All Chapters of เผลอใจรัก เมียชั่วคืน: Chapter 11 - Chapter 20

ฝากครรภ์รุ่งเช้า"อ๊ะ..." หญิงสาวตื่นขึ้นมาพร้อมความเจ็บที่ตรงนั้น เพราะแก่นกายยังคงแช่คาอยู่ แถมตอนนี้คราบน้ำรักแห้งจน ทำให้เธอและเขาไม่กล้าขยับเลย"อย่างเพิ่งขยับลุกน่ะ เดี๋ยวพี่จัดการเอง" ชายหนุ่มรู้สึกขึ้นมาพร้อมกับแรงดิ้นของหญิงสาว "นี้กูถึงขั้นลืมเอาออกเลยเหรอว่ะ...เป็นเอามากจริงจริงเลย"ได้แต่สบถก่นดาตัวเองในใจ"อ้ายยยย...พี่จะทำอะไร?" เธอร้องตกใจเมื่อชายหนุ่มจับเธออุ้มขึ้นในท่าลิงอุ้มแตง เพราะส่วนนั้นของทั้งคู่ยังเชื่อมกันอยู่ แถมยังขยับไม่ได้อีกต่างหาก เพราะน้ำกามแห้ง"อยู่เฉยเฉย ไม่เห็นเหรอว่ามันแห้ง" ชายหนุ่มสั่งเสียงเข้มขึ้น"แล้วทำไม? พี่ไม่เอาออก ตั้งแต่เมื่อคืน" หญิงสาวเอ่ยถาม"พี่ลืม...แถมเหนื่อยด้วย เลยเผลอหลับไป เกาะพี่ดีดีน่ะ" ร่างสูงเอ่ยบอก พร้อมออกคำสั่ง"อ๊ะ...เจ็บน่ะ!" เพราะเเรงเดินทำให้หญิงสาว ต้องร้องอุทานออกมาชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวไว้ และสาวเท้ายาวเดินเข้าไปห้องน้ำทันทีซู่....เสียงน้ำไหลลงจากฝักบัว ไหลลงมาชโลมกับกายอันเปลือยเปล่าของทั้งสองร่าง แล้วส่วนล่างตอนนี้เริ่มขยับได้แล้ว"อ๊ะ...แล้วพี่จะทำอะไรอีก?" หญิงสาวร้องถาม เมื่อชายหนุ่มเริ่มชักสาวแก่นกายอีกครั้ง

วันของการทำงานวันนี้เป็นวันที่ชายหนุ่มจะต้องกลับไปทำงานและเป็นวันแรก เพื่อที่จะถ่ายให้เสร็จทันก่อนที่หญิงสาวจะคลอด"อย่าลืม ที่บอกไว้ล่ะ ห้ามออกไปไหนคนเดียวเด็ดขาด! ถ้าจะไปหรือจำเป็นให้โทรมา โอเคน่ะ" เสียงเข้มเอ่ยสั่งหญิงสาว"อืมมม""พูดให้มันเพราะ..""ค่ะ...คนแก่ เอาแต่ใจ""เดี๋ยวเถอะ!...จะโดนไม่น้อย"ปัง..เสียงปิดประตูเมื่อชายหนุ่มออกจากห้องไปแล้ว ทั้งห้องจึงปกคลุมไปด้วยความเงียบหญิงสาวใช้ชีวิตในแบบนั่งนั่ง นอนนอน แล้วก็หาของมาทาน และเปิดทีวีดูเพื่อฆ่าเวลาทางด้านพระเอกหนุ่ม(ไปร์)"สวัสดีครับพี่ปลาย" ชายหนุ่มเอ่ยทักทายผู้จัดการเมื่อเดินทางถึง"สวัสดีจ่ะ เป็นไงบ้าง...พักตั้งอาทิตย์หนึ่ง ดูหน้าสดใสขึ้นเยอะเลยน่ะ พร้อมนะวันนี้" ผู้จัดการเอ่ยถาม"พร้อมครับ!!""เต็มที่เลย ตั้งใจล่ะ พี่เชื่อว่าไปร์ จะไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอน" เสียงเอ่ยชมจากผู้จัดการ"ขอบคุณครับพี่""จ๊ะ...ตั้งใจทำงานน่ะ""หลังเลิกกองก่อนกลับ พี่ว่างไหม? ผมมีธุระจะคุยด้วยหน่อย""ว่าง...ทำไมเหรอ?""ไว้คุยตอนเลิกงานดีกว่า แล้วเจอกันครับ""จ้ะ...ตั้งใจทำงานน่ะ""ครับ"ชายหนุ่มเดินเข้าไปในห้องแต่งของนักแสดงต่อทันที เพื่อที่จะไ

