Semua Bab บอสเอวดุ!!!: Bab 111 - Bab 120

"เห็นหรือเปล่าคะ ว่าแรงพี่เยอะแค่ไหน"และแล้วเจ้านายก็จับฉันนอนหงาย ในท่าเบสิกที่สุดแต่มันกลับเข้าไปในตัวของฉันจนจมลึก ฉันพาดขาสองข้างไว้ที่ไหล่ของเขา เจ้านายใช้มือช้อนสะโพกของฉันเอาไว้แล้วจ้วงลึกถี่ ๆ ติดกันโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเราสองคนเหมือนกำลังโต้คลื่น ทั้งรุนแรงและสาดซัดโหมพัดกระหน่ำด้วยพายุอารมณ์ใคร่อันรุนแรง ฉันกับเขาเอากันมาหลายครั้ง แต่ฉันยอมรับว่าครั้งนี้คือรุนแรงและต่อเนื่องที่สุดเหมือนเจ้านายกำลังย้ำให้ฉันมั่นใจว่าเขาไม่ใช่คนแก่เขาดึงตัวเองออกมาและขยับตัวต่ำไปเลียช่องทางรักของฉันอีกครั้ง ปากของเขาร้อนจัดและลากเลียกลีบเนื้อของฉันไม่หยุดเขาเล้าโลมฉันโดยไม่ต้องการให้ฉันหยุดพักและต้องการเขาเหมือนคนบ้า"ดูดให้พี่ด้วยค่ะคนดี"เจ้านายขยับตัวและดันร่างกายส่วนล่างมาหาใบหน้าของฉัน มือของฉันรวดเร็วคว้าหมับเข้าที่ท่อนเอ็นใหญ่ของเจ้านายทันทีฉันอ้าปากงับเขาเอาไว้และเริ่มเลีย เจ้านายครางแหบทุ้มทันใด เขาเด้งสะโพกเข้าหาฉัน เชื้อเชิญฉันอย่างจงใจ และลิ้นของเจ้านายเองก็ไม่ได้หยุดทำงาน ปากลิ้นคลุกเคล้าแหย่เย้าลงมาจนฉันเปียกชุ่มฉันดูดปลายหัวแดงเถือกและใช้สองมือชักรูดและลากลิ้นเลียอย่าง

1 รักหนูจังเลยโดยปกติไม่ว่าฉันจะนอนดึกแค่ไหนหรือว่าแทบจะไม่ได้นอนเลยก็ตามเมื่อเข็มนาฬิกาชี้บอกเวลาตีห้าครึ่งฉันมักจะดีดตัวขึ้นจากที่นอนโดยอัตโนมัติด้วยความเคยชินตั้งแต่เด็ก นาฬิกาในร่างกายของฉันเดินตรงเสมอ เพราะฉันเป็นลูกคนใช้เมื่อโตขึ้นมาพอจะช่วยแม่ทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ ฉันก็รู้หน้าที่ของตัวเองโดยไม่มีใครบอกเพราะฉันสงสารแม่ การที่แม่มีฉันโดยไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อนั้นมันไม่ง่ายเลย ลับหลังแม่เองก็มักจะถูกคนใช้คนอื่นในคฤหาสน์นินทาเสมอ ซึ่งฉันในตอนนั้นเป็นเพียงแค่เด็กคนหนึ่งในบ้าน ถึงจะโกรธจะเกลียดแต่ฉันกลับไม่เคยเถียงไม่เคยโต้แย้ง และคิดจะเอาคืนในสักวัน ซึ่งในวันนี้ฉันทำสำเร็จ ฉันกลายเป็นคนโปรดของคุณท่านและไม่มีใครกล้าหือกับฉันกระทั่งคนใช้ด้วยกันเองยังต้องก้มหน้าเวลาเดินผ่านฉัน ฉันไม่สนใจหรอกว่าในใจคนพวกนั้นจะคิดยังไง ฉันสนใจแค่ว่าพวกเขาปฏิบัติกับฉันและแม่ยังไง ในเมื่อพวกเขานอบน้อมกับฉันและแม่ในเวลาที่อยู่ต่อหน้าและไม่กล้าที่จะพูดจะกระทบกระทั่ง สำหรับฉันเท่านี้ก็พอแล้วที่ผ่านมาหลายคนเองก็อิจฉาแม่ที่เป็นคนของคุณท่านและมักจะได้รับอภิสิทธิ์มากกว่าคนอื่น แม่เป็นคนใช้ที่ตามคุณนายบุหง

"จริงค่ะ ลาออกแล้วมาเป็นเมียพี่เต็มเวลา หลังจากนั้นก็คลอดลูกให้พี่ ไม่ต้องห่วงนะคะพี่จะไม่ให้ลำบากจะหาคนช่วยเลี้ยงลูก ๆ ให้ค่ะ อยู่เฉย ๆ เป็นคุณนายนั่งกินนอนกินดีหรือเปล่าคะ""นี่เอาความสบายมาหลอกล่อกันเหรอคะ""แน่อยู่แล้วค่ะ พี่รวยล้นฟ้าเลี้ยงเมียคนเดียวยังไงก็สบาย ๆ""แล้วสาว ๆ คนอื่นล่ะคะจะเลิกหมดเลยหรือเปล่า สาบานได้หรือเปล่าว่าจะไม่เจ้าชู้ไปยุ่งกับใครอีก"เขาจูบฉันดูดดื่ม"สาบานค่ะ เอพริลก็เห็นนี่คะว่าตั้งแต่เรามีอะไรกันพี่ไม่เคยไปนอนกับใคร ไม่เคยออกนอกลู่นอกทางเลยสักครั้ง พี่พูดจริง ๆ ว่า พี่เอาแต่นึกถึงหน้าเอพริลพี่นอนกับคนอื่นไม่ได้กลัวเอพริลเสียใจ"หัวใจของฉันพองโต"พูดจริงหรือเปล่าคะ""เอพริลรู้เรื่องพี่ดีกว่าตัวพี่อีก จริงไม่จริงหนูรู้ดีใช่หรือเปล่าคะ"ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมเจ้านายถึงไม่เอาใครเลย กระทั่งคุณดุจดาวเจ้านายที่ปกติก่อนที่จะแยกทางต้องได้นอนสักหน เขายังทำเดตล่มหลายครั้งและบางครั้งยังให้ฉันไปเฝ้าเขาที่ร้านอาหารอีกด้วย"นอนอีกนิดนะคะ พรุ่งนี้จะได้ไม่เพลียเดี๋ยวเลื่อนนัดทำเลสิกไปอีกวันก็ได้""ไม่ได้ค่ะ นัดแล้วสงสารคุณหมอนิชา อย่าทำให้ตารางคุณหมอยุ่งยากเลยนะคะ""ก็ได้ค่

