Semua Bab บอสร้ายกระหายรัก: Bab 11 - Bab 20

หลังจากพบแพทย์ประมาณหนึ่งชั่วโมง ชานนท์ก็กลับออกมาด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก เขามาหาเธอที่หน้าห้องฉุกเฉินอีกครั้งแล้วขอบคุณยกใหญ่“ขอบคุณมากนะน้อง น้อง...”“อัยย์ญาดาค่ะ หรือจะเรียกดาก็ได้ค่ะ”“คุณดา” ชานนท์รู้สึกถูกชะตากับหญิงสาวเป็นอย่างมาก ทั้งหน้าตาที่น่ารักและความสดใสเป็นกันเองของเธอ “ขอบคุณมากจริง ๆนะคุณดา ที่ช่วยเหลือแต่ดูแลคุณวราภรณ์เป็นอย่างดี คุณเป็นคนดีจริง ๆ ขนาดผมเป็นคนแปลกหน้าคุณก็ยังช่วยเลย”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร อีกอย่างที่นี่โรงพยาบาลนะคะ ถึงฉันไม่ช่วย ก็ต้องมีคนช่วยคุณอยู่ดี ว่าแต่คุณหมอว่ายังไงบ้างคะ?”“เป็นอาการเลือดไปหล่อเลี้ยงสมองไม่พอน่ะครับ มีแนวโน้มจะเป็นเส้นเลือดในสมองตีบ ผลจากความเครียด ทำงานหนักและพักผ่อนไม่เพียงพอ คุณหมอแนะนำให้ผมหยุดทำงานและดูแลตัวเองไปก่อน แต่ผมจะหยุดทำงานได้ยังไงล่ะเนี่ย ยิ่งช่วงนี้ยุ่ง ๆ อยู่ด้วย”“แต่เพื่อสุขภาพ คุณควรทำตามคำแนะนำของหมอนะคะ แจ้งให้เจ้านายรู้เถอะค่ะ ขอลาเขาสักเดือน ให้คนอื่นทำงานแทนไปก่อน เลือกคนที่ไว้ใจได้”“ครับ ก็คงต้องทำอย่างนั้น แล้วอาการคุณวราภรณ์เป็นไงบ้าง”“ดีขึ้นแล้วค่ะ แต่คุณหมอให้แอดมิดค่ะ

“โฮะ” เขาหน้าเหวอ ไม่อยากจะเชื่อว่ายัยซุมซ่ามจะจินตนาการไปถึงขั้นนั้นได้ หน้าอย่างเขาเนี่ยนะ “โอว...พระเจ้า...หมายความว่าเป็นความผิดของผมสินะ”“ใช่แน่ ๆ” เธอชี้หน้าเขาอารมณ์เหมือนจับตัวคนแอบทำความผิดได้แบบคาหนังคาเขา “ใช่ใช่มั้ย คุณตั้งใจเข้ามาประชิดก้นฉัน คุณมันโรคจิต!”ตึง!...แค่ตึงเดียวเท่านั้น ลิฟต์ก็หยุดชะงักทันที ราวกับตอบรับคำถามของเธอ “อะ...ลิฟต์...” เธอตกใจหน้าเหวอ กลืนน้ำลายแทบไม่ลงคอ เมื่อคิดว่าลิฟต์ค้างไปแล้ว “ไม่จริง ไม่จริงใช่มั้ย ไม่จริง โอ๊ย! มาติดอะไรตอนนี้เนี่ย...ฉันต้องไป...โอย...ไม่ได้นะไม่ได้ ไม่ได้ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด อย่ามัวแต่ทอดกล้วยอยู่สิคะ รีบมาช่วยหนูก่อน”เธอต้องไปสัมภาษณ์งานนะโว๊ย...ฮือ...ทำยังไงดี...มันใกล้จะถึงเวลาแล้วนะ เธอต้องออกไปเดี๋ยวนี้“หึ!” เสียงนั้นดังมาจากลำคอยาวของชายหนุ่มที่เธอเพิ่งจะกล่าวหาว่าเขาเป็นโรคจิต...เธอลืมไปได้อย่างไรว่ากำลังติดอยู่ในลิฟต์กับคนที่เพิ่งมีเรื่องด้วย“อะ...” เธอรีบกดปุ่มสัญญาณฉุกเฉิน “ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย มีคนติดอยู่ในลิฟต์ค่ะ ช่วยด้วย”“ซวยฉิบหาย” น้ำเสียงเย็นชาเอ่ยขึ้น “ดันมาติดลิฟต์กับโรคจิตแบบนี้!! สงสัยไม่รอด

