Semua Bab มาเฟีย&เมียอุ้มบุญ: Bab 51 - Bab 60

“ครับ เห็นท่านบอกท่านฟรองซัวร์ว่า จะคุยกันเป็นการส่วนตัว ให้ผมพาพี่สาวมาในงานก่อน”อเลสซานโดรเองก็ไม่รู้ว่า ปู่ของเขากำลังจะทำอะไร ท่านบอกให้เขากับพี่สาวตามท่านมาร่วมงานนี้ด้วย แต่กลับปลีกตัวไปคุยกับเจ้าของงานเพียงลำพัง“ฉันยังยืนยันคำเดิมนะ เรื่องพี่สาวของนาย” ริคคาโด้ย้ำชัดถึงจุดยืนของเขา“ผมเข้าใจครับ แต่คุณปู่ของผมท่านเห็นว่า ท่านริคคาโด้คือคนที่เหมาะสมกับพี่สาวของผมมากที่สุด ท่านรังเกียจท่านคาซี ไมโอเน่ และไม่ต้องการผูกไมตรีกับทางดราก้อนฟิโรเช่”อเลสซานโดรเองก็หนักใจเรื่องนี้ไม่น้อย เขาสงสารพี่สาวที่ถูกคนเป็นปู่ พยายามยัดเยียดให้ริคคาโด้ ทั้งที่มีผู้ชายมากมายต้องการแต่งงานกับอนาสตาเซีย แต่ปู่ของเขากลับปักใจเลือกริคคาโด้คนเดียว“คนเราถ้าจะเลือกผู้หญิงสักคน ให้ใช้หัวใจเลือก อย่าใช้ความเหมาะสม ต่อไปนายเองอาจจะถูกปู่ของนาย บังคับให้แต่งงานกับผู้หญิงที่ท่านเลือกให้ ตอนนั้นหัวใจของนายมันอาจจะไม่ยอมรับ”ริคคาโด้มองเห็นอนาคตของอเลสซานโดร ว่าคงหนี้ไม่พ้นการบงการของผู้เป็นปู่ ตัวเขาเองปฏิเสธการจับคู่ของผู้เป็นปู่มาตลอด เขาต้องการใช้หัวใจของตัวเองในการเลือกคู่ชีวิต ไม่ใช้ความเหมาะสมหรือสิ่ง

พันธะสัญญาเลฟินไทดรานี้ ทำไว้เมื่อร่วมห้าสิบปีที่แล้ว ตอนนั้นนิโคลัส เบตาโทรี่ ได้ช่วยชีวิตเฟอร์นันโดพี่ชายของฟรองซัวร์ไว้ และตามกฎของสมาพันธ์แห่งคารัสซีเลีย ผู้นำสี่แก๊งใหญ่ต้องลงนามร่วมกันต่อหน้ากษัตริย์แห่งคารัสซีเลีย โดยผู้นำแต่ละแก๊ง จะต้องให้คำสัญญาว่า จะไม่ทำร้ายกันและกัน และเมื่อฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด ได้ช่วยเหลืออีกฝ่าย ก็ต้องตอบแทนตามคำเรียกร้องของผู้มีบุญคุณด้วยความเต็มใจไร้ข้อแม้ใดใด พันธะสัญญาเลฟินไทดราจึงเกิดขึ้น แม้ภายหลังเฟอร์นันโดได้เสียชีวิตลงไปแล้ว ฟรองซัวร์ในฐานะผู้นำตระกูลจำต้องรับผิดชอบแทน“ผมต้องการเพียงสิ่งเดียวคือ ให้หลานชายของท่านแต่งงานกับหลานสาวของผม ท่านริคคาโด้คือผู้ที่เหมาะสมกับอนาสตาเซียที่สุด”คำเรียกร้องของนิโคลัส เป็นสิ่งที่ฟรองซัวร์ไม่อาจปฏิเสธได้ แม้ผู้ทำสัญญาจะไม่ใช่เขา แต่เฟอร์นันโดทำสัญญานี้ขึ้นขณะดำรงตำแหน่งประมุขของตระกูล ก็เท่ากับคนในตระกูลมาร์เซียอาโน่ทั้งหมดต้องชดใช้แทนให้ เขาจำต้องประกาศออกไปตามที่อีกฝ่ายต้องการ“ตาแก่นั่น ใช้พันธะสัญญาเลฟินไทดราบีบบังคับเรา น่าเจ็บใจนัก” ริคคาโด้กำหมัดแน่นด้วยความขัดเคืองใจ เขาไม่คิดว่านิโคลัสจะใช้วิธีนี้มาบังค

