Semua Bab Chained by the Billionaire: Bab 1 - Bab 10

Sa Dilim Kita NakilalaSeraphina’s POVAng gabi ay parang kasabwat ng kasalanan sa lugar na ’to. Las Vegas-style ang ilaw, pero nasa Maynila kami. Malamlam. Pulang-pula. Kumikinang ang mga katawan sa entabladong puno ng usok, at bawat lalaking nakaupo sa paligid ay may hawak na baso—o babae.Kasama ako sa mga babae. Hindi ako dancer, pero pumayag akong magsideline bilang “bottle girl” tuwing weekend sa bar na ito—hindi dahil gusto ko, kundi dahil kailangan ko. ₱5,000 kada gabi, plus tip. Sapat para sa gamot ni Elara.Nasa VIP corner ako, may hawak na tray ng tequila, suot ang puting crop top na halos hindi na crop, at skirt na parang sinukat para malaglag. Pero sanay na ako. Ganito ang buhay kapag desperado.“Uy, Sera,” tawag ni Mia, sabay irap. “Nando’n na naman si Mr. Deveraux sa corner table. Nagtataka na talaga ako. Palagi siyang nasa VIP room, pero simula noong dumating ka, palagi na siyang nasa labas.”Kumunot ang noo ko. Kilala ang apelyidong iyon sa lahat ng lugar. Tinignan ko

Lason Sa AlokSeraphina’s POVTahimik akong tumayo sa harap ng pinto ni Boss Janus, kinakabahan pa rin matapos ang eksena kaninang nakita ko. Pinilit kong lunukin ang kaba. Kailangan ko ang trabahong ‘to. Kailangan ko ng pera para kay Elara.Kumatok ako.Walang sagot.Kumatok ulit ako, mas mahina ngayon. Baka pagalit siyang sumagot. Pero sa halip ay narinig ko ang isang tinig mula sa loob.“Come in.”Dahan-dahan kong pinihit ang doorknob. Pagbukas ko, bumungad sa akin si Janus—nakaupo sa kanyang leather chair, hawak ang isang basong may brandy, tila kalmado ngunit may ngiti sa labi na hindi ko mawari kung may halong layaw o bitag.“Seraphina,” aniya. “Finally. Come. Sit down.”Umupo ako sa dulo ng sofa, malayo sa mesa niya. “Pasensiya na po, Boss. Na-late lang ako dahil—”“It’s fine,” putol niya. “Hindi iyon ang dahilan kung bakit kita pinatawag.”Napalunok ako. “Ano po?”Tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa. Para akong hinuhubaran ng tingin. Napakapit ako sa laylayan ng aking pal

Mga Sugat na Hindi NakikitaSeraphina’s POVNanginginig ang kamay ko habang hawak pa rin ang envelope. Pumasok ako sa emergency room na parang lumulutang—tulad ng pakiramdam ko nung una kong tinanggap ang trabaho sa bar. Parang wala akong sariling katawan.Nakita ko agad si Tita, nakaupo sa gilid ng kama habang pinupunasan ang pawisang noo ni Elara. Nakakabit na ang dextrose, at may benda sa braso ng kapatid ko—doon siguro siya tinurukan.“Ay, salamat sa Diyos at nandito ka na,” halos maluha-luhang bulong ni Tita. “Buti na lang at kasya pa ang perang dala ko pambayad agad sa paunang laboratory…”“Pasensya ka na po tita hah, nadamay ko pa kayo, hayaan niyo babayaran ko din kayo agad” mahinang wika ko saka nilabas ang envelope na naglalamang pera. Kaagad naman niya akong pinigilan.“Hindi na anak, tulong ko naman sa inyong magkapatid. Hindi ko naman iyon sinisingil. Saan ka pala kumuha ng ganyang kalaking pera?” nagtataka niyang tanong sa akinHindi ko kayang sabihin kung saan galing an

Pag-aari ni CaydenSeraphina's POVNitong nagdaang araw maganda ang aking araw dahil sa ngayon stable pa ang panggastos sa mga gamot ni Elara. Hindi ko na din nakikita si Cayden sa bar na pinagtatrabahuan ko. Ang huli kong balita sa kanya ay nasa Canada siya ngayon."Ate, papasok ka na naman ba mamayang gabi?" tanong ni Elara habang nakatingin sa akin. Tumango ako"Oo bunso. Kailangan magtrabaho ni ate" nakangiting wika ko sa kanya habang hinahaplos ang kanyang pisngi."May naghahanap kasi sayo kanina ate. Noong lumabas ka" bigla naman akong nakaramdam ng kaba sa di malamang dahilan."Kilala o namumukhaan mo ba?""Hindi ate. Ngayon ko lang siya nakita. Saka naka office attire siya ate" ani nito sa akin. Kumunot naman ang noo ko sa kanyang sinabi."Hayaan mo na. Baka kakilala ko lang" ani ko sa kanya. Pinagbalatan ko siya ng orange saka sinubuan."Ate, kung pwede tumigil ka na sa trabaho" bigla akong natigilan sa kanyang sinabi"Hindi ako pwedeng tumigil magtrabaho Elara. Kailangan kon

Kapalit ng PaborSeraphina's POVAndito ako ngayon sa hospital at nandito na naman si tita Sita."Tita, tinanggap kasi ako ngayon bilang personal secretary ni Sir Cayden Deveraux kaya naman kailangan kong mag-stay in sa kanya" pauna kong paliwanag sa kanya at bakas ang pagkagulat sa kanyang mukha."Cayden Deveraux ba kamo? Aba mayamang tao yan anak. Pagbutihin mo hah?" bilin naman niya sa akin. Ngumiti ako sa kanya saka masayang binalita sa kanya ang sinabi sa akin ni Cayden."Malaki laki kasi ang offer niya tita saka sagot niya din lahat ng gastusin ni Elara at ililipat siya sa isa sa mga hospital niya. Tapos ikaw tita ang sabi niya pwede ka din daw bigyan ng magandang position sa isa sa mga restaurant niya" hinaplos ko ang pisngi ng aking kapatid na tulog dahil sa dami ng itinarak na naman sa kanyang gamot."Naku talaga ba anak?" natutuwang wika niya sa akin"Opo. Sana nga hindi siya nagbibiro""Aba anak, baka naman may gusto sayo si Cayden Deveraux. Mag-iingat ka sa kanya. Kilala s