้องหนีมานั่งสงบจิตสงบใจด้วยการแช่งชักหักกระดูกชายหนุ่มริมหน้าต่างที่มีเหล็กดัดกั้นแต่สามารถมองเห็นบรรยากาศภายนอกได้ดวงตากลมเพ่งมองภาพหนุ่มสาวสามคนซึ่งหนึ่งในสามคือชายหนุ่มที่เพิ่งสร้างความหงุดหงิดให้เธอส่วนอี

รุ่งเช้า...เสียงสายเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือปลุกแพรจันทร์ตื่นขึ้นแต่เช้า เธอเอื้อมมือคว้าโทรศัพท์ขึ้มองหมายเลขเรียกเข้าก่อนจะตื่นเต็มตา แววตาวับวาวขึ้นอย่างสมใจเมื่อเห็นชื่อของอนาดล เธอภวนาขอให้ในโลกใบนี้มีแต่เธอในฐานะแพรพลอยเพียงคนเดียว ขอให้แพรพลอยตัวจริงหายไปจากโลกใบนี้จริง ๆ ทุกอย่างของแฝดสาวจะได้ตกเป็นของเธออย่างสมบูรณ์เพียงคนเดียว“สวัสดีค่ะคุณอนาดล” จงใจดัดเสียงให้หวานที่สุดเมื่อรับสายเสี่ยใหญ่“สวัสดีครับคุณลูกแพร ผมโทร.มารบกวนคุณหรือเปล่าครับนี่”หญิงสาวขยับตัวลุกขึ้นนั่งพิงพนักหัวเตียง เสยผมที่ปรกหน้าขณะกล่าวด้วยน้ำเสียงจงใจหว่านเสน่ห์ “ไม่รบกวนเลยค่ะ ลูกแพรเพิ่งตื่นเมื่อสักครู่พอดี”“อ่อ...ถ้าอย่างนั้นให้ผมไปพบคุณลูกแพรได้ไหมครับ ผมใจร้อนอยากคุยกับคุณลูกแพรเรื่องปกนิตยสาร”“แหม...คุณดลนี่คิดไวทำไวจริง ๆ นะคะ ไม่เปลี่ยนใจแน่เหรอคะที่จะให้ลูกแพรถ่ายแบบขึ้นปก”“ผมต่างหากที่กลัวคุณลูกแพรเปลี่ยนใจ”“แหม...มันก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณดลจะมีข้อเสนออะไรดี ๆ ให้ลูกแพรบ้างล่ะคะ ถ้าข้อเสนอน่าสนใจจริง ๆ รับรองลูกแพรไม่เปลี่ยนใจแน่ค่ะ” เธอส่งเสียงอ้อนไปตามสาย“อย่างนั้นผมคงต้องขออนุญาตไปพบค

“เอาเป็นว่าถ้าคุณชอบเหมือนผมก็ช่วยผมทีได้ไหม”“ถ้าไม่ล่ะคะ” เธอกระเซ้าถามทั้งที่มือซุกซนเคลื่อนไหวไปมา ปลายเล็บกรีดเบา ๆ ทักทาย“ถ้าคุณไม่ช่วยผม...ผมจะเป็นฝ่ายช่วยคุณเอง”เขาหันมาส่งยิ้มละไมให้กับหญิงสาวแล้วหันกลับไปมองถนนขณะเลื่อนฝ่ามือข้างหนึ่งโน้มต้นคอเธอก้มต่ำลงไปยังจุดที่มือของเธอสัมผัสแผ่ว เสียงหายใจแรง ๆ ดังอยู่ในรถสลับกับเสียงของเครื่องยนต์ที่ผ่านมาถึงห้องโดยสาร เขากดศีรษะของเธอลงกับตักและเกร็งตัวอยู่สักครู่ก่อนจะค่อย ๆ ผ่อนลงเหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นทั้งที่รถยังคงแล่นไปเรื่อย ๆ ปลายลิ้นร้อนกับริมฝีปากเรียวของเธอทำให้เขาต้องหอบหายใจเข้าลึกบ่อยครั้งที่ดวงตายาวเรียวก้มลงชำเลืองมองด้วยความตื่นเต้น ความเร็วรถถูกผ่อนให้ช้าลงจนเกือบเป็นหยุดนิ่ง โชคดีที่คืนนี้รถที่ใช้เส้นทางนี้ดูบางตาทำให้ไม่มีใครสังเกตรถหรูที่เคลื่อนตัวไปอย่างเชื่องช้าราวกลัวจะถึงที่หมายรวดเร็วเกินไปผ่านไปอีกนานหลายสิบนาที มือหนาที่เคยใช้โน้มลำคอระหงให้ก้มต่ำกลับเคลื่อนไหวอยู่ใต้กระโปรงสวยของเธอ มือกว้างแตะแผ่วกรีดไล้ไปตามแต่ปรารถนาในขณะที่เธอเอนตัวขยับตอบรับ“อยากให้ผมแวะปั๊มให้คุณบ่วนปากก่อนไหม” เขาถามทั้งที่สายต