ในใจของฉันตอนนี้ภาวนาให้คุณหมอนิชาเจอใครสักคนที่รักเธอจริง ๆ เพราะเธอน่ารักและดีมาก ๆ ฉันสัมผัสได้มือของเจ้านายบีบมือของฉันเป็นระยะ และเขายังโอบฉันเอาไว้ กระทั่งคุณหมออธิบายการดูแลรักษาตัวเสร็จเธอจึงคุยเรื่องส่วนตัว"ตกลงแค่วันเดียวก็เป็นแฟนกันแล้วสินะ"ฉันไม่รู้ว่าสีหน้าคุณหมอเป็นยังไง แต่น้ำเสียงของเธอออกจะรู้สึกขบขันอยู่ไม่น้อย ในขณะที่น้ำเสียงของเจ้านายค่อนข้างอารมณ์ดีเลยทีเดียว เขาลูบแขนของฉันแล้วตอบคุณหมอ"ใช่สิ จะแต่งงานแล้วด้วยไม่ใช่แค่เป็นแฟน""โอ้ธันวานายนี่มันแน่เกินไปแล้ว น้องเขายอมเหรอวะ นายมัดมือชกน้องเอหรือเปล่า"คุณหมอนิชาเรียกฉันว่าน้องเออย่างสนิทสนม ฉันเองก็ยิ้มรับเขา"ก็ประมาณนั้นค่ะ เขาบอกเขาแก่แล้วอยากมีลูกเลยหนูก็ไม่รู้จะทำยังไง"คุณหมอหัวเราะเสียงดัง"เออ ให้มันได้แบบนี้สิคนแก่ใจร้อน"เจ้านายส่งเสียงเย็น ฉันรู้ว่าเขาไม่ชอบให้ใครพูดว่าเขาแก่"ไอ้ชา แกกับฉันก็อายุเท่ากันอย่ามาแอ๊บเด็กเลย อีกอย่างเอพริลทั้งสวยทั้งสาวขนาดนี้ พอไม่ใส่แว่นแล้วคนมองตาเป็นมันฉันไม่ไว้ใจ ต้องรีบหน่อย"คุณหมอนิชาหัวเราะเสียงดัง"โอ๊ะโอพ่อคนหวงเมีย ฉันจะบอกอะไรแกให้นะโว๊ย ข้อสำคัญเลยหลังท

เขากล้าที่จะขัดใจคุณท่าน กล้าที่จะเผชิญกับทุกคนเพื่อฉัน แล้วฉันล่ะจะกลัวอะไรอีก"แต่ถ้าหากเอพริลยังไม่สบายใจ พี่ก็เคารพการตัดสินใจค่ะ จะรอจนกว่าหนูพร้อมแต่พี่บอกก่อนนะคะว่าพี่ให้เวลาไม่นานนักหรอก"ฉันหัวเราะและยิ้มบาง ๆ น่าประหลาดที่แม้ว่าฉันจะหลับตากลับสามารถเห็นภาพเขาในหัวของฉันอย่างชัดเจน"รู้ค่ะว่ารีบ เจ้านายแก่แล้วนี่คะ"เจ้านายหัวเราะ"ค่ะ พี่ยอมรับก็ได้ ตอนนี้เอพริลเป็นคนป่วยพูดอะไรก็ถูกหมด แต่พี่ขอสักเรื่องได้หรือเปล่าคะ""เรื่องอะไรคะ""เวลาอยู่ด้วยกันสองคนแบบนี้ไม่เรียกเจ้านายนะคะ บอกกี่รอบแล้วเรียกพี่ธัน หรือที่รัก หรือสามี หรืออะไรก็ได้ที่หวาน ๆ"ฉันหัวเราะเบา ๆ "ไม่ชินนี่คะ ขอโทษค่ะ""ก็เรียกให้ติดปากสิคะ พี่ยังเรียกเอพริลเลยนี่คะ หนูเอคนสวยเมียพี่"เจ้านายจูบที่มือของฉัน ตอนนี้ฉันกำลังรู้สึกว่าเขาเหมือนหนุ่มน้อยคลั่งรัก ไม่ยอมขยับห่างจากฉันเลย"ถ้างั้นเรียกพี่ธันแบบคนปกติดีกว่าค่ะ ให้ฉันพูดเลี่ยน ๆ ก็คงไม่ไหว"น้ำตาของฉันไหลลงมา เจ้านายใช้ผ้าซับน้ำตาให้ฉันเบา ๆ แล้วใช้หัวแม่มือเกลี่ยใบหน้าของฉัน"เรียกอะไรก็รักทั้งนั้นค่ะ"หนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาสำหรับฉันแล้วไม่ถือว่าหนัก