Semua Bab แค้นรักของนายมาเฟีย: Bab 11 - Bab 20

“คุณเคโอ”ประตูห้องน้ำขนาดเล็กของร้านไอศกรีมถูกเปิดออก หญิงสาวที่กำลังยืนเอาน้ำจากอ่างล้างมือล้างรอยเปื้อนของชุดตัวเองอยู่ตกใจเผลอมือไม้อ่อนทำน้ำที่อยู่ในมือหกใส่เสื้อของตัวเองเปียกมากกว่าเดิมทั้งที่ตั้งใจแค่ล้างเพียงเล็กน้อยแล้วจะได้รีบกลับออกไปโอลิเวียไม่ได้ตั้งใจให้เหตุการณ์ตรงหน้าเกิดขึ้นหญิงสาวรีบหยิบเช็ดชูในกระเป๋าสะพายของตัวเองออกมาเช็ดน้ำออกก่อนที่ชุดของเธอจะเปียกไปมากกว่านี้“ยั่วดีนิ อยากอีกหรือไง”สายตาคมจ้องมองหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า สำรวจทุกตารางนิ้วบนเรือนร่างของเธอ ถึงเขาจะไม่ชอบเธอรวมถึงตระกูลของเธอแต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าชอบในเรือนกายของเธอมากกว่าหญิงสาวคนไหนที่เคยสัมผัสมาเขาเดินกลับเข้ามาในร้านนี้อีกและแอบเข้ามาโดยไม่ให้ใครเห็นเพราะความรู้สึกร้อนวูบวาบในกายตอนที่มองเธอเดินออกไปจากวงสนทนามันไม่ยอมหายเขาก็ต้องมาหาทางระบายออกอย่างหน้าด้านๆ ตรงนี้“เปล่านะคะ หนูโอ๋แค่มาล้างคราบเปื้อนออก”ใจดวงเล็กสั่นไหวตามสายตาเขาที่มองสำรวจมายังเธอ มือเล็กรีบคว้ากระเป๋าใบน้อยขึ้นมาปิดเสื้อตรงหน้าอกของตัวเองที่เปียกน้ำ เธอไม่อยากให้เขาล่วงเกินอีกแล้วเพราะเขาไม่เคยเห็นค่าของเธอเล

​"หนูโอ๋ไม่รู้เลยว่าจะช่วยแคทยังไง"สองสาวนั่งกอดกันแน่น โอลิเวียเข้าใจในตัวของแคทธารีนดีแต่เรื่องนี้เธอยังมองไม่เห็นหนทางที่จะช่วยเพื่อนเลยแม้แต่น้อยถึงจะไม่เคยเห็นเคโอโมโหตอนที่แคทธารีนขัดใจเขาแต่เธอก็พอจะคาดเดาออกในความร้ายของเขาที่กล้าขังน้องสาวที่แสนน่ารักถึงจะดื้อไปนิดได้นานตั้งสองอาทิตย์“น้องสองคนพร้อมหรือยังคะ”หญิงสาวในร่างของผู้ชายเปิดประตูเข้ามาตามสองสาวที่เขาแสนจะภูมิใจในการได้ตัวมาถ่ายแบบครั้งนี้ เพราะหนังสือเขาคงขายดีเป็นสิบเท่าเงินทำบุญต้องมากมายจนนับกันไม่หวาดไหว“เราสองคนคือ”สองร่างผละออกจากกัน มองหน้าผู้มาเยือนด้วยคราบน้ำตาที่ยังไม่แห้งสนิท แคทธารีนไม่อาจหาทางออกให้กับตัวเองและเพื่อนได้มันมืดมนไปหมดจนไม่รู้จะทำยังไงดี“นี้ชุดนะคะ รีบเปลี่ยน ส่วนหน้าไม่ต้องแต่งช่างภาพเขาอยากได้ความสดใสของน้องทั้งสอง”ชายร่างอรชรรีบส่งชุดว่ายน้ำวันพีชเว้าหลังลึกให้กับสองสาว ถึงจะมองเห็นคราบน้ำตาของทั้งสองแต่งานของเขาก็ยกเลิกไม่ได้ทุกอย่างเตรียมไว้พร้อมแล้วโดยเฉพาะนายแบบที่มานั่งรออยู่นานแล้ว“พี่ค่ะแต่เราสองคน”“พี่ลงไปรอด้านล่างนะคะ น้องคนช่วยรีบด้วยนะนายแบบรอนานแล้ว พี่ไปนะจ๊ะ”ร่

"หนูโอ๋ คือ"โอลิเวียรีบยกสายเสื้อของเธอขึ้นพร้อมกับปัดมือชายหนุ่มออกอย่างนุ่มนวลไม่ให้เขาโกรธเธอไปมากกว่านี้"ทำไม"เขามองหน้าเธอด้วยความสงสัย หญิงสาวเริ่มมีสติผิดจากโอลิเวียคนก่อนที่เอาแต่ร้องไห้ฟูมฟายจนเขาเองยังแปลกใจและนึกชอบเธอในตอนนี้ ถ้าเธอยั่วยวนดูไม่กลัวเขาตลอดเวลาแบบนี้เขาคงหลงเธอแทบไปไหนไม่รอดแน่หญิงสาวมองเรือนร่างชายตรงหน้าทุกซอกทุกมุมที่สายตาเธอจะมองเห็น เขาหล่อดูดีจนไม่มีอะไรเปรียบได้เลยจริงๆ ถ้าเขามองเห็นค่าเธอมากกว่าผู้หญิงบนเตียงก็คงดีกว่านี้รอยยิ้มยั่วยวนที่ไม่เคยเผยให้ชายใดได้เห็นถูกส่งออกมาให้เขาได้เชยชม โอลิเวียดูมีความลับและน่าค้นหากว่าเดิมขึ้นเป็นเท่าตัว แต่ก็จริงอย่างที่สายตาเธอส่งออกมาเธอกำลังมีความลับกับเขาอย่างปกติไม่ได้"หนูโอ๋อยากเริ่มเอง"ร่างเล็กโยกร่างกายของเธอที่นั่งอยู่บนตัวเขาจนร่างบอบบางของเธอแนบเบียดเสียดดันร่างใหญ่ของเคโอล้มลงกับที่นอนร่างเล็กที่คร่อมร่างเขาเอาไว้ปลดถอดเสื้อสูทให้ร่างใหญ่ที่นอนมองเธอตาเยิ้มอย่างเงอะงะเหวี่ยงทิ้งไปตรงหน้าประตูห้องนอน ท่าทางของหญิงสาวดูไม่ถนัดเท่าไรแต่ลีลาของเธอเป็นที่ถูกใจเขาจนอยากจะจับเธอกดลงที่นอนเองซะตอนนี้"