"ท่านนิโคลัสใช้พันธะสัญญาเลฟินไทดรา บังคับให้คุณปู่ทำตามที่เขาเรียกร้อง เขาต้องการให้ผมแต่งงานกับอนาสตาเซีย ผมจำเป็นต้องทำตาม ผมละเมิดพันธะสัญญานั้นไม่ได้” ริคคาโด้พยายามอธิบาย“พันธะสัญญาเลฟินไทดรา เป็นข้อตกลงที่เราสี่ตระกูลทำร่วมกันต่อหน้ากษัตริย์แห่งคารัสซีเลีย หากคนในตระกูลใดได้รับความช่วยเหลือจากอีกตระกูล ต้องยินยอมทำตามคำเรียกร้องทุกอย่างโดยไร้ข้อแม้ เราต้องทำตามสัญญาเพื่อรักษาเกียรติและศักดิ์ศรีของตระกูลไว้”“ฉันเข้าใจค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันเข้าใจดี” อลิชายิ้มให้เขา พยักหน้าเข้าใจ“คุณไม่เข้าใจหรอกอลิชา คุณไม่เข้าใจผม”ริคคาโด้ดึงร่างงามมากอดไว้อีกครั้ง พึมพำบอกเธอด้วยน้ำเสียงแผ่วพร่า เจือความเจ็บปวด“ผมอยากอยู่กับคุณ มีโรซี่น้อยและโรมิโออยู่ด้วยกัน แต่... ผม”เขาถอนหายใจแรง ซบหน้ากับบ่าของเธอระบายลมหายใจแรงอย่างอัดอั้น ความต้องการกลับสวนทางกับสิ่งที่เป็น นิโคลัสบังคับให้เขาเชือดหัวใจตัวเองทิ้ง โดยไม่สนใจว่าเขาจะเจ็บปวดกับข้อเรียกร้องนี้เพียงใด ขอเพียงให้ได้ตามสิ่งที่ตัวเองต้องการก็พอใจแล้ว“อย่าทิ้งเกียรติและศักดิ์ศรีของตระกูลของคุณเพื่อฉัน ตระกูลมาร์เซียอาโน่ของคุณ ยิ่งใหญ่เก

ในยามมีความสุขวันเวลามักจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อมีความทุกข์ช่วงเวลากลับยาวนาน กว่าจะผ่านแต่ละวันไปได้ช่างยากเย็น ริคคาโด้พยายามหักใจจากอลิชาและโรซี่น้อย แต่เขากลับลืมสองแม่ลูกไม่ได้สักที งานหนักในแต่ละวันทำให้วันเวลาผ่านไป เขากลับมาพักที่คอนโดส่วนตัว แต่ยังไม่ลืมทำหน้าที่ของพ่อ เดือนหนึ่งเขาจะกลับไปหาลูกชายสองครั้ง ทำเหมือนเมื่อก่อนที่ทำมา วันนี้เขากลับมายังคฤหาสน์ตระกูลมาร์เซียอาโน่อีกครั้ง หลังจากอลิชาและโรซี่น้อยจากไปสองเดือน“เป็นยังไงบ้างโรมิโอ” เขาทักทายลูกชาย“ผมสบายดีครับคุณป๋า”เด็กชายตอบคนเป็นพ่อด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ใบหน้ากลมเล็กเฉยชา ไม่มีรอยยิ้มประดับ นับตั้งแต่โรซี่จากไป โรมิโอไม่เคยยิ้มอีกเลย เด็กน้อยกลับมาเป็นคนนิ่งเงียบไม่ค่อยพูดจา และดูเหมือนจะเงียบขรึมลงกว่าเดิม จนทุกคนรู้สึกเป็นห่วง“เห็นอาไลลาบอกว่าทำคะแนนสอบได้ดี อยากได้อะไรเป็นรางวัลไหม”ริคคาโด้จูงมือลูกชายมานั่งบนเตียงในห้องนอน ลูบศีรษะเล็กๆ นั้นด้วยความสงสาร แววตาของลูกไม่มีความสดใสเลย ไม่ต่างจากเขาที่กำลังเจ็บปวดอย่างสาหัส เวลาผ่านไปแต่หัวใจของเขากลับเจ็บปวดเพิ่มขึ้นทุกวัน นิโคลัสแจ้งกำหนดการจัดงานแต่งงานม

“แต่อะไร เล่ามาให้หมดนะเอริก เล่ามา!”ริคคาโด้ลูกจากเก้าอี้มากระชากคอเสื้อเอริกด้วยความโมโห แค่รู้ว่ามีความคิดจะทำลายลูกอีกคนของเขา ริคคาโด้ก็โกรธจนตัวสั่นแล้ว“แต่คุณอลิชาไม่ยอมครับ เธอขอร้องไม่ให้ทำลายเด็ก เธอจะขอดูแลเด็กเอง”ทนายเอริกเล่าจนหมดเปลือก เขาถอนหายใจเมื่อผู้เป็นนายปล่อยมือจากคอเสื้อ“เด็กคนนั้นคือคุณโรซี่ครับ”แสงสีขาวคล้ายพุ่งวาบเข้ามาในหัว ทำเอาริคคาโด้เกือบล้มทั้งยืน เขาจับขอบโต๊ะไว้แน่น หายใจแรงดวงตาเป็นประกาย อยากจะหัวเราะและก็อยากร้องไห้ออกมาจนสับสนไปหมด“โรซี่น้อย...”ริคคาโด้เอ่ยเสียงพร่า ความรู้สึกภายในอยู่ระหว่างความตกใจกับความดีใจ หัวใจเต้นรัวแรง เขาสูดลมหายใจแรงให้ตัวเองคลายจากอาการแปลกๆ นั้น “ทำไม... ทำไมนายไม่บอกฉัน”“คุณอลิชาขอร้องผมเอาไว้ครับ เธอกลัวว่าหากท่านรู้ ท่านจะเอาตัวคุณโรซี่ไปจากเธอ”ทนายเอริกเปิดเผยทุกสิ่งอย่างไม่ปิดบัง มาถึงตอนนี้แล้ว เขาไม่จำเป็นต้องปกปิดความลับอีกต่อไป มองอีกฝ่ายที่กำลังยกมือกุมขมับ มืออีกข้างจับขอบโต๊ะไว้ คล้ายต้องการพยุงร่างตัวเองไม่ให้เซล้มอย่างเข้าใจ ริคคาโด้คงจะช็อกมาก“แล้วนายก็ปล่อยให้ฉันอยู่กับโรซี่น้อย รักแก รักแม่ข