The Powerful Vergaras: Hunted by Vengeance의 모든 챕터: 챕터 231 - 챕터 240

Ever since the wedding anniversary of Leon’s Tito and Tita, I started to loosen up. I realized na masyado akong takot kay Arthur na kahit wala naman siya dito sa Pilipinas, pinagbabawalan ko ang sarili kong magsaya.And it was freeing to mingle with people without the worry na baka may makakilala sa akin…without the constant overthinking na baka bukas ipatawag ako ni Arthur at ikulong sa mansion dahil may nabalita na naman na may anak siya sa labas.At masama ba ako kung hinihiling kong sana hindi na bumalik si Arthur at si Tita Olivia? Na sana, kung ano man ang nilakad nila sa ibang bansa, ay hindi na maayos o matapos para hindi na sila makabalik.Lalo pa ngayon na ang daming gustong kumilala sa akin. And I can’t meet most of them. Una sa listahan ay ang magulang ni Leon. Nalaman nila na ipinakilala ako ni Leon bilang girlfriend niya noong party kaya gusto nilang bumisita kami sa mansion para matanong kami kung anong kahibangan siguro ang ginagawa namin. Of course they thought I was

Medyo nagtagal pa ako sa bathroom bago ako nagpasyang lumabas. Habang naglalakad pabalik sa table namin, nilibot ko ang mata ko sa mga customer. Pero hindi ko na pala kailangang maghanap. Nang malapit na ako, nakita ko kung saan nakaupo ‘yong babae. Nasa tabing lamesa lang namin. Kaya pala niya narinig nang ipakilala ako ni Leon. Nagtama ang mata namin at ngumisi siya sa akin. She's with two other girls. Tahimik akong umupo sa upuan ko. I felt Leon's hand on my thigh as I sat. Tumingin ako sa kanya. “What's wrong?” he asked, medyo kunot ang noo niya. Siguro masyado akong tahimik kaya agad niyang napansin ang pag-iiba ng mood ko. Umiling ako. “Nothing.” Ngumiti ako nang makita kong pati si Archer at Estilla ay tumingin sa akin. I then realized na na-serve na ang pagkain pero hindi pa sila nagsisimulang kumain. “Hindi pa kayo kumain?” tanong ko, trying to sound lively. “We're waiting for you,” ani Leon. Magsimula kaming kumain. I faked my laugh and smile para hindi na sila magh

Dahan-dahan akong lumapit kay Leon. Tiningnan ko kung gising ba siya, pero marahan naman ang paghinga niya. Do not tell me he was asleep?“Leo,” tawag ko. Hinawakan ko ang braso niyang naka-display sa harap ko.“Hmmm…”Umirap ako. “Alis. That's my bed. Hindi tayo kasya nang dalawa.”He chuckled darkly. “Paalisin mo ako.”Suminghap ako. Hinawakan ko ang braso niya at saka siya sinubukang paupuin. Pero imbes na siya ang mapaupo, ako ang napahiga.Nanlaki ang mata ko nang bigla niyang hilahin ang kamay ko at saka ako hinigit sa kaniya. Our chest clashed. I groaned in pain.My boobs!Hindi pa ako nakaka-recover sa pagkakadagan ko sa kaniya nang pinagpalit niya ang posisyon namin. Pumaibabaw siya sa akin. His hands on my sides. Malaki ang ngisi niya sa akin.“Kasya tayo kung ganitong posisyon,” he said huskily.Umirap ako. But being under him while he was topless is making me feel something. Lalo pa at ramdam ko siya sa baba. He's not yet hard but I can feel his form in my center.I swallo

Matapos naming mag-almusal ay nagpasya kaming pumunta sa mall para bumili ng kama. Sinubukan ko siyang pigilan pero hindi ko nagawa. He was very much interested to buy us a big bed!The amount of glares he received isn’t enough. Hindi siya tumitigil sa mga sinasabi niya.“Kailangan natin ng malaki at matibay na kama. Baka kasi bumigay ‘tong kama mo,” tumatawa niyang sabi habang nagbibihis ako.“Tumigil ka na ah!” suway ko. Ang init na ng pisngi ko sa mga sinasabi niya.I know we already did the deed but his subtle dirty tease makes me blush. Hindi nalang siya tumigil.I tried to focus on applying make-up instead of listening to him.“Kahit mag-sparring tayo sa malaking kama, walang mahuhulog…”Pinilig ko ang ulo ko at saka winala sa isip ang narinig. I glared at him through my vanity table at saka nagpatuloy sa ginagawa.He chuckled. I looked at him and saw he was watching me through the mirror. Umirap ako.Tapos na siyang magbihis. Nagpadala siya sa mga tauhan niya ng mga damit niya

Bago pa makalapit ang bouncer sa commotion na ginawa ni Leon, ay nakaalis na kami. Habang papalabas kami, kulang na lang ay itakip ko sa buong mukha ko ang buhok ko sa mga taong pilit na sinisilip ang mukha ko. Buti na lang din at madilim sa loob ng bar kaya nahihirapan silang kilalanin kung sino ako.I was a bit disappointed when we left. Feel ko, kakarating lang namin ay umaalis na ulit kami.“You shouldn’t have done that,” sabi ko kay Leon nang nasa kotse na kami.“Tss… that asshole already knows you’re with me, Francesca. Pero lumalapit parin,” galit niyang sabi.Bumaling ako sa kanya. Ngayon na naalala niya ang nangyari ay bumabalik ang iritasyon niya. Dumidiin ang kapit niya sa manibela.I sighed heavily.“Hayaan mo na. Let’s just go home,” matamlay kong sabi.Kaya nag-drive-thru na lang kami habang pauwi. His peace offering sa palpak na paglabas namin.Ngayon ay mag-isa ako dahil may kailangan siyang puntahan sa bangko nila. Kanina pa ako nakahiga, iniisip kung anong gagawin.D