All Chapters of ภรรยาเก่าท่านแม่ทัพ: Chapter 51 - Chapter 60

หลังจากที่พี่ชายกลับค่ายทหารไปแล้วสองแฝดก็ไปเรียนกับอาจารย์กับพี่เลี้ยงแล้วจึงเหลือเพียงแม่ทัพจางอี้เทียนกับหลินซูซานที่นั่งเผชิญหน้ากัน"ข้ารู้ว่าเจ้ายังโกรธและเกลียดพี่อยู่แต่ขอพี่อธิบายเหตุผลได้ไหมซานเอ๋อร์" พอนางไม่ว่าอะไรชายหนุ่มจึงพูดต่อ "จริงอยู่ที่เมื่อก่อนพี่รำคาญเจ้าที่ตามหึงหวงหาเรื่องตบตีสตรีทุกนางที่เข้าใกล้พี่จึงทำให้พี่เบื่อหน่ายผู้หญิงทั้งไม่เคยรู้ว่าทุกครั้งมีคนวางแผนให้เจ้าหึงหวงในตัวพี่ นั้นคือคุณหนูเจียงอวี่หร่านพี่ให้คนตามสืบหลังจากเกิดเรื่องของเราที่โรงเตี้ยมแต่ที่น้องประกาศถอนหมั้นกับพี่มันเกินความคาดหมายเพราะตลอดเวลาตั้งแต่ที่เจ้าเลยปักปิ่นก็จะตามพี่ไปทุกที่เมื่อพี่กลับมาที่เมืองหลวง น้องก็รู้เวลาส่วนใหญ่พี่จะอยู่ที่ชายแดนหรือสนามรบมากกว่าและพี่คิดว่าจะรอให้น้องโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาสักสามปีแล้วค่อยคุยเรื่องแต่งงาน เพราะเวลาที่พี่จะไปชายแดนหน้าที่ดูแลจวนก็คือน้องแต่เราก็ยังไม่ได้คุยกันก็เกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน พี่ยอมรับว่าโกรธมากเพราะถึงอย่างไรการหมั้นหมายของเราที่เกิดขึ้นพี่ก็ต้องแต่งน้องเข้าจวนอยู่แล้ว ใช่เมื่อก่อนที่พี่ว่าให้น้องเสียใจเพราะอยากให้น้องถอน

ท่านอ๋องที่วันนี้เล่นกับลูกชายหญิงกินมื้อเที่ยงด้วยกันจนส่งลูกน้อยเข้านอนรอบบ่ายหลับไปแล้ว แต่คนเป็นพ่อกับคิดถึงพระชายาของตัวเองที่เข้าเมืองยังไม่กลับมา นางไปทำธุระในตัวเมืองจี่เป่ยพอลูกหลับท่านอ๋องทนไม่ไหวกระโดนขึ้นม้าคู่ใจเพื่อเข้าไปในตัวเมืองเพราะอยากไปเห็นว่านางคุยงานกับคู่ค้าถึงจะมีสาวใช้ไปด้วยรวมถึงคนคุ้มกันไปหลายคนเขายังอยากไปเห็นด้วยตาตัวเอง มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเขากันแน่เมื่อก่อนไม่เห็นหน้านางมาก็หลายปีพอได้เจอหน้านางสองวันนี้เป็นเขาที่กับคอยมองทางที่นางจะกลับมาที่จวนตลอด ตกลงเขาเป็นอะไรกันแน่ท่านอ่องคิดแล้วขี่มามุ่งตรงไปในตัวเมืองกับคนสนิทตอนนี้ฟางอี้หลิงนั้นกินมื้อเที่ยงร่วมกันกับนายน้อยโม่เฉียงกับคุณชายหมอหลี่เจิ้นหยางที่ได้รับยาของนางมาขายที่โรงหมอแล้วคนมารักษาก็หายเร็วกว่ายาลูกกลอนในยุคนี้มากฟางอี้หลิงนั้นใช้ยาในมิติออกมาขายให้โรงหมอหลี่เจิ้งหยางและใส่ภาชนะของคนในยุคนี้ให้ลงตัวจะได้ไม่มีคนสงสัยของที่มาของยาที่เห็นผลดียิ่งนักจนต้องสั่งทุกอาทิตย์ สร้างตำลึงให้นางไม่น้อยแถมโรงหมอเองก็ไม่ขายหรือรักษาแพงมากจนชาวบ้านเข้าไม่ถึง นับว่าคุณชายหลี่เจิ้งหยางนั้นจิตใจดีไม่น้อย นา

