All Chapters of พินัยกรรมพร่ำรัก: Chapter 11 - Chapter 20

“ชัญญ่าเป็นอะไรหรือเปล่าถึงไม่อยากให้พี่เข้าไปไหว้พ่อกับแม่ในบ้าน แล้วบอกเขาหรือเปล่าว่าจะออกมากับพี่”“ชัญญ่าบอกแล้วค่ะ เอาไว้พี่ทินค่อยเข้าไปวันหลังนะคะ”“ใครทำอะไรให้ชัญญ่าหงุดหงิดหรือเปล่า” ชายหนุ่มอดแปลกใจไม่ได้เพราะตั้งแต่คุยกับเธอมาหลายครั้งก็ไม่เห็นว่าหญิงสาวจะหงุดหงิดเหมือนกับวันนี้เลย“มีปัญหากับพี่สะใภ้นิดหน่อยค่ะเพราะเหตุนี้หรือเปล่าชัญญ่าถึงไม่อยากอยู่ในบ้าน”“ก็ประมาณนั้นค่ะ ชัญญ่ารู้สึกว่าบรรยากาศในบ้านไม่ค่อยน่าอยู่เลยค่ะ” มญชุ์ชัญญาทำหน้าเบื่อ“เล่าให้พี่ฟังได้ไหม” ชายหนุ่มเห็นท่าทางของเธอแล้วก็พอจะเดาออกว่าปัญหาคงไม่ใช่เรื่องเล็กๆ“ได้ค่ะแต่พี่สัญญากับชัญญ่าก่อนนะว่าฟังแล้วพี่จะไม่พูดเรื่องนี้ให้ใครฟัง”“สัญญาเลยแต่ก่อนจะเล่าพี่ขอถามชัญญ่าก่อนว่ากลางวันนี้อยากจะกินอะไรหิวหรือยัง”“ยังไม่หิวเลยค่ะพี่ทินล่ะ”“พี่ก็ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่แล้วชัญญ่าอยากจะกินอะไรล่ะ เอาเป็นอาหารไทยไหม”“อยากกินอาหารทะเลค่ะ”“พี่มีให้เลือกสองทางนะทานอาหารทะเลร้านในเมืองหรือจะไปทานอาหารทะเลแล้วก็สัมผัสบรรยากาศริมทะเลไปด้วย”“อย่างหลังน่าสนใจมากค่ะ แต่วันนี้เรามีเวลานิดเดียว”“เอาไว้อาทิตย์หน้

เมื่อนั่งคุยกันได้อยู่พักใหญ่คุณย่าอรุณีก็ชวนมญขุ์ชัญญาเอาเครื่องเพชรขึ้นไปเก็บในห้องนอนของเธอโดยบอกรหัสตู้เซฟของตนเองด้วย“คุณย่าคะทำไมต้องบอกรหัสตู้เซฟหนูด้วย”“ก็เผื่อย่าเป็นอะไรไปหนูจะได้เอาของด้านในออกไปใช้หรือวันไหนต้องการใช้ด่วนแล้วย่าไม่อยู่บ้านหนูก็จะได้เอามันออกมาได้สะดวกไงล่ะลูก”“คุณย่าคะหนูคุณย่าไว้ใจหนูมากเกินไปแล้ว ไม่กลัวว่าหนูจะเอาของทั้งหมดไปขายเหรอคะ”“ก็ย่ายกให้หนูแล้วนี่หนูจะเอาไปขายหรือจะเอาไปทำอะไรมันก็เป็นสิทธิ์ของหนูนะ”“คุณย่าคะแล้วรหัสตู้เซฟพี่ทินรู้ไหมคะ”“ย่าเคยบอกเขานะแต่ไม่รู้ว่าเขาจะจำได้หรือเปล่า ฝ่ายนั้นน่ะทำงานหนักบางครั้งก็ลืม หนูขอบอกรหัสพี่ทินได้ไหมจะได้ช่วยกันจำ”“ได้จ้ะถ้ายังไงหนูก็ถามรหัสตู้เซฟในห้องเขาไว้ด้วยนะเผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้เอาของด้านในออกมาใช้”“คุณย่าขามันคงไม่มีอะไรฉุกเฉินมากมายขนาดนั้นหรอกค่ะหนูไม่อยากรู้อะไรมากไปกว่านี้แล้วยิ่งรู้ก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองต้องรับผิดชอบยังไงก็ไม่รู้ค่ะ”“ก็อีกหน่อยหนูก็มาเป็นหลานสะใภ้ของย่าแล้วมาเป็นเมียของพี่ทินเพราะฉะนั้นเรื่องในบ้านทุกอย่างหนูก็ควรจะรู้เอาไว้นะลูก”“รอให้ถึงวันนั้นก่อนดีกว่าค่ะคุณย่

