All Chapters of Chained by the Billionaire: Chapter 71 - Chapter 80

Seraphina's POV Nagising akong nananakit ang katawan ko at kay Cayden na niyayakap ako ng mahigpit. “Cayden... hindi ako makahinga,” wika ko sa kanya. Nagmulat ako ng mga mata ko at bumungad sa akin ang kanyang mukha na nakangiti sa akin. Hindi talaga ako sanay sa ganitong aura niya—parang ibang tao siya kapag ganito siya ngumiti. Hindi siya 'yung Cayden Deveraux na kinatatakutan ng lahat sa opisina. “Anong oras na? May pasok pa tayo sa trabaho,” wika ko sa kanya habang pilit akong kumakawala sa yakap niyang mahigpit. “I already texted Allen. Don’t worry about it, magfu-function ang company ko kahit na wala ako,” nakangiti niyang wika sa akin, para bang walang bigat sa mundo. “S-sige…” naiilang kong wika habang pilit kong inaayos ang kumot sa katawan ko. Ramdam ko pa rin ang pagod sa bawat galaw ng kalamnan ko—mga sugat na hindi lang pisikal, kundi pati na rin emosyonal. Tumayo siya mula sa kama, hubo’t hubad, walang pakialam kung nakikita ko man o hindi ang bawat piraso ng kata

Seraphina's POV Pitong araw na ang lumipas mula noong isinugod si Elara sa ospital. Nagpositive siya sa dengue at mabuti na lang dahil hindi masyadong bumaba ang kanyang platelets kaya isang linggo lang ang kanyang itinagal. Araw-araw ding kasa-kasama ko si Cayden na may dala-dalang masusustansyang prutas na kanyang kakainin. Pitong araw ng pananatili sa piling ng taong tinubos ang buhay ng kapatid ko—kapalit ng akin. O mas mabuting ginamit ang sitwasyon ng kapatid ko para makuha ang kanyang mga gusto sa akin. Sa loob ng panahong iyon, hindi kami masyadong nag-usap ni Cayden. Tila ba sapat na sa kanya ang presensyang kasama niya ako. Minsan, nararamdaman ko ang matalim niyang titig habang pinagmamasdan ako sa ospital. Hindi ko siya matingnan nang diretso. Hindi dahil sa galit—kundi dahil sa takot sa kung anong kasunod pa ng lahat ng ito. Ngayon, inilalabas na si Elara. Nakangiti siya habang inaayos ng nurse ang huling tape sa braso niya. “Ate, makakauwi na tayo,” masayang wika ni

Seraphina's POV Napapikit ako. Walang kasiguruhan ang boses niya—at mas lalong walang init o malasakit. Para bang narinig lang niya sa isang seminar kung paano makinig sa babae, kaya sinubukan niya ngayon. “Gusto ko ng kalayaan. Kasal na tayo pero pakiramdam ko kinokontrol mo pa din ako.” Napamulat ako nang hawakan niya ang aking pisngi. Bumungad sa akin ang kanyang mukha na may iba't ibang mga emosyon. "Am I that too controlling, love? I'm sorry if I went this far. I don't want you to leave me," malamlam niyang wika saka siya nahiga at siniksik ang kanyang mukha sa aking leeg. Sa kanyang ginawa ay nabuhayan ako ng init sa aking katawan. Sinabi na niya ito sa akin dati, takot siyang maiwanan. Pero ang hirap niyang intindihin lalo na’t may kalabisan na siya sa kanyang mga pinaggagawa. Hindi ako sumagot. Sa halip, niyakap ko siya—at niyakap niya ako pabalik, mahigpit. Parang batang nagsusumbong. Ano ba talaga ang totoo mong katauhan, Cayden? -------- Maaga kaming nagising at puma

Seraphina's POV Tahimik akong nakaupo sa kanan ni Cayden sa mahaba at marmol na conference table sa boardroom ng Deveraux Corporation. Ang ginintuang logo ng kumpanya ay nakaukit sa dingding sa harapan, tila paalala sa bawat isa kung sino ang may kapangyarihan dito. Sa bawat kaluskos ng papel at pindot ng laptop, ramdam ko ang bigat ng presensyang pumupuno sa kwartong iyon—lalo na't naroon si Ivy Guevara at Eunice Zapanta, magkaibang babae ngunit parehong may interes kay Cayden. "Good morning, everyone," bati ni Allen habang nagsimula ang meeting. Kasama ng mga assistant, isa-isang pumasok ang ilang stakeholders at executive heads. Pero hindi iyon ang sentro ng tensyon ngayon. Nasa iisang silid sina Ivy at Eunice—at mukhang may bitbit na kani-kaniyang intensyon. Tahimik akong nagbukas ng notebook at ballpen. Ako ang personal secretary ni Cayden, at bahagi ng tungkulin ko ang itala ang bawat importanteng detalye. Pero kahit pilit kong maging kalmado, hindi ko mapigilan ang makaram

Seraphina's POV "Cayden please wag dito" pagmamaka-awa ko sa kanya. Napakapit ako sa kanya nang buhatin niya ako. Naglakad siya papunta sa likuran ng desk ko sa may pader. "Hold tight love, I'm just going to push this" ani niya. Naguguluhan man ay sinunod ko ang kanyang gusto. Kumapit ako sa kanya ng mahigpit at ganun napalingon ako ng bumukas ang pader. "May secret chamber ka pala" mahina kong wika sa kanya. "Yes I have. Dito ako natutulog kapag marami akong gawain. And still, ikaw pa din ang una kong dinala dito" paliwanag niya saka binuksan ang switch ng ilaw at bumungad sa amin isang kwarto. Hindi ko namalayan na naihiga na niya ako sa kama at saka kinubawan. "W-wag mong sirain" wika ko sa kanya nang akma niyang sisirain ang aking damit. Tumawa lang siya saka dahan-dahang inalis ang mga saplot ko sa katawan at basta na lang niyang tinapon sa kung saan. Nagsimula niya akong halikan nang mapusok at hindi ko mapigilang mapaungol. Umagang-umaga ay gumagawa kami ng mila