พอกลับมาถึงจวนก็รีบเข้าเรือนของฮูหยินตัวเองเลยทันทีเพราะแม่ทัพออกจากไปในตั้งแต่ก่อนยามเฉิน ตอนนี้ก็ยามเว่ยแล้วมพอเข้ามาถึงในเรือนก็เห็นฮูหยินคนงามนอนหลับพักผ่อนอยู่กับลูกๆ แม่ทัพโจวรีบไปอาบน้ำและขึ้นไปนอนที่เตียงกับภรรยาคนงามตื่นมาค่อยบอกเรื่องไปงานเลี้ยงที่วังให้ฟังก็แล้วกัน เห็นสาวใช้บอก "ฮูหยินพึ่งจะหลับไปหลังจากให้นมบุตรเกือบสองเค่อแล้วเจ้าคะท่านแม่ทัพ" หลิวมู่ตานตอบก่อนจะออกไปจากในห้องที่เฝ้าคุณหนูของตัวเอง ก่อนจะรีบออกจากห้องและปิดประตูให้เรียบร้อยเพื่อให้ทุกคนพักผ่อน ตัวนางจะไปปักผ้ารอหน้าห้องรอเจ้านายตื่น แม่ทัพโจวเอามือไปกอดฮูหยินมากระชับเข้าอกของตัวเองเพราะเมื่อคืนเขาก็รังแกฮูหยินตังเองไปหลายรอบเพราะอดใจไม่ไหว ก็ใครจะอดใจไหวฮูหยินทั้งสวยและอวบอัดไปทุกส่วนจับไปตรงไหนก็เต็มไม้เต็มมือไปหมด เอาใจเก่งสุดๆทั้งเรื่องบนเตียงและเรื่องทั่วไปแม่ทัพอย่างเขาหลงจนโงหัวไม่ขึ้น ยิ่งคิดถึงเวลาที่นางควบม้าบนตัวของเขาทุกค่ำคืนเพื่อให้รางวัลในการช่วยเลี้ยงลูกช่วยเวลาที่เหลือแห่งค่ำคืนจึงเป็นรางวัลของคนหื่นเช่นเขา เขาจะหยุดได้อย่างไรเมียน่ารักต่อเขามากขนาดนี้คิดถึงริมฝีปากอวบอิ่มที่จัดการโจวเ

"ท่านแม่ข้าพาท่านพ่อมากินมื้อเที่ยงด้วยขอรับข้าอยากให้ท่านพ่อสอนวิชาต่อสู้ให้ข้าด้วยขอรับท่านแม่ต่อไปข้าจะได้ปกป้องท่านแม่กับน้องสาวไม่ให้ใครรังแกท่านแม่ได้" หลินต้าหลางรีบบอกสิ่งที่เขาต้องการกับมารดาทันที"ข้าก็อยากจะเรียนด้วยเหมือนกันเจ้าค่ะเพราะจะเอาไว้ป้องกันท่านแม่กับทุกคนในจวนด้วยเจ้าค่ะแต่ตอนนี้ข้าหิวข้าวแล้วเจ้าค่ะท่านแม่" สองแฝดที่เดินจูงมือบิดามาคนละข้าง"ได้ไปกินข้าวก่อนแล้วค่อยคุยกัน" นางบอกกับลูกน้องทั้งสองด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนช่างต่างจากคุยกับสามีเช่นเขาเหลือเกิน แม่ทัพจางคิดในใจแต่ก็ดีใจที่นางไม่ไล่ตะเพิดไม่ยอมให้นั่งร่วมโต๊ะด้วยนับว่าสองแฝดคือเกาะกำบังให้กับแม่ทัพเลยละในตอนนี้ ยิ่งตอนได้กินอาหารร่วมกับลูกและเมียมันอร่อยจนแม่ทัพแทบจะกลืนลิ้นนี้มันอาหารอะไรถึงได้รสชาติดีขนาดนี้ เหลาอาหารที่ขึ้นชื่อยังชิดซ้ายไปเลยกับอาหารที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ ทั้งสองแฝดที่กินข้าวไปยิ้มไปปากก็บอกอร่อยมากท่านแม่พร้อมยกนิ้วโป้งให้มารดาทั้งสองข้าง "สุดยอดเจ้าค่ะท่านแม่ลูกชอบที่สุด" บุตรสาวบอกกับมารดาทั้งยังบอกให้บิดาชิมให้ครบทุกอย่างว่ามารดาทำอาหารอร่อยมากและมันก็เป็นความจริง สามแม่ลูกคุย

หลังจากกินมื้อค่ำด้วยกันที่เรือนหลักของหลินซูซานถึงเวลานางก็ส่งลูกเข้านอนห้องนอนใหญ่ที่สามแม่ลูกนอนด้วยกันมาตั้งแต่เกิดจนจะห้าขวบแล้ว ห้องนางก็ทำเอาไว้ให้ลูกทั้งสองติดกันกับนางข้าวของเตรียมให้ครบแต่สองแฝดก็ยังไม่ยอมไปนอนห้องของตัวเอง อาบนี้เปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องของตัวเองกับพี่เลี้ยงแต่หอบผ้าห่มมานอนกับแม่ทุกคืน เตียงที่นางนำออกมาจากในมิติที่นอนได้ถึงสี่คนสบายๆสองแฝดจะนอนกอดมารดาคนละข้างก่อนนอนทุกคืนฟังมารดาเล่านิทานให้ฟังคืนละเรื่องตั้งแต่จำความได้จนถึงตอนนี้"ท่านแม่ขอให้ท่านพ่อไปส่งพวกข้าเข้านอนด้วยนะขอรับ/เจ้าคะ""ข้าอยากให้ท่านพ่อได้ฟังนิทานของท่านแม่ด้วยว่ามีแต่เรื่องสนุกๆทั้งนั้น" ก่อนจะเขาห้องซินเยว่ใช้ลูกอ้อนกับมารดาทันทีฝั่งมารดาก็ใจอ่อนเพราะลูกน้อยตลอดหลินต้าหลางออกไปจูงมือของบิดาคนละข้างกับน้องสาวและจูงมือมารดาดึงเข้าห้องนอนใหญ่ของมารดาไปด้วย เพราะแม่ทัพจางเข้าทางลูกน้อยบอกให้ช่วยบิดาง้อมารดาที่โกรธที่ท่านพ่อมาตามหาพวกนางช้าไป ปล่อยให้เข้าใจผิดคิดว่าท่านพ่อตายไปจนเป็นสาเหตุให้ลูกน้อยต้องกำพร้าพ่อและยังไปทำหลุมฝังศพให้ลูกกราบไหว้มาเกือบห้าปีนั้นเอง ลูกแฝดน้อยก็ไม่ขัดทั้งยัง