All Chapters of The Runaway Billionaire: Mr. Thompson Real Identity: Chapter 31 - Chapter 40

Halos hindi nakatulog ng maayos si Caroline sa sinabi ni Caleb sa kaniya kagabi. Ginulo ni Caleb ang laman ng puso at isip niya. Alam naman nila pareho na hindi seryoso ang kasal nila, naikasal lang sila dahil sa padalos-dalos na desisyon. Itinaklob ni Caroline sa mukha niya ang unan niya. Tanghali na pero hindi pa rin siya bumabangon.Palagi siyang maaga pumasok sa kompanya nila pero ngayon mataas na ang sikat ng araw pero nakahiga pa rin siya sa malambot niyang kama. Napabuntong hininga siya. Nang mahimasmasan siya ay bumangon na siya. Dumiretso na siya sa bathroom niya at naligo. Hindi na rin siya kumain dahil late na talaga siya. Ilang oras na lang ay magtatanghalian na rin.“Ma’am Caroline, bakit ngayon lang po kayo? Hindi niyo po ba natanggap ang message ko sa inyo kagabi? May meeting po kayo ngayon at nasa conference room na po silang lahat.” Natatarantang saad ng secretary ni Caroline. Hindi nabasa ni Caroline ang message sa kaniya ng secretary niya dahil masyado ng okupado an

Hindi makapaniwala ang pamilyang Adams sa nalaman nila. Tulala silang magkakaharap na kumakain ng dinner. Tahimik lang naman si Caroline na kumakain. Patingin-tingin sa kaniya ang pamilya niya pero kahit na ramdam niya ang mga titig nila ay wala siyang pakialam. Hindi nila akalain na ang taong napangasawa pala ni Caroline ay ang nag-iisang CEO ng TLG.“Una pa lang ba alam mo na ang tunay niyang pagkatao? Hinayaan mo ba kaming pagsalitaan siya ng hindi magaganda para i-cancel niya ang partnership sa kompanya natin? Ito ba ang ganti mo sa amin Caroline?” malumanay na wika ng kaniyang ama pero mararamdaman mo ang galit nito.“Kung ano man ang naging dahilan ng TLG ng pagcancel ng partnership sa kompanya niyo wala akong kinalaman dun. Tanungin niyo na lang sila sa personal para malaman niyo.” Tanging sagot ni Caroline, nakatuon pa rin ang atensyon niya sa pagkain niya. Tahimik lang naman si Aubrey pero kanina pa niya gustong magsalita. Hindi niya lang magawang sagot-sagutin si Caroline da

Sabay silang umuwi, pagdating nila sa bahay ay inilibot ni Caroline ang paningin niya. Malaki rin ang bahay nila at may mga katulong na rin sila kaagad. Napangiti si Caroline ng makita niya ang lola niya.“Lola,” aniya saka niya ito nilapitan. Nakangiti naman si Elsie. Tiningnan ni Elsie si Caleb na nakatingin lang sa kanilang dalawa.“Caleb apo, salamat sa kwartong inilaan mo para sa akin. Salamat din sa pinagawa mong elevator kahit na tatlong palapag lang naman itong bahay. Hindi na ako mahihirapan na mag-akyat baba sa hagdan. Hindi na sasakit ang mga tuhod ko.” Natutuwang wika ni Elsie. Napatingin naman si Caroline kay Caleb.“Pasensya ka na sa lola ko.” Hinging paumanhin ni Caroline saka niya hinarap ang lola niya. “Lola hindi pinagawa ni Caleb ang elevator para sayo. I’m sure naman na matagal na yan at kasama na yan sa paggawa ng bahay noon.” Wika niya rito pero umiling naman si Elsie.“Sinabi sa akin ni Caleb kanina na pinasadya niya ang elevator para sa akin. Hindi ka pa man pu

Nakamasid lang si Caroline sa babaeng kasama niya sa taxi. Napasapo pa ito sa noo niya na tila ba may naalala siya.“My bag,” reklamo niya. Wala namang ibang dala ang babae kundi ang sarili niya lang, ang hawak nitong mataas na heels. Gulo-gulo pa ang buhok nito. Maganda, maputi, matangkad, at payat ang babaeng kasama niya. Hindi niya lang akalain na ang magandang katulad nito ay nasasangkot sa gulo.Naramdaman ng babae na nakatingin sa kaniya si Caroline kaya nilingon niya na rin ito. Iniwas naman kaagad ni Caroline ang paningin niya at kunwaring busy siyang tumitingin sa labas.“Nagtataka ka kung bakit ganito ang itsura ko? Hindi ako masamang tao, hindi rin ako sangkot sa kahit anong sindikato. Sa pagkakaalala ko nasa bar ako kagabi, masayang nakikipag-inuman hanggang sa may makilala akong lalaki. Alam mo na, landian ganun hanggang sa makarating kami sa hotel. Dahan-dahan akong lumabas ng kwarto habang tulog pa ang lalaking nakilala ko sa bar. Paglabas ko ng kwarto may mga lalaking

Matutulog na sana si Caroline nang makaramdam siya ng pagkauhaw kaya bumaba na muna siya. Medyo madilim na ang buong sala pero may naaaninag niyang tao sa sofa. Pinaliit niya ang mga mata niya para malinaw na makita kung sino ang taong nasa sofa pero hindi niya yun makita dahil nakatalikod ito sa kaniya. Didiretso na sana siya sa kusina ng marinig niya ang mahinang pag-ungol mula sa lalaking nakaupo sa sofa. Dahan-dahan siyang lumapit, nakita niya naman si Caleb na nakapikit ang mga mata habang nakasandal ang batok sa sofa.Muling umungol si Caleb na tila ba may nararamdaman ito kaya kinapa ni Caroline ang noo niya. Bigla namang iminulat ni Caleb ang mga mata niya at hinawakan ang kamay ni Caroline. Sa gulat ni Caroline ay nawalan siya ng balanse dahilan para bumagsak siya sa dibdib ni Caleb.“Ouch,” mahina niyang da/ing.“What are you doing?” seryosong tanong ni Caleb. Iniangat naman na ni Caroline ang ulo niya saka niya tiningnan si Caleb na salubong na salubong ang kilay. Ramdam ni