All Chapters of The Runaway Billionaire: Mr. Thompson Real Identity: Chapter 51 - Chapter 60

Pagkatapos nilang maggolf ay nagpahinga na muna sila at kumain ng meryenda. Hindi akalain ni Caroline na mag-eenjoy din siya lalo na at hindi naman siya madalas lumabas ng bahay nila noon. Wala siyang ibang alam na sport pero marunong naman siyang tumugtog ng violin at piano.“Thank you,” ani ni Caroline nang bigyan siya ni Caleb ng juice. Ininom niya naman yun saka ibinaba ulit. “Ang sabi ni Kirsten madalas niyong gawin ‘to dati pero bakit biglang nagbago?” kuryosong tanong ni Caroline. Nilunok naman muna ni Caleb ang laman ng bibig niya.“Madalas naming gawin ‘to noong nasa college pa kami ni Ate Kirsten. Hindi pa kami parehong busy pero simula nang pumasok ako sa kompanya naging busy na rin ako habang si Ate Kirsten nagtravel siya sa iba’t ibang bansa.” Sagot niya na ikinatango ni Caroline. Nadidistract naman si Caleb sa hita ni Caroline dahil kahit na hindi siya nakatingin dito nakikita niya naman yun sa peripheral view niya kaya kinuha niya ang jacket niya at itinakip sa hita ni

Tiningnan ni Caleb ang mga dala nilang bag, mabuti na lamang at may dala silang paracetamol. Ginising niya na si Caroline para makakain na ito at makainom ng gamot. Nanghihina naman si Caroline, naduduwal pa siya dahil sa hilo na nararamdaman niya.“Ah!” da/ing niya ng maramdaman niya ang sakit ng paa niyang napatid kahapon. Tiningnan yun ni Caleb at namamaga na ang paa ni Caroline. Nahihiya naman si Caroline dahil naging pabigat pa siya sa camping ng pamilya ni Caleb.“I’m sorry,” hinging paumanhin niya. Paos pa ang boses niya.“Kumain ka na para makainom ka ng gamot.” Yun na lang ang sinabi ni Caleb saka ibinigay ang mga pagkain. Kumain naman na si Caroline habang nakatingin lang sa kaniya si Caleb.“Kumain ka na rin ba? Sabayan mo na ako.” Tumango naman si Caleb saka kumain na rin. Nanginginig pa ang mga kamay ni Caroline dahil sa panghihina niya.“Gusto mo bang subuan kita?” umiling si Caroline. Kaya niya naman ang sarili niya.“Hindi na, kaya ko.” Sagot niya. Habang kumakain sila

Nang makakuha sila ng alak ay bumalik na rin sila sa kwarto. Nanguha lang ng maliit na alak si Caleb para pangpatulog. Muli silang naupo sa sahig at isinandal ang likod sa gilid ng kama.“Gusto mo rin ba?” pag-aalok ni Caleb pero inilingan siya ni Caroline. Wala sa mood si Caroline na mag-inom kahit na kaunti lang. Sapat na sa kaniya ang kape pero paano siya makakatulog kung kape naman ang ininom niya? Kung sabagay, wala naman siyang inaasahan na pupuntahan bukas.Nagkwentuhan lang silang dalawa tungkol sa mga personal nilang buhay.“Kung ganun, wala ka ng balak na balikan pa siya kahit na kinukulit ka niya?” tanong ni Caleb saka siya tumungga ng alak.“Para saan pa? Sapat na yung nahuli ko sila ni Aubrey na magkasama sa kama. Ikakasal na rin sila. Kahit na hindi kami magkasundo ni Aubrey ayaw ko namang mag-away kami ng dahil lang sa isang lalaki. Ako ang kailangang mag-adjut dahil ako ang sampid sa pamilya nila. Masaya na akong may naitutulong sila sa amin kahit kaunti. Respeto ko na

Habang nagluluto si Caleb ay narinig niya ang pagtunog ng radio sa cabin. Kinuha niya naman ito at sinagot.“Caleb? Caroline?” rinig ni Caleb sa boses ni Kirsten.“It’s Caleb,” sagot ni Caleb. Nakahinga naman ng maluwag si Kirsten ng malaman na okay lang ang kapatid niya at si Caroline.“Kumusta kayo diyan? Okay lang ba kayo? Wala naman bang nangyaring landslide diyan? Noong isang araw pa ako tawag nang tawag sa inyo pero masyadong mahina ang signal natin. Mabuti na lamang at tumila na rin ang ulan.” Anas ni Kirsten.“Ayos lang kami dito. Nakauwi ba kayo ng Manila?”“Nandito pa kami sa baba, nakaalis na kami nang biglang bumuhos ang malakas na ulan. Itutuloy pa sana namin ang byahe pauwi pero sa lakas ng ulan hindi na makita ang daan kaya bumalik na muna kami. Na-trap din kami dito. May pagkain pa ba kayo diyan?” nag-aalala nitong tanong.“Meron pa,”“Tumawag na ako ng rescuer para puntahan kayo diyan pero masyadong madulas ang daan, may mga debris ng nakaharang kaya mahihirapan silan

Sa tuwing umuuwi si Caroline sa bahay nila ni Caleb ay kaba ang nararamdaman niya. Palagi niyang iniiwasan ito simula nang angkinin siya ni Caleb. Totoo namang namarkahan na siya ni Caleb pero parang takot pa siyang pumasok sa romantic relationship.Dahan-dahan siyang pumasok ng bahay nila habang inililibot ang paningin niya. Nang makita niyang wala si Caleb ay mabilis siyang tumakbo papunta sa kwarto niya. Napasandal na lang siya sa likod ng pintuan niya saka siya napayakap sa bag niya. Para siyang palaging nagtatago. Napapikit na lang si Caroline dahil baka magsabay sila ni Caleb na kumain.Bumaba na rin siya nang makapagbihis siya. Palinga-linga pa siya sa paligid niya lalo na sa kwarto ni Caleb na nasa kaliwa ng kwarto niya.“Iha, kumain ka na dun sa kusina. Nandun na ang lola mo.” Saad ni Manang Rosie.“Si Caleb po?” tanong niya kaagad.“Hindi pa siya umuuwi baka may meeting na naman yun. Hindi ka na nasanay sa batang yun.” nakahinga ng maluwag si Caroline dahil mukhang hindi mag