All Chapters of ซ่อนเสน่หาภรรยาเด็ก: Chapter 21 - Chapter 30

“คุณฐา....อย่าจ้องแบบนั้น”เนสิตาเสียงสั่นเครือเมื่อเห็นสายตาของเขาที่จ้องมองน้องสาวของเธออยู่นั้นเต็มไปด้วยความหื่นกระหายและปรารถนาอย่างรุนแรง“มันน่ากินมากนะเนส ให้ผมกินนะคะคนเก่ง”เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าดวงตาเป็นประกายร้อนแรงฐากูรไม่อาจเก็บความรู้สึกได้อีกต่อไปเสียงเอ่ยขออันไพเราะและเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย ทำให้เนสิตาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าสัมผัสที่เขาจะมอบให้มันจะเป็นแบบไหนความอยากรู้อยากลองผสมกับแรงปรารถนาที่พลุ่งพล่านทำให้เธอไม่ได้ปฏิเสธ ฐากูรก้มลงชิดเขาเลื่อนใบหน้าลงต่ำลงเรื่อยๆ จนลมหายใจอุ่นร้อนรินรดอยู่เหนือกลีบกุหลาบของเธอดอกสวยที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน“อ๊ะ!...อื้อ....”เนสิตาถึงกับสะดุ้งสุดตัวเมื่อปลายลิ้นร้อนของฐากูรลากไล้ลงบนกลีบกุหลาบของเธออย่างแผ่วเบา ความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทั่วร่างกายราวกับถูกกระแสไฟฟ้าช็อต หญิงสาวดิ้นพล่านพยายามขยับหนีด้วยความเขินอาย แต่ทว่ามือใหญ่ของฐากูรก็จับเอวคอดกิ่วของเธอไว้แน่น ไม่ยอมให้เธอขยับหนีไปไหน“ผมขอกินก่อนนะเนส”ฐากูรกระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูของเธอ ก่อนที่ริมฝีปากร้อนของเขาจะดูดกินกลีบกุหลาบและเกสรสวาทเข้าปากอย่างหิวกระหายเป็นจ

เช้าของวันอาทิตย์ฐากูรลืมตาขึ้นมาพบกับใบหน้าหวานใสของ เนสิตาที่นอนซบอยู่ข้างกาย เส้นผมนุ่มสยายของเธอคลอเคลียอยู่บนแผงอกเปลือยเปล่าของเขา ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนย้อนกลับเข้ามาในห้วงความคิดอย่างชัดเจนเขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะปล่อยให้อารมณ์และความรู้สึกครอบงำจนนอนกับเนสิตาทั้งที่การคบกับมันเป็นเพราะคำขู่ของเธอเท่านั้น แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเกินเลยไปมาก เขาคิดว่าเรื่องนี้ตัวเองต้องรับผิดชอบแต่ไม่รู้ว่าเนสิตาจะคิดยังไงกับเรื่องนี้ถ้าหากเขาจะยังไม่บอกเรื่องนี้กับใคร ฐากูรจะรอจนกว่าหญิงสาวเรียนจบฐากูรพยายามขยับตัวออกห่างอย่างแผ่วเบา แต่เนสิตากลับขยับเข้ามาชิดกว่าเดิม เธอซุกหน้าเข้ากับซอกคอของเขาอย่างออดอ้อนกลิ่นกายหอมอ่อนๆ ของเธอโชยเข้าจมูก เขาผ่อนลมหายใจออกช้าๆ ยอมรับว่าในห้วงเวลานี้ เขาไม่สามารถปฏิเสธความรู้สึกที่เริ่มก่อตัวขึ้นในใจได้อีกต่อไปแล้วเขาค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงอย่างเงียบๆ พยายามไม่รบกวนการนอนของเธอ เนสิตาพลิกตัวเล็กน้อยแต่ก็ยังคงหลับใหลอย่างเป็นสุข ฐากูรก้มลงจูบหน้าผากของเธอเบาๆ เป็นสัมผัสที่อ่อนโยนจนตัวเขาเองยังรู้สึกแปลกใจ เขาเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ ก่อนจะหันกลับมามองเธออีกครั้ง

เนสิตายิ้มร่าเมื่อฐากูรพาเธอมายังน้ำตก สถานที่ที่มีความทรงจำระหว่างเขากับเธอ แม้เวลาจะผ่านไปนานนับเดือนแล้วแต่หญิงสาวก็ยังจับมันได้ดี“คุณฐาไม่เล่นน้ำเหรอคะ” หญิงสาวถามขณะบอกให้เขาหันหลังให้รถเพื่อที่เธอจะเปลี่ยนชุด“ไม่ล่ะ แล้วก็ไม่ต้องคิดแกล้งผมอีกล่ะ”“ใครจะแกล้งคุณกันคะ”“แล้วนั้นคุณฐาจะไปไหน” หญิงสาวถามเมื่อเห็นเขาถือเสื่อและเดินลัดไปด้านข้างของน้ำตก“ก็จะหาที่สงบพักสายตาน่ะ”“ไม่ไกลใช่ไหม”“ไม่หรอกเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วใช่ไหม”“ค่ะ รอเนสด้วยสิ”หญิงสาวลงไปเล่นน้ำขณะที่ฐากูรปูเสื่อใต้ต้นไม้หนาทึบที่ให้ร่มเงาเหมาะแก่การพักผ่อน“สดชื่นมากเลยค่ะคุณฐา มาเล่นกันไหม”“ไม่ล่ะ เล่นไปเถอะผมจะนอนพัก”“งั้นก็ตามใจค่ะ”เนสิตาแหวกว่ายในสายน้ำตื้นๆ อย่างสนุกสนานเย็นของน้ำให้ความเหนื่อยจากการทำงานหายไปจนหมดสิ้นฐากูรแกล้งทำเป็นนอนหลับตาแต่ก็แอบมองหญิงสาวเป็นระยะ เขาเพิ่งสังเกตว่าชุดที่เธอใส่นั้นมันเซ็กซี่มากแค่ไหนเวลาเปียกน้ำ เสื้อกล้ามสีขาวแนบสนิทไปกับเรือนร่างอวดสัดส่วนโค้งเว้าเย้ายวนจนเขาอดใจไม่ไหว ชายหนุ่มรีบถอดเสื้อออกแล้วเดินลงไปหาเธอกลางแอ่งน้ำ“เย็นมากใช่ไหม”“ก็สดชื่นดีนะ” เขาเดินมาใกล้แล

