Semua Bab The Billionaire's Unwanted Divorce: Bab 31 - Bab 40

Zein tried to hold everything up.‎‎She covered her mouth. Turned away from the scene and ran.Just as Warren was about to push Nancy away, he heard the quick, soft footsteps on the carpet.‎‎Someone was there, someone saw them.‎‎Luminga siya. Wala nang tao sa corridor. Pero kahit gaano kakapal ang carpet, may tunog pa rin ang takbong desperado.‎‎“Warren…” anas ni Nancy, lasing na lasing, habang hinahaplos ang pisngi niya.‎‎Malayo ang tingin ni Warren habang tinatanggal ang kamay nito.‎‎Saka niya ito itinulak paupo sa sofa, malamig ang boses, "Nancy, if you do this again, I swear I’ll throw you into the sea."‎‎He rubbed his chin with the back of his hand, as if trying to erase every trace of that kiss."I know you only let me go because of Josh. But is it my fault that he liked me? Did you even consider my opinion back then? You just handed me over to him like I was some toy." mahinang bulong ni Nancy habang nakahiga.‎‎Umupo si Warren sa tapat niya. He was calm, and dire

‎Tumango si Alexis habang ngumunguya, “Yes, I asked her to come over to check if you needed help, President. But she’ll probably come back soon, maybe she just needed to cool off for a bit.” ‎Tahimik lang si Warren habang nakasandal sa sofa. Malalim ang iniisip. ‎ ‎KINAUMAGAHAN, maaga nagising si Zein. ‎ ‎Tulog pa si Nancy, kaya bumaba na siya sa restaurant at nag-breakfast. Naalala niyang isang kagat lang ng cake ang kinain niya kahapon sa yacht. Sa gutom niya kaninang alas-tres ng madaling-araw, muntik na siyang lumabas ng hotel para lang maghanap ng convenience store. ‎ ‎Pagkatapos kumain, maaga pa rin kaya naglakad-lakad siya sa paligid ng hotel. ‎ ‎May pagka-old vibe ang lugar, puno ng nostalgia ang paligid, parang straight sa childhood memories niya. In the middle of the tropical garden, the air was filled with the scent of greenery. Under the tall palm trees, she closed her eyes. Malamig ang simoy ng hangin, may sinag ng araw na tumatagos sa mga dahon, at may k

‎Walang masabi si Anya. ‎ ‎Akala niya, sa lahat ng sinabi niya, sa lahat ng pasabog at suntok ng katotohanan, magigising si Elio. ‎ ‎Pero hindi. ‎ ‎Ang iniwang epekto lang ay isang ulol na nagngingitngit at ayaw tanggapin ang hiwalayan. ‎ ‎“Mahal mo siya but you're sleeping with Samantha?!” sigaw niya habang tinatamaan ng matinding galit. “Bakit ‘di ka na lang mamatay?” ‎ ‎Galit na galit siyang hinampas ang mesa. Kung kaya lang niyang hampasin ng ashtray ang ulo ng lalaki, ginawa na niya. ‎ ‎Tumayo si Elio. Ang mga piraso ng divorce agreement na pinunit niya ay unti-unting nalaglag mula sa kanyang mga tuhod. ‎ ‎"I can take it all back, every piece she burned, every treasure she sold. Even her heart... I’ll reclaim it, no matter what it takes." "We will find our way back to each other. And this time, she won’t ever leave again. She’ll be mine, forever." ‎ ‎At sa isang iglap, tumalikod siya at lumakad palayo. ‎ ‎Si Anya? Napanganga lang. Saglit siyan

Andy Page?!‎‎The deputy general manager of the Singapore branch?!‎‎Akala ni Zein, may ahas sa loob ng kumpanya… pero hindi niya inasahang siya pala ang mismong ulo ng traydor.‎“Wow. How could you tie up such a beautiful angel like this?” wika ni Andy, kunwari'y nag-aalala habang pumasok sa kwarto.‎‎Binuksan niya ang ilaw, isang lumang bombilyang balot ng sapot ng gagamba. Mahina ang liwanag sapat lang upang bigyang liwanag ang buong kwarto.‎‎Doon lang nasilayan ni Zein ang kabuuan ng silid.‎‎May lumang dining table, sofa, at TV cabinet. Para itong lumang sala sa probinsya. Balot ng alikabok at agiw, halatang matagal nang inabandona.‎‎Bumalik ang tingin niya kay Andy, malamig ang mga mata, puno ng galit.‎‎"Don't look at me like that, pretty face," natatawang sabi nito. Nilapit ang kamay para hawakan ang pisngi niya.‎‎Umiling si Zein, suklam na suklam siya. Nanindig ang kanyang mga balahibo sa pandidiri. ‎‎Hinalikan ni Andy ang daliri niya pagkatapos haplusin ang pis

‎Isang mapait na ngiti ang sumilay sa labi ni Warren. ‎ ‎Tinigigan nila ni Warren. "Are you really sure I won’t find her?" Andy stood firm, calm and composed. "If you want to fire me, just say it directly. You don’t have to make up a story." ‎ ‎Pak! — Umalingawngaw ang hampas ng palad ni Warrren sa mesa. ‎ ‎Bigla ang pagputok ng galit sa kanyang mukha, parang kidlat na bumaba sa kalangitan. "My question is, where did you take Secretary Vergara?!" ‎Napakurap si Andy. Kinabahan, pero agad ring nagbalik ang pagiging tuso. ‎ "Sir, I really don’t know anything. If you have evidence, show it. But please don’t force me to admit to something I didn’t do." ‎ ‎Maayos ang tono niya, pero may pagka-palaban. Wala siyang bakas ng takot. ‎ ‎Iba siya kay Directly Lim. Wala siyang panic. Wala siyang sablay sa acting. Nang tanungin siya kanina kung "sigurado ba siyang hindi mahahanap si Zein", ngumiti pa ito, may bahid ng confidence. O… katuwaan. ‎ ‎...posible bang buhay