เคลียร์คิวบริษัทเอ็กซ์แอลอินเตอร์เนชั่นแนลจำกัดวันนี้ชายหนุ่มเดินทางมาที่บริษัทตามที่ผู้จัดการส่วนตัวได้แจ้งไว้ เพื่อมาพบผู้บริหารซึ่งควบคู่ด้วยตำแหน่งผู้จัดละครตามที่นัดหมาย คือห้องทำงานผู้บริหารก๊อก ก๊อก ก๊อก"เชิญครับ!" เสียงเอ่ยอนุญาตจากคนด้านในห้อง"สวัสดีครับ...คุณเอนก" ไปร์ เดินเข้ามาภายในห้องทำงานส่วนตัวเพียงคนเดียว"สวัสดีครับ...ตามสบายเลยน่ะ" เสียงเข้มเอ่ยอนุญาตของ เอนกไปร์เดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะทำงาน"ตามที่ผมได้นัดคุณมาที่นี่...ก็คงจะเป็นเรื่องที่ผู้จัดการคุณแจ้งแล้วสิน่ะ""ครับ!""เข้าเรื่องเลยแล้วกัน!...เท่าตามที่ผมได้ทราบมาคราวคราวจากผู้จัดการส่วนตัวของคุณมาก็บ้างแล้ว...ผมก็ขอถามคุณตรงตรงเลย ไม่อ้อมค้อม!""ครับ...ถามได้เลย ผมพร้อมตอบ!" ไปร์ตอบอย่างจริงจัง"คุณคิดดีแล้วเหรอ?...ที่จะปล่อยโอกาสดีดีแบบนี้ไป""คิดดีแล้วครับ!""คุณมีเหตุผล หรือมีปัญหาอะไรตรงไหนเหรอ ถึงต้องรีบเร่งขนาดนี้?""เรื่องส่วนตัวครับ...ส่วนปัญหาไม่มีปัญหาอะไรครับ ผมว่าผมคิดมาดีพอสมควรแล้ว!""ไม่เสียดาวโอกาสเหรอ?""..." ไปร์อ่ำอึ้งไม่กล้าตอบ"เหตุผลที่คุณจะไม่รับงานต่อ และเร่งงานม

แผนการเริ่มก่อตัวขึ้นแกร๊ก!ไปร์ เปิดประตูเข้ามาให้ห้องนอน หลังจากที่คิดทบทวนอะไรอยู่จนนานสองนาน ชายหนุ่มเดินเข้าไป พบกับความเงียบเพราะนิชาได้หลับไปแล้ว มีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศที่ดังขึ้นตามการทำงานไปร์สาวเท้าเดินไปที่ห้องน้ำอย่างเงียบที่สุดเพราะไม่อยากรบกวนการนอนของหญิงสาวเมื่อจัดการธุระส่วนตัวเสร็จ จึงเดินมาทิ้งตัวลงนอนฝั่งอีกข้างของที่นอนกว้าง มือหนายกขึ้นวางบนศีรษะของเอง บวกกับเสียงถอนหายใจยาวเป็นระยะชายหนุ่มไม่อาจข่มตาหลับได้ จึงขยับเข้าไปหาร่างบางที่กำลังหลับอยู่ แล้วคว้าเอาร่างบางเข้ามาไว้ในอ้อมกอดแกร่ง อย่างห่วงแหน"อื้อ...คนจะนอน!" เสียงอู้อี้ดังขึ้น เมื่อมีสิ่งรบกวนกับร่างกายของเธอ"ชู่ว์...พี่ไม่ได้ทำอะไร...แค่จะนอนกอดเฉยเฉย" ชายหนุ่มได้แต่เอ่ยเบาเบา พร้อมกับกอดที่กระชับแน่นขึ้น แล้วหลับตาลงอย่างช้าช้า จนในที่สุดก็เข้าสู่ห้วงนิทราตามหญิงสาวไปเช้าวันใหม่!!เป็นที่ชายหนุ่มต้องออกไปทำงานเหมือนทุกวัน เพราะเขาต้องเร่งรีบ ทำงานให้เสร็จภายในสามเดือน"วันนี้พี่อาจจะกลับช้าหน่อยน่ะ...ถ้าดึกมากก็ไม่ต้องรอ นอนก่อนได้เลย" ไปร์เอ่ยขณะที่กำลังแต่งอยู่ บอกหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังงัว

หลบหน้าเมื่อนิชาล็อคประตูห้องนอนไว้ ชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปอีกห้องหนึ่งเพื่ออาบน้ำในอีกห้องข้างข้าง ซึ่งเป็นอีกห้องที่เขาเก็บไว้สำหรับทำงานไปร์ อาบน้ำเสร็จก็เดินออกมานอนที่โชฟา...ที่ห้องรับแขก เพราะหญิงสาวล็อคประตูไว้ และก็ไม่ยอมออกจากห้องมาเลยตั้งแต่ที่เข้าไปจวบจนเวลาเกือบคล้อยบ่าย ชายหนุ่มที่เผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว รู้สึกตัวลุกขึ่นมาจ้องมองที่บานประตูใหญ่ที่ยังปิดเงียบสนิท ไม่มีแม้แต่คนตัวเล็กของเขาจะเปิดออกมาเลย นี้ก็เลยเวลามื้อกลางวันเเล้ว และอีกอย่างหญิงสาว ก็ต้องทานยาด้วยเมื่อคิดได้ดั่งนั้น ชายหนุ่มจึงรีบลุกไปหากุญแจสำรองมาเปิดทันทีทันทีที่ไขประตูห้องเข้าไปในห้องได้ ก็พบเพียงกับความเงียบ มีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศที่กำลังดัง ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาร่างบางที่นอนได้ยินเพียงเสียงหายใจที่สม่ำเสมอ นั่นคือเธอยังหลับสนิทอยู่ ไปร์เดินไปที่มีร่างหญิงสาวนอนอยู่ นั่งลงตรงขอบเตียงข้างหญิงสาวที่ตอนนี้หลับสนิทอยู่ มือหนาเอื้อมไปลูบศีรษะทุยเบาเบา ลูบแก้มเนียนที่ตอนนี้ ยังคงมีอาบน้ำตาอาบแก้มอยู่ จ้องมองใบหน้าหวานอย่างห่วงแหน"รอพี่หน่อยน่ะ นิชา พี่กำลังรีบเคลียร์ทุกอย่างอยู่ อย่าพึ่งไปไหนจากพี