“นั่นใครคะ!” เสียงเคาะประตูหน้าห้อง ทำให้ศศิวลัยที่กำลังนั่งมึนงงอยู่ท่ามกลางถุงเสื้อผ้าจำนวนนับสิบใบ ต้องตะโกนถามออกไป“ผมเอง” เป็นเสียงของหม่อมราชวงศ์พิษณุนเรศวร์ ความจริงหญิงสาวก็ไม่น่าจะถามเลย เพราะคนคนเดียวที่จะมาวอแวถึงห้องของเธออย่างนี้ได้ ก็มีอยู่แค่คนเดียวเท่านั้น“คุณก็มีคีย์การ์ดไม่ใช่เหรอคะ ทำไมไม่เปิดเข้ามาเองล่ะ”พูดไม่ทันขาดคำ ประตูห้องก็เปิดเข้ามาอย่างที่คิด พร้อมกับร่างสูงใหญ่ในชุดลำลอง เสื้อเชิ้ตแขนสั้นพิมพ์ลายกับกางเกงขาสั้นแค่เข่าสีครีม มันเป็นบุคลิกที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อนตั้งแต่ได้เจอเขามาตลอดสามวันนี้“ผมก็แค่จะเคาะบอกเป็นมารยาท” เขาว่า“ฉันก็ดีใจที่คุณเริ่มหัดมีมารยาทค่ะ...”มันกลายเป็นความเคยชินของทั้งสองฝ่ายไปเสียเล้ว กับการที่ทั้งเธอและคุณชายหนุ่มจะแขวะกัด พูดกระแทกแดกดันกัน จนไม่มีใครรู้สึกโกรธเคืองกันอย่างเป็นจริงเป็นจัง“คุณยังไม่เก็บเสื้อผ้าในถุงอีกเหรอ” เขามองไปที่ถุงกระดาษทั้งหมดบนเตียง รู้สึกแปลกใจที่อีกฝ่ายดูจะไม่กระตือรือร้นหรือตื่นเต้นดีใจกับข้าวของที่เขาซื้อให้สักนิด“คุณเล่นซื้อมาเหมือนถมที่ขนาดนี้ ฉันจะเอากระเป๋าที่ไหนมาใส่ล่ะคะ กระเป๋าล้อลากของบร
Terakhir Diperbarui : 2025-06-26
Masuk