“อ้อ งั้นเหรอ ห้ามผมมีเลขาเป็นผู้หญิง คิดว่าผมจะงาบเลขาตัวเองเหรอ น้องวีนี่ก็แปลก เห็นผมเป็นสมภารกินไก่วัดไปได้ งั้นคุณนนท์ไปจัดการเรื่องนี้ให้ด้วยแล้วกัน รีบจัดการให้เร็วที่สุดนะ ผมไม่ยุ่งด้วย ช่วงนี้ผมไม่ค่อยว่างคุณนนท์ก็น่าจะรู้”เพราะเขาคั่วอยู่กับนางเอกและนางแบบอยู่น่ะสิ จนถึงตอนนี้ก็ยังตัดสินใจไม่ได้เลยว่าจะยกตำแหน่งแบรนด์แอมบาสเดอร์ของบริษัทให้แก่ใคร“ว่าแต่ ทำไมหูแดงจังครับ เหมือนมีรอย...”ธีรุตจ์จับติ่งหูด้านซ้ายของตัวเองแล้วเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันเมื่อนึกถึงยัยลิงกังขึ้นมา“ไม่มีอะไรหรอก พอดีเดินชนเสาน่ะ”“ชนเสา!”ชานนท์เกือบจะหัวเราะออกมา หากไม่เห็นสายตาพิฆาตของเจ้านายซะก่อน เขายอมเชื่อก็ได้ ทั้งที่แอบคิดว่าต้องเกิดจากผู้หญิงอย่างแน่นอน อาจเป็นดาราหรือนางแบบสักคนที่เขาพาไปนอนด้วย แล้วพวกหล่อนอาจมันเขี้ยวจนอดกัดติ่งหูเขาไม่ได้“คราวหลังเดินระวังหน่อยนะครับ” เขาไม่อยากเซ้าซี้เจ้านายต่อ เพราะดูแล้วอารมณ์ไม่ค่อยดี จึงขอตัวออกมาเคลียร์งานที่โต๊ะหน้าห้องก่อนที่จะส่งมอบงานให้กับเลขาคนใหม่ ซึ่งถือว่าเป็นคนของเขาเอง “คุณชานนท์คะ ได้ข่าวว่าจะมีเลขาคนใหม่มาทำงานหรือคะ และได้ข่าวว่าเป็นผ

“หมายถึงทำงานแทนคุณนนท์หรือคะ”“ประมาณนั้นแหละ ถ้าคุณดาสนใจก็ไปเริ่มงานในวันพรุ่งนี้ได้เลยนะ เงินเดือนก็อาจไม่มากมายอะไร แต่ระหว่างที่คุณดายังไม่มีงานทำมันก็น่าสนใจอยู่ ผมว่ามันช่วยให้คุณดามีประสบการณ์และได้คอนแนกชั่นเพิ่มนะ”“ดาสนใจค่ะ เงินเดือนเท่าไหร่ก็ได้ค่ะ ขอแค่ให้มีงานทำก็พอแล้ว ขอบคุณคุณนนท์มากนะคะที่ไว้ใจดา”“คุณวราภรณ์การันตีมาด้วยครับ ท่านอยากให้คุณได้งานนี้มาก หากคุณทำงานดี บางทีคุณอาจได้ทำงานต่อในตำแหน่งอื่นของบริษัทก็ได้ ส่วนตอนนี้ก็ทำงานเป็นเลขาเฉพาะกิจไปก่อน เงินเดือนสี่หมื่นพอรับได้มั้ยครับ”อัยย์ญาดาเกือบพรวดกาแฟออกจากปาก แต่ยั้งไว้ได้ทัน “อ่า รับได้ค่ะ รับได้สิคะ รับได้อยู่แล้วค่ะ คุณนนท์ไม่ต้องห่วงนะคะ ดาจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเลยค่ะ ให้สมกับที่คุณนนท์ไว้วางใจ”“แต่มีข้อแม้เล็กน้อยนะครับ”“ข้อแม้อะไรคะ” นาทีนี้เธอรับได้ทุกอย่างอยู่แล้ว ขอแค่ไม่ผิดกฎหมายหรือผิดศีลธรรมก็พอ เพราะเงินเดือนสามหมื่นนั้นมันมากกว่าที่เธอคิดเอาไว้ “ดาต้องทำยังไงคะ”“พอดีบอสมีคู่หมั้นที่...เอาแต่ใจมากๆ เธอไม่อยากให้บอสมีเลขาเป็นผู้หญิง ผมเลยโกหกเธอไปว่าคุณเป็นทอม”“เป็นทอม!”“และ...ไม่สวยเท่

ชายหนุ่มในชุดสูทหรูยืนอย่างสง่า หันหน้ามองวิวเมืองใหญ่ผ่านกระจกใสวับที่กางกั้น แม้เห็นเพียงแผ่นหลังก็รู้ได้ทันทีเลยว่าเขาหล่อและสมาร์ทแค่ไหน “สวัสดีค่ะบอส” เธอปั้นเสียงทุ้มที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อตอกย้ำให้เจ้านายรู้ว่าเธอนั้นแมนได้ใจ “ดิฉันชื่ออัยย์ญาดา จงใจเอื้อค่ะ ดิฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้มาทำงานกับเจ้านายที่เก่งอย่างท่านค่ะ”“อืม...” เขาตอบให้จบ ๆไป ก่อนจะหันกลับมาเผชิญหน้ากับลูกน้องทั้งสองคน ด้วยสีหน้าเรียบเฉย เหมือนคนไร้อารมณ์ทุกชนิดอัยย์ญาดายืนอย่างสง่า โปรยยิ้มอย่างสาวมั่นใจ หวังจะให้เจ้านายประทับใจในตัวเธอตั้งแต่แรกเห็น“โอว...” แต่เมื่อเธอได้เห็นใบหน้าของเจ้านายแบบชัดเจนเต็มตา หัวใจของเธอก็ตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่มทันที เธอรู้สึกได้เลยว่าอนาคตของเธอกับ SKONE ได้จบลงตั้งแต่วินาทีนี้แล้ว“อะ...” เฉกเช่นเดียวกัน เมื่อเขาได้เห็นใบหน้าของเลขาคนใหม่แบบคมชัดระบบHD เขาถลึงตาโตเหมือนคนเห็นผี อ้าปากหวอราวกับตกใจแทบสิ้นสติ“นี่มัน...นี่...เธอ!!”อัยย์ญาดากลืนน้ำลายเอื้อก พยายามควบคุมสติให้สงบที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วยกมือไหว้เจ้านายอย่างนอบน้อมราวกับนางงามเดินสาย“สวัสดีอีกครั้งค่