All Chapters of องค์ชายสารเลวท่านจะตีข้าหรือ: Chapter 21 - Chapter 30

หลังจากที่กลับมาถึงเมืองหลวงและได้ท่านหมอฝีมือดีมาช่วยทำการรักษา อาการของจางลู่หลินก็ดีขึ้นมา ไม่นานดวงตาของนางก็กลับมามองเห็นได้เป็นปกติเช่นเดิม นางดีใจมากที่ได้กลับมามองเห็นแสงสว่างและความสวยงามเบื้องหน้าอีกครั้งวันเวลาเคลื่อนผ่านจนเข้าสู่วันที่เจ็ดเดือนเจ็ด ซึ่งตรงกับเทศกาลฉีเฉี่ยวพอดี หลิงหลิงและตงฟางบอกกับนางว่า หากท้องฟ้าแจ่มใส จะสามารถมองเห็นทางช้างเผือกได้ อีกทั้งแคว้นหนานฉีของเรายังมีความเชื่อเกี่ยวกับเรื่องหนุ่มเลี้ยงวัวและเทพธิดาทอผ้าอีกด้วย จางลู่หลินรับฟังด้วยความสนใจ หญิงสาวมองไปที่ท้องฟ้าเบื้องบน ก่อนจะยกมือขึ้นมาพนมไว้กลางอก พลางเอ่ยอธิษฐานของพรกับเหล่านางฟ้าบนสวรรค์ให้บิดามารดาในยุคปัจจุบันจงมีแต่ความสุข และขอให้ตนเองรวมถึงคนรอบข้างในตอนนี้มีแต่ความสุขไร้ทุกข์กังวลใจก่อนหน้านี้จางลู่หลินสั่งให้สาวใช้นำขนมเฉียวกั๋วไปมอบให้บิดาที่จวนตระกูลจาง รวมถึงนำขนมนี้เข้าวังหลวงไปมอบให้หลี่ผิงและหลี่ฮวาอีกด้วยยามนี้เป็นช่วงหัวค่ำ อากาศค่อนข้างเย็นสบาย จางลู่หลินที่กำนั่งอ่านตำราพลันได้ยินเสียงฝีเท้าจากด้านนอกดังใกล้เข้ามา เมื่อเงยหน้าไปมองก็พบว่าเป็นหลี่เหว่ยนั่นเอง เมื่อเข้าม

ด้านมู่กุ้ยเหมยนั้น ตั้งแต่เข้ามาอยู่ในวังหลวงนางก็ทำหน้าที่สอนวรยุทธ์พื้นฐานให้กับหลี่ผิง แต่ดูเหมือนเขาจะแกล้งทำตัวไม่ได้เรื่อง อีกทั้งยังบ่นนั่นบ่นนี่ว่านางสอนเขาอย่างเร่งรัดเกินไปทำให้เรียนไม่รู้เรื่อง และยังปวดไปทั้งตัว มู่กุ้ยเหมยไม่เอ่ยสิ่งใด นางรู้ว่าที่เขาทำไปเพราะอยากรั้งให้นางอยู่ในวังนานขึ้นไม่ต้องกลับไปรองรับอารมณ์ของบิดาอีก นางดูออกว่าเพราะการฝึกอย่างหนักของหลี่ผิงในช่วงไม่กี่เดือนมานี้ เขาก้าวหน้าเป็นอย่างมาก ไม่ได้อ่อนด้อยเช่นแต่ก่อนอีกนางเองก็คิดไตร่ตรองดีแล้ว นางจะเอาแต่หลบอยู่ข้างหลังเขาไม่ได้ นี่คือเรื่องระหว่างนางและคนตระกูลมู่ อย่างไรเสียย่อมต้องแก้ไขและเผชิญมันด้วยตัวของนางเองอีกไม่นานฮ่องเต้และสวีฮองเฮาจะเดินทางไปที่หมู่บ้านเกษตร นางเชื่ออย่างยิ่งว่าท่านพ่อของนางจะต้องลงมือทำสิ่งใดสักอย่างนางจะต้องขัดขวางพวกเขา ต่อให้ต้องขัดขวางจนตัวตายและได้ชื่อว่าเป็นบุตรสาวอกตัญญูนางก็จะทำ อย่างไรแว่นแคว้นและราษฎรล้วนต้องมาก่อน นางยึดถือความถูกต้องล้วนมาก่อนเป็นอันดับแรกวันนี้นางไม่ได้สอนหลี่ผิงเรียนวรยุทธ์ แต่มานั่งสนทนากับเขาที่ศาลาริมสระบัวหลวง "กุ้ยเหมย เจ้าจะกลับจ

