All Chapters of บอสเอวดุ!!!: Chapter 141 - Chapter 149

"เอพริล หนูไม่ใช่ลูกคุณพ่อ หนูเป็นลูกเจ้าสัวคมพ่อของคุณดุจดาว ทุกอย่างคุณแม่และป้าเอมเข้าใจผิดเข้าใจหรือเปล่าคะ"ฉันฟังไม่ถนัด แต่ได้ยินว่าไม่ใช่ลูกเจ้าสัวนที ฉันกลับสะอื้นอย่างหนัก สุดท้ายเจ้านายค่อย ๆ ดึงผ้าห่มออกจากตัวของฉันและยังจับมือของฉันเอาไว้"เราไม่ใช่พี่น้องกัน คนแก่สองคนนั่นเข้าใจผิดและทึกทักกันเอาเอง พี่เอาเส้นผมหนูกับของเจ้าสัวคมไปตรวจดีเอ็นเอแล้ว ผลออกมาตรงกัน และเจ้าสัวคมเขารู้มาตลอดว่าหนูเป็นลูกของเขา เขาก็ยอมรับเพียงแต่เขาไม่รู้จะเริ่มยังไงก็เลยปล่อยเลยตามเลย"ฉันงงมาก และเจ้านายเองก็ดูซูบไปมาก"จริงเหรอคะ ว่าคุณท่านเข้าใจผิด"เสียงของฉันแหบจนตัวเองตกใจ เจ้านายปาดน้ำตาให้ฉันเบา ๆ "ใช่ค่ะ เข้าใจผิดจริง ๆ วันนั้นคนที่อยู่ในห้องนอนของป้าเอมคือเจ้าสัวคม ที่บ้านเรามีงานเลี้ยง ป้าเอมดื่มเหล้าในงานเลี้ยงกับพวกคนรับใช้ในบ้านจนเมาหนัก และเจ้าสัวคมเห็นป้าเอมสวยถูกใจ ก็เลย... เฮ้ย ทำในห้องครัว สุดท้ายคือคุณพ่อที่มาเห็น คุณพ่อเลยช่วยพามาที่บ้าน ป้าเอมที่เพิ่งฟื้นขึ้นมาเลยเข้าใจผิดคิดว่าเป็นคุณพ่อ และป้าก็เก็บเรื่องนี้เอาไว้จนกระทั่งท้องถูกคุณแม่ซักถามจนจนมุม คนสองคนก็เลยเข้าใจผ