All Chapters of BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย: Chapter 21 - Chapter 30

BAD CARELESS #22-สองเดือนต่อมา-ก๊อก! ก๊อก!ใบข้าวมองไปที่ประตูด้วยสีหน้านิ่งเรียบ ก่อนจะวางหนังสือในมือ แล้วเดินไปประประตูแกรก! “ขอโทษที่รบกวนนะครับ พอดีผมต้องการเอกสารด่วนแต่ว่าโทร. หานายน้อยไม่ติด”“อ้อ ค่ะ แล้วเอกสารอยู่ที่นี่เหรอคะ”“ครับ” ชายชุดดำพยักหน้าเบาๆ“มันเป็นเอกสารเกี่ยวกับอะไรเหรอ เดี๋ยวข้าวดูให้”“เป็นสัญญาจ้างของคู่ค้าครับ บริษัท ดีเอ็มเอส”“งั้นรอข้าวแป๊บนึงนะคะ เดี๋ยวข้าวไปดูให้” ใบข้าวพูดขึ้นก่อนจะเดินไปหยุดชะงักลงตรงหน้าห้องนอนชายหนุ่ม “เข้าได้แหละมั้ง” ก่อนจะพูดขึ้นกับตัวเองเบาๆ เนื่องจากช่วงหลังถึงแม้ว่าเธอกับเพทายจะนอนด้วยกัน แต่ก็จะนอนแค่ที่ห้องเธอเท่านั้นแกรก! ใบข้าวมองไปรอบๆ ก่อนจะเดินตรงเข้าไปที่โต๊ะทำงานของเพทายทันที“นี่รึเปล่า” ใบข้าวพูดพร้อมกับหยิบเอกสารในซองสีน้ำตาลมาดู “ไม่ใช่ แล้วอยู่ไหนเนี่ย” ก่อนจะหันไปมองรอบห้อง พร้อมกับสายตาที่ไปสะดุดยังซองสีน้ำตาลที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงนอน“ใช่มั้ยนะ” ใบข้าวพูดขึ้นก่อนจะหยิบเอกสารในซองขึ้นมาอ่านพร้อมกับทิ้งตัวลงบนเตียงของเพทายไอมิสยู ~ เย้ ~ ไอเลิฟยู~ ไอมิสยู ~ เย้ ~ ไอเลิฟยู~“หืมม” ใบข้าวทำหน้าสงสัยก่อน

BAD CARELESS #24แกรก!เพทายเดินเข้ามาในห้องนอนด้วยอารมณ์ที่เย็นลงก่อนจะเดินไปนั่งลงบนเตียง“อื้ออ ทายเหรอ” ใบข้าวถามขึ้นอย่างงัวเงีย ในขณะที่ยังหลับตาอยู่“นอนไป” เพทายพูดพร้อมกับจับมือหญิงสาวขึ้นมาดูอย่างเบามือ ก่อนจะทายาลงบนข้อมือที่บวมแดงและมีรอยจากการถูกมัด“อื้ออ” ใบข้าวร้องขึ้นเบาๆ พร้อมกับชักมือออก “เจ็บ”เพทายถอนหายใจออกมาก่อนจะลูบหัวคนตรงหน้าอย่างอ่อนโยน “ต้องทายาก่อน เดี๋ยวมันจะบวมยิ่งกว่านี้”“ไม่ทำได้มั้ยอะ ข้าวไม่ไหว” ใบข้าวพึมพำออกมาเสียงเบาในขณะที่ยังหลับตาอยู่บนเตียง“ละเมอเหรอ” เพทายเลิกคิ้วอย่างสงสารก่อนจะวางหลอดยาลงแล้วแทรกตัวเข้าไปใต้ผ้าห่ม พร้อมกับดึงหญิงสาวเข้ามาซุกอยู่ในอ้อมกอด-วันต่อมา-แกรก!“มีเรียนไม่ใช่เหรอ” เพทายถามใบข้าวที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงพร้อมกับจ้องมาที่ตนเอง“มี” ใบข้าวพยักหน้าก่อนจะค่อยๆ ดันตัวขึ้นช้าๆ “โอ๊ยย”“เป็นอะไร” เพทายที่ยืนกอดอกพิงประตูมองมาที่หญิงสาวถามขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ เตียง “หืมม เป็นอะไร”“จุกท้อง” ใบบ้าวพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาก่อนจะหลบสายตาชายหนุ่ม“หันหน้าหนีทายทำไม” เพทายพูดพร้อมกับประคองหน้าหญิงสาวให้กลับมาม

BAD CARELESS #26“เป็นยังไงบ้างครับคุณหมอ” เชนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ“ภาพรวมไม่เป็นอะไรมากนะครับ แต่ว่ามีช้ำนิดหน่อยตามตัวจะหนักหน่อยก็ตรงที่คอ ซึ่งรอยชัดมาก เดี๋ยวผมจะจัดยาไว้ให้ มันจะทำให้ง่วงคุณใบข้าวจะได้นอนพักด้วย”“ครับ” เชนพยักหน้าเบาๆ “ขอบคุณคุณหมอมาก ยังไงเดี๋ยวผมให้ลูกน้องไปส่ง”“ครับ เอ่อ คุณเชนครับสภาพร่างกายอาจจะไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่จิตใจผมว่าอาจจะต้องระวังหน่อยในช่วงนี้”“ครับ ผมเข้าใจ” เชนพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหันไปมองใบข้าวที่เดินออกมาจากห้องนอน “ผมให้คนซื้อกับข้าวไว้ให้ครับ อยู่บนโต๊ะ”“ขอบคุณค่ะ” ใบข้าวพูดเสียงนิ่งก่อนจะเดินไปที่โต๊ะอาหาร“คุณโอเคมั้ยครับ” เชนถามพร้อมกับจ้องหน้าหญิงสาว“...”“นี่คือสิ่งที่คุณต้องเจอ และมันจะไม่มีวันจบถ้าคุณยืนอยู่ข้างนายน้อย” เชนพูดพร้อมกับมองหน้าใบข้าว “ยังอยากจะยืนตรงนี้อยู่อีกมั้ยครับ”“พี่เชนไม่ค่อยชอบข้าวใช่มั้ยคะ” ใบข้าวมองหน้าเชนก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ “ข้าวไม่รู้ว่าทำไมพี่เชนถึงไม่ชอบข้าว หรือมันอาจจะเป็นเพราะว่าข้าวไม่เหมาะกับทายใช่มั้ยคะ”“...”“พูดตรงๆ วันนี้มันก็ยังช็อกหน่อยๆ แต่ข้าวยินดีที่เจอสิ่งพวกนี้เพราะมันคงเจ็บน้อยกว่ากา