ด้านท่านหญิงหรงหวานั้น เมื่อทราบว่าคนของตนถูกสังหารจนหมดอีกทั้งยังไม่ได้โลหิตหทัยของหลี่ฮวามาก็โกธรเกรี้ยวแต่ไม่อาจทำสิ่งใดได้ ยามนี้ย่อมต้องรั้งรอไปก่อน ไม่อาจลงมือได้อีกเพราะฮ่องเต้หลี่เจี้ยนกำลังจับตามองทุกคนอยู่ หรงหวากำมือแน่น สั่งให้คนส่งจดหมายลับเรียกอาซานมาพบ เมื่อคนมาถึงแล้วนางก็ยกเท้าถีบกลางอกอาซานเพื่อระบายโทสะอย่างไร้ความปรานี "ข้าจะให้โอกาศเจ้าอีกครา ครั้งนี้ต้องได้โลหิตหทัยของนางมา หากว่าเจ้ายังทำไม่สำเร็จอีก ก็รอฟังข่าวว่าบิดามารดาเจ้ากลายเป็นศพได้เลย"นางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ ก่อนจะมองอาซานอย่างไม่ชอบใจ แต่อยู่ๆนางก็เปลี่ยนอารมณ์และยื่นมือมากระชากผมชายหนุ่มหมายจะปลุกปล้ำกระทำชำเราเขาเพื่อระบายโทสะ แต่อาซานกลับเอ่ยปรามเอาไว้เสียก่อน"ยามนี้มีคนจับตามองดูพวกเราอยู่ ไม่เหมาะพ่ะย่ะค่ะ""ไสหัวไป!"อาซานไม่รั้งรอรีบกลับมายังที่พักของหลี่ฮวาทันที ก่อนจะบอกเล่าเรื่องทั้งหมดให้นางฟัง หลี่ฮวาหรี่ตามองอาซาน เมื่อครู่เขายังจูบนางอย่างดูดดื่ม ไม่รู้ว่าไปหาหรงหวาแล้วจะถูกสตรีนางนั้นลวนลามตรงที่ใดบ้าง ยิ่งคิดนางก็ยิ่งโมโหเมื่อตามจับนักฆ่าไม่ได้ ฮ่องเต้หลี่เจี้ยนและสวีอองเฮาก็ถ

กลางดึกคืนนั้น หลังจากที่จางลู่หลินหลับไปแล้ว หลี่เหว่ยก็สั่งให้จี้เฟินและองค์รักษ์ลับทั้งหมดเข้ามารวมตัวกัน เขาได้ส่งคนไปแจ้งหลี่ฮวาและอาซานที่วังหลวงเรียบร้อยแล้วว่าให้มาพบกันที่นี่เดิมทีเรื่องนี้ค่อนข้างอันตราย เขาไม่อยากให้จางลู่หลินเข้ามาพัวพันด้วย ตั้งแต่เกิดเรื่องที่ทำให้นางตาบอดในครั้งนั้นเขาเองก็หวาดหวั่นในใจไม่หาย เกรงว่าอาจจะเกิดเรื่องกับนางอีก จึงไม่ได้บอกนางเรื่องนี้กับนางรออยู่ไม่นานหลี่ฮวาและอาซานก็มาถึง หลี่ฮวาเดินตรงเขามาหาพี่ชายพลางเอ่ยถาม"พี่ใหญ่ ท่านสืบได้ความแล้วหรือว่าบิดามารดาของอาซานถูกจับตัวไปไว้ที่ใด"หลี่เหว่ยหันมามองน้องสาว พร้อมกับมองอาซานที่ตอนนี้แววตาฉายแววตื่นตระหนกและดีใจอย่างไม่ปิดบัง เขาพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยตอบ"รู้แล้ว อยู่ที่ห้องลับใต้ดินของจวนตะกูลมู่"“ท่านว่าอย่างไรนะ เรื่องนี้ตระกูลมู่มาเกี่ยวอันใดด้วย!"หลี่ฮวาเอ่ยถามด้วยความตกใจ เรื่องราวครั้งนี้ยิ่งสืบหาสาเหตุก็ยิ่งเหมือนจะเผยตัวศัตรูที่นางไม่คาดคิดขึ้นมาหลายต่อหลายคน น่าหวาดหวั่นใจมากขึ้นทุกขณะหลี่เหว่ยถอนหายใจออกมาคราหนึ่ง ตอนที่ได้รู้ข่าวนี้เขาเองก็ตกไม่ต่างจากหลี่ฮวา ไม่คาดคิดว

ด้านหลี่เหว่ยนั้นก็ได้บอกเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้เสด็จพ่อของตนฟัง รวมถึงบอกว่าคนที่ถูกจับมาจะสามารถเป็นพยานอย่างดีให้พวกเราได้ และแม่ทัพใหญ่มู่ก็ไม่อาจหนีรอดจากการจับกุมในครั้งนี้ไปได้ฮ่องเต้หลี่เจี้ยนกัดฟันกรอด เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าแม่ทัพใหญ่มู่จะทรยศและหักหลังเขาเช่นนี้ ทั้งที่ก่อนหน้าก็เคยร่วมเป็นร่วมตายในสนามรบด้วยกันมา ต่อสู่ฝ่าฟันทุกอย่างมาด้วยกัน แต่วันนี้กลับคิดทรยศหักหลังเขาได้อย่างเลือดเย็น"รักษาคนที่ถูกจับให้หายดี แล้วทำการไต่สวนพวกเขา หาหลักฐานให้ได้มากที่สุด อีกไม่นานพวกมันคงจะรู้ตัวแล้ว เราต้องรีบจัดการก่อนที่คนร้ายจะไหวตัวทัน""พ่ะย่ะค่ะ""ที่สำคัญ พ่อเชื่อว่าแม่ทัพใหญ่มู่คงไม่อาจจะวางแผนการนี้ได้คนเดียว ต้องมีคนอยู่เบื้องหลังเขาเป็นแน่ เจ้าจงระวังเอาไว้ให้ดี""ลูกทราบแล้ว เช่นนั้นลูกขอตัวก่อน"“อืม”เมื่อไม่มีสิ่งใดแล้วหลี่เหว่ยจึงกลับมาที่จวนของตน เขายังไม่ได้บอกเรื่องของอาซานให้เสด็จพ่อทรงทราบ เพราะเรื่องของแม่ทัพใหญ่มู่ก็เป็นปัญหาใหญ่แล้ว เรื่องอื่นเขายังจัดการด้วยตนเองได้ หากหรงหวายังไม่ยอมรามือจากน้องสาวของเขา เขาจะไม่เก็บนางเอาไว้ คงทำได้เพียงส่งศีรษะของนางกลับ