“แม่คะตอนนี้ที่ร้านของแม่ยังต้องการพนักงานเพิ่มอยู่มั้ยคะ” เมื่อพี่ชายทั้งสองออกไปจากห้องรับแขกแล้วมญชุ์ชัญญาก็ถามมารดาทันทีเพราะไม่อยากจะอ้อมค้อมอีกต่อไปแล้ว“หนูเปลี่ยนใจจะมาทำงานกับแม่แล้วใช่ไหมล่ะชัญญ่า”“ค่ะแม่ ถ้าหนูจะไปทำงานกับคุณแม่ที่ร้านทองได้ไหมคะ”“ได้สิ แม่อยากให้หนูมาทำงานกับแม่มากๆ”“แม่คะแล้วแม่ไม่เสียดายเงินที่ส่งหนูไปเรียนต่างประเทศมาตั้งหลายปีเหรอคะ กลับมาแทนที่หนูจะเข้าไปช่วยงานบริษัทอย่างที่เคยคุยกันไว้”“แม่ไม่ว่าหนูหรอกจ้ะลูก ไม่ว่าหนูจะทำงานตรงไหนขอให้หนูทำแล้วมีความสุขแม่ก็ยินดีทั้งนั้นแหละแม่รู้ว่าหนูไปทำงานที่บริษัทหนูรู้สึกอึดอัดใช่ไหม”“ก็นิดหน่อยค่ะแล้วแม่รู้ได้ยังไงคะ”“แม่พอจะมองออกหรอกพี่ชายทั้งสองของลูกเป็นคนทำงานเก่งมากพี่สะใภ้ก็ช่วยเหลือพี่งานพี่ชายได้เป็นอย่างดี หนูเพิ่งจบมาแล้วเขาไปทำงานที่นั่นก็ย่อมมีข้อเปรียบเทียบและแม่ไม่อยากให้หนูเครียด การออกมาช่วยแม่ทำร้านทองถึงแม้ตำแหน่งมันจะไม่ใหญ่โตเหมือนกับพี่ชายทั้งสองแต่ก็ถือว่าหนูได้เข้ามาช่วยกิจการดั้งเดิมของครอบครัวนะลูก ถ้าไม่มีร้านทองก็ไม่มีบริษัทใหญ่โตอย่างทุกวันนี้หรอก”“หนูกลัวแม่จะว่าที่หนูไม่

