Semua Bab Virgin Trap เวอร์จิ้นแทร็ป : ครั้งเดียวไม่พอ: Bab 1 - Bab 4

ณ คฤหาสน์ธนภัทร์แม่บ้านสามคนในชุดสีน้ำเงินสดใส เดินเรียงแถวเข้ามาในห้องอ่านหนังสือคนหนึ่งยกถาดใส่ผลไม้ที่แกะและปอกไว้เรียบร้อยคนที่สองเป็นถาดขนมจำพวกเค้ก คุกกี้ บิสกิต ขนมอบและคนที่สามเป็นถาดเครื่องดื่ม ทั้งชา กาแฟ โกโก้ น้ำผลไม้และน้ำอัดลมทั้งหมดเพื่อบริการเด็กสาวสองคนที่กำลังนั่งติวกันอยู่ที่โต๊ะไม้โอ๊กกลางห้องคนหนึ่งสวมแว่นสายตา ผมมัดรวบเป็นหางม้า อีกคนที่ตัวผอมกว่าตัดผมสั้นเหมือนเด็กผู้ชาย"พักกินของว่างก่อนดีไหมคะคุณหนู"คนที่เอ่ยถามคือคุณวิภา หัวหน้าแม่บ้านที่เดินตามเข้ามาเป็นคนที่สี่...สูงวัยที่สุดและสีหน้าท่าทางชวนให้นึกถึงครูไหวใจร้าย*‘คุณหนู’ ของวิภาคือเด็กสาวผมสั้น เธอเงยหน้าขึ้นสบตาหัวหน้าแม่บ้านอย่างซาบซึ้งที่มาช่วยชีวิต"นั่นน่ะสิ แวนว่าพักก่อนดีกว่า""แต่แวนตกลงกับพี่ว่าจะแปลหน้านี้ให้เสร็จก่อน แล้วค่อยพักนะ”คนใส่แว่นเอ่ยท้วง แวน หรือเวฬุการ้องโอดโอย“พี่ธูป แวนคิดไม่ออกแล้ว ขอพักเติมสมองก่อนเหอะนะ นะ พลีส”“นั่นน่ะสิคะ คุณครูจะเข้มงวดอะไรกับคุณหนูนักหนา คนเราน่ะตึงเกินไปก็ไม่ดีนะคะ”คนถูกเรียกว่าคุณครูกะพริบตาปริบ เอ่ยตอบกลับไป“ผมของคุณแม่บ้านก็ไม่เคยหย่อนเลยน

รถเบนซ์สีดำเป็นมันเงาแล่นมาเทียบขอบฟุตปาธช้า ๆ ก่อนที่คนขับรถจะรีบวิ่งอ้อมลงมาเปิดประตูรถให้เด็กสาวในชุดนักศึกษาที่สวยน่ารักเหมือนดาราสักคนขนมเค้กปัดปอยผมสีน้ำตาลอ่อนที่ระแก้มอยู่ไปด้านหลังเล็กน้อยก่อนจะก้าวขึ้นรถด้วยท่วงท่าเรียบง่ายแต่ดูงดงามอย่างไม่น่าเชื่อ ประตูปิดลง คนขับกลับขึ้นที่นั่งแล้วแล่นออกจากมหาวิทยาลัยไปอย่างนุ่มนวล"ให้กลับบ้านเลยไหมครับคุณหนู"คนรถเอ่ยถามอย่างสุภาพ เพราะปกติหลังเลิกเรียน ถ้าไม่นัดเพื่อน ๆ กินข้าว 'คุณหนูเค้ก' ก็จะให้ไปส่งที่ห้างฯ เพื่อเดินเล่นสักสองสามชั่วโมง"ไปบ้านแวน"ขนมเค้กบอกสั้น ๆ คนรถรับทราบ บ้านคุณหนูแวนเพื่อนสนิทของคุณหนูขนมเค้กเขาคุ้นเคยดี เพราะรับส่งเด็กสาวมาตั้งแต่เธอยังเรียนมัธยมฯ ต้นขนมเค้กหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด เปิดดูอินสตาแกรมของรุ่นพี่อย่างนิชาเป็นอย่างแรกไอจีของรุ่นพี่เชียร์หลีดเดอร์ปรากฏเป็นภาพวิวทะเลที่แต่งภาพเป็นขาวดำ กับประโยคสั้น ๆ พิมพ์ว่า'ขอให้รักครั้งใหม่ไม่เจอคน here here แบบคุณ'ยอดกดถูกใจหลักหมื่น คอมเมนต์ให้กำลังใจอีกเป็นพันขนมเค้กก็พิมพ์ส่งรูปหัวใจกับดอกไม้ไปให้ด้วย'กอด ๆ นะพี่สาว รักเสมอนะคะ'ถ้อยคำน่ารัก แต่คนกดส่งก