ตลอดหลายวันที่ผ่านมาเนสิตาเฝ้านับวันรอคอยให้ถึงวันพฤหัสบดี วันนี้เธอตั้งใจเรียนเป็นพิเศษเพราะอยากให้เวลาผ่านไปเร็วๆ และเมื่อเลิกเรียนแล้ว เธอก็แทบจะวิ่งออกมาจากตึกคณะด้วยหัวใจที่เต้นระรัวสายตาของเธอกวาดมองไปรอบๆ และแล้วมุมปากของเธอก็ยกยิ้มกว้าง เมื่อเห็นรถกระบะสีดำคุ้นตาจอดอยู่ไม่ไกลจากตึกคณะ ฐากูรกำลังยืนพิงรถอยู่ด้วยท่าทางสบายๆ ใบหน้าคมเข้มฉายแววดีใจเมื่อเห็นเธอ“คุณฐา คิดถึงจังเลย” เนสิตาร้องเรียกอย่างดีใจก่อนจะเร่งฝีเท้าเข้าไปหาเขาโดยมีมิวเพื่อนสนิทของเธอเดินตามหลังมา“เนส” มิวเรียกเพื่อเบาๆ“มิว นี่คุณฐา คุณฐาคะนี่เพื่อนสนิทของเนสค่ะ” เธอแนะนำด้วยรอยยิ้มสดใส“สวัสดีครับมิว ยินดีที่ได้รู้จักครับ”“สวัสดีค่ะคุณฐา ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ” เธอยิ้มตอบอย่างเขินๆ“เนสกับมิวหิวกันหรือยังครับ” ฐากูรถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่นเขารู้มาก่อนแล้วว่าวันนี้เนสิตาจะแนะนำเพื่อนสนิทให้เขารู้จัก“นิดหน่อยค่ะ”“งั้นไปหาอะไรทานกันก่อนดีกว่านะครับ ผมก็เริ่มจะหิวแล้ว” ฐากูรบอกก่อนจะเปิดประตูรถให้หญิงสาวเข้าไปนั่งทั้งสามคนไปทานอาหารที่ร้านอาหารใกล้ๆ มหาวิทยาลัย ฐากูรเป็นคนเลือกอาหารและดูแลทั้งเนสิตาและมิ

“ที่รักผ่อนคลายหน่อยนะอย่าเกร็ง”ฐากูรกระซิบแหบพร่าฝ่ามือหนาลูบไล้สะโพกกลมกลึงของเธออย่างแผ่วอยากปลุกเร้า“คุณฐา เนสเจ็บ”เสียงหวานสั่นเครือใบหน้าสวยเหยเกเล็กน้อยด้วยความเจ็บปวดปนเสียวซ่าน มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่นจนข้อนิ้วขาวซีด“ผมขอโทษนะที่รักผมพยายามแล้วแต่ของเนสแน่นเหลือเกิน”ชายหนุ่มตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดแต่แววตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ยากจะระงับ เขาก้มลงจูบอย่างเร่าร้อนอีกครั้งเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของคนรัก ริมฝีปากดูดดึงกลีบปากนุ่มหยุ่นอย่างหนักหน่วง ราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว เนสิตาตอบรับจูบของเขาด้วยความเต็มใจอีกครั้ง เธอบดเบียดกายเข้าหาเขาอย่างไม่รู้ตัว ชายหนุ่มพยายามเคลื่อนตัวตนเข้าไปอย่างช้าๆ อย่างยากลำบาก ช่องทางรักของเนสิตาคับแน่นและตอดรัดท่อนเอ็นร้อนจนเขารู้สึกปวดร้าว โพรงถ้ำแห่งนี้มันทั้งอุ่นและนุ่มแน่นแบบที่เขาไม่เคยเจอมาก่อน แต่ความทรมานก็แปรเปลี่ยนเป็นความสุขเมื่อเขารับรู้ได้ถึงแรงบีบรัดที่เชื้อเชิญ“อื้อ.....”“อ่าที่รัก มันดีมาก”ในที่สุดฐากูรก็เข้าไปร่างกายของคนรักได้อย่างที่ใจปรารถนา ลมหายใจของเขาหอบถี่ด้วยความตื่นเต้นและความสุขท