พิธีการแต่งงานของมญชุ์ชัญญาและทินภัทรผ่านไปด้วยความเรียบร้อยตอนนี้หญิงสาวย้ายมาอยู่ที่บ้านของคุณย่าอรุณีได้หนึ่งสัปดาห์แล้วทั้งสองนอนห้องเดียวกันเตียงเดียวกันแต่ชายหนุ่มก็ยังรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับหญิงสาวว่าเขาจะไม่แตะต้องตัวเธอ ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะอดทนได้มากแค่ไหนเพราะกันได้อยู่ใกล้ชิดกับผู้หญิงในสเปกแต่ไม่ได้ทำอะไรเลยมันทำให้เขารู้สึกทรมานมากๆทินภัทรคิดว่าจะลองคุยกับมญชุ์ชัญญาเรื่องนี้อีกทีเพราะถ้าหากให้เขานอนกับเธอนอนเตียงเดียวกับเธอทุกคืนแบบนี้มันก็ยากที่เขาจะหักห้ามใจได้แต่ชายหนุ่มก็ไม่อยากจะใช้กำลังหรือบังคับเขาอยากให้เธอเต็มใจเป็นของเขามากกว่าวันนี้เขาต้องเดินทางไปเจอกับลูกค้าชาวต่างชาติที่เกาะสมัยเขาจึงชวนมญชุ์ชัญญาเดินทางไปกับเขาด้วยชายหนุ่มคิดว่าการไปอยู่ตามลำพังสองคนแล้วจะทำให้เขากับเธอเปิดใจคุยกันให้มากยิ่งขึ้น ทินภัทรอยากฉีกสัญญาที่ให้ไว้กับมญชุ์ชัญญาแต่ไม่รู้ว่าหญิงจะยอมให้เขาทำแบบนั้นหรือเปล่าเมื่อมาถึงสมุยทินภัทรก็ออกไปกับลูกค้าตลอดทั้งวันพอตอนเย็นเขาก็กลับมาที่บ้านพักซึ่งตอนนี้มญชุ์ชัญญากำลังนั่งดูทีวีอยู่ในนั่งเล่น“พี่ต้องไปกินข้าวกับลูกค้าชัญญ่าไปกับพี

เมื่อส่งให้เธอขึ้นสวรรค์ไปอีกครั้งก็ถึงคราวที่เขาจะมอบความสุขที่มากกว่าไปอีกขั้น ชายหนุ่มรีบถอดชุดของตนเองออกแล้วยืดตัวขึ้นมาจูบเธออย่างหนักหน่วงไม่ยอมให้หญิงสาวได้พักเหนื่อย เขาจูบราวกับจะกระชากวิญญาณออกจากร่าง ยิ่งจูบก็ยิ่งกระตุ้นอารมณ์พิศวาสให้พุ่งสูงทินภัทรขบเม้มไปบนเนินอกอิ่มแล้วครอบปากร้อนลงบนเต้าคู่งามดูดดุนอย่างหลงใหล ขณะที่ปลายนิ้วโป้งก็ยังกดเน้นวนบนติ่งเกสรสวาททำให้มญชุ์ชัญญาดิ้นพล่านด้วยความเสียวและทรมานทั้งที่เพิ่งไปถึงสวรรค์ได้ไม่นาน“อื้อ.....พี่ทิน......”มญชุ์ชัญญาเรียกด้วยเสียงหวานกระเส่าร่างกายปิดเร่าเนื้อตัวแดงระเรื่อ“เป็นของพี่นะชัญญ่า”ชายหนุ่มอาศัยจังหวะที่หญิงสาวกำลังเคลิบเคลิ้มเสียวซ่านกระซิบถาม“พี่ทิน....”“นะครับ”หญิงสาวสบตาตมที่จ้องอย่างรอคอยคำตอบเธอพยักหน้าเบาๆ เพราะเขาปลุกเร้าจนเธอไม่ทนต่อความต้องการส่วนลึกได้อีกต่อไป มญชุ์ชัญญารู้สึกปั่นป่วนไปทั้งท้องน้อยทินภัทรยิ้มอย่างยินดีเมื่อเห็นเธอพยักหน้ายินยอม เขาจับท่อนเอ็นร้อนลวกไล้บนกลีบกุหลาบให้น้ำหวานอาบจนทั่วปลายหยักก่อนจะกดลงกลางกลีบอย่างใจต้องการ“อ๊ะ!....พี่ทิน....เจ็บ”“อย่าเกร็งนะชัญญ่า”เขาค่อยๆ ส