BAD CARELESS #28-หลายวันต่อมา-“แบร่!” ใบข้าวเดินไปแตะไหล่เก้าที่นั่งสูบบุหรี่อยู่เงียบๆ “ไม่ตกใจเลยเหรอ”“เหอะ มุกเด็กๆ” เก้าพูดพร้อมกับมองเพื่อนสาวที่นั่งลงฝั่งตรงข้ามก่อนจะพ่นควันบุหรี่ออกมาก่อนจะทิ้งลงบนพื้น “หน้าตาดูสดชื่นนะ”ใบข้าวชะงักก่อนจะยิ้มกว้างออกมา “จะชมว่าฉันสวยใช่มั้ย”เก้ามองหญิงสาวพร้อมกับยิ้มบางๆ “เธอนี่เหมาะกับเป็นเพื่อนไอ้เดย์นะ เก่งจริงๆ เรื่องคิดไปเอง”“ใช่สิ ใครมาจะสวยเหมือนคุณเจด้าของเก้าล่ะ” ใบข้าวพูดขึ้นยิ้มๆ “ไปเจอกันได้ไงอะ”“ยุ่ง” เก้าพูดก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่น “เออข้าว เธอกับไอ้นั่นยังรักกันดีใช่มั้ย”“อื้อ” ใบข้าวพยักหน้า “ทำไมเหรอ”“แค่ถามดู” เก้าพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “มันไม่ได้ทำอะไรให้ข้าวเสียใจใช่มั้ย”“เก้าจะพูดอะไร พูดมาตรงๆ เลย” ใบข้าวพูดพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ ให้ชายหนุ่ม“มันไม่ได้เจ้าชู้ใช่มั้ย” เก้าถามขึ้นพร้อมกับมองคนตรงหน้า“ไม่นะ” ใบข้าวส่ายหน้าเบาๆ “เอาจริงๆ ในชีวิตทายนอกจากน้องไพริน คุณเอวาแล้วก็อลิซ ข้าวก็ไม่เห็นผู้หญิงคนอื่นแล้วนะ”“ข้าวดูรักมันมากนะ”ใบข้าวเงยหน้าจากชีทเรียนพร้อมกับพยักหน้าเบาๆ “อื้อ จริงๆ แล้วทายเป็นคนน่ารักมากเล

BAD CARELESS #30-อีกด้าน-“ดีขึ้นมั้ย” เพทายถามไอรีนที่นอนดมยาดมอยู่บนโซฟา “หรือยูอยากไปหาหมอ”“ไม่ไป” ไอรีนส่ายหน้าก่อนจะยกมือลูบแก้มชายหนุ่มเบาๆ “คิดถึงยูจัง”“...” เพทายเงียบพร้อมกับยิ้มออกมาบางๆ “ทำไมกลับมาแล้วไม่บอก”“ไอคิดถึงยูอะ” ไอรีนพูดพร้อมกับดันตัวขึ้น “เพราะยูนั่นแหละ ตอนนั้นบอกว่าจะมาหาไอแต่อยู่ดีๆ พอไอโทร. มาอีกทียูก็อยู่ไทยละ”“โทษที” เพทายพูดพร้อมกับจ้องหญิงสาวตรงหน้า “รีน คือ...”“ไอหมดสัญญาที่เมกาแล้วนะ” ไอรีนพูดขึ้นยิ้มๆ “ไอคิดดูแล้ว ไอว่า...ไอจะกลับมาอยู่ไทยถาวร”“ทำไมล่ะ” เพทายเลิกคิ้วอย่างสงสัย “ปกติไม่ได้ยอมอะไรง่ายๆ แบบนี้หนิ”“ก็...” ไอรีนนิ่งไปเล็กน้อย “ไอเบื่อแล้วอะ ไออยากกลับมาอยู่กับยูแล้ว” ก่อนจะโน้มตัวไปกอดชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ “ขอโทษนะที่ปล่อยให้รอ”“...”“ต่อไปไอจะได้ตื่นมาเจอยูทุกวันเลยไง ดีมั้ย” ไอรีนยิ้มกว้างพร้อมกับเอียงคอไปมองหน้าชายหนุ่มพร้อมกับซบลงไปบนอกแกร่ง“ยูนอนพักก่อนดีกว่า” เพทายพูดเสียงนิ่ง“แล้วยูจะไปไหน ไม่นอนด้วยกันเหรอ?” ไอรีนถามขึ้นพร้อมกับจ้องหน้าเพทาย “นอนด้วยกันสิ นะๆ นอนเป็นเพื่อนหน่อย ไอยังรู้สึกไม่ค่อยโอเคเลย”“...”“นะทาย