"มึงไปเตรียมคนเพิ่ม"คอนเนอร์และสมาร์ทเดินออกมาสั่งการลูกน้องให้เตรียมพร้อมที่หน้าโรงพยาบาลเพราะเขากำลังจะบุกบ้านคนที่มันกล้าปล่อยน้องสาวที่พวกเขาดูแลดียิ่งกว่าไข่ในหินต้องได้รับอันตราย"ไม่ต้องแล้ว"สมาร์ทหันมาเรียกคอนเนอร์ที่อยู่ไกลออกไปให้หยุดสั่งงานลูกน้องเพราะสายตาเขาเห็นคนที่ต้องการจัดการเดินมาให้เล่นงานถึงที่โดยไม่ต้องไปตามหาให้เหนื่อย"เคโอ"คอนเนอร์สั่งลูกน้องหยุดทุกอย่างลงและหันมองตามพี่ชาย เคโอที่เขาต้องการเจอตัวเดินเข้ามาหาเขาถึงที่โดยไม่ต้องพาลูกน้องออกไปจัดการให้เสียเวลา“ผมมาขอเยี่ยมโอลิเวีย”เคโอเดินเข้ามาหาพี่ชายทั้งสองของหญิงสาวที่เขาอยากเจอถึงจะดูเสี่ยงไปนิดเพราะเขามาแค่คนเดียวแต่สองคนนี้ยืนอยู่ท่ามกลางลูกน้องมากมายแต่เขาก็ไม่เคยคิดกลัวเพราะใจเขาแค่อยากรู้เรื่องของเธอเพียงอย่างเดียวไม่ได้คิดจะมีเรื่องกับใคร“มาให้ชำระความถึงที่”คอนเนอร์เลือดร้อนและร้ายกว่าใครในบรรดาพี่น้องเขารีบกระชากคอเสื้อของเคโอเอามาไว้ในอุ้งมือจนชายหนุ่มที่ร่างใหญ่พอกันเซเข้ามาหาเขาแต่ถึงจะอย่างนั้นคอนเนอร์ก็ไม่คิดกลัวเพราะว่าเขาพร้อมจะต่อสู้อยู่แล้ว“ปล่อยมือออกจากคอเสื้อของผมคุณคอนเนอร์”มือใ

"หนูโอ๋"คนเฝ้าไข้ที่รายล้อมรอบเตียงต่างเรียกชื่อของโอลิเวียเป็นเสียงเดียวกันพร้อมกับมองใบหน้าของเธอที่มีดวงตาหวานค่อยๆ ลืมขึ้นมาสบตากับทุกคนอย่างช้าๆ"เจ็บ"คำพูดของคนเจ็บทำเอาคนเฝ้าไข้รีบวิ่งตามหมอกันให้วุ่นโดนเฉพาะพี่ๆ ของเธอที่ทนเห็นน้องเจ็บไม่ได้"เดี๋ยวพี่ไปตามหมอให้"โอลิเวียถูกดูแลอย่างดีจากหมอที่เก่งที่สุดในประเทศและหมออีกหลายๆ คนที่เก่งไม่แพ้กันเพราะแมกซ์แวลล์สั่งใครๆ ก็ต้องยอมทำตามแม้จะไม่อยากมาเป็นหมอเจ้าของไข้ให้กับลูกมาเฟียก็ตาม"ตอนนี้คุณหนูยังอ่อนแอ ร่างกายยังไม่กลับมาเต็มที่คงต้องใช้เวลา"หมอเกือบสิบคนล้อมหน้าล้อมหลังเตียงคนไข้ที่สุดแสนจะสำคัญอยู่ไม่นานก็รีบสรุปอาการให้ครอบครัวราเซฟังทันที ถ้าขืนชักช้าคงไม่ใช่เรื่องดีกับพวกเขา"ขอบคุณหมอมากนะครับ""แต่คุณหนูอาจมีอาการทางสมอง""น้องสาวกูจะเป็นอะไร"คอนเนอร์รีบแทรกขึ้นมาแม้เขาจะคอยประคองผู้เป็นพ่อเอาไว้ เขาก็ยังไม่เคยคลายความร้ายลงเลย"เธออาจจะมีอารมณ์เกรี้ยวกราดหรือไม่ก็ลืมบางเรื่องไป ผลเหล่านี้มาจากการรักษาและก็แรงกระแทกจากอุบัติเหตุแต่เวลาจะช่วยให้คุณหนูหายเป็นปกติ""ไม่ต้องกังวลครับแม่ พวกเราจะช่วยดูหนูโอ๋เอง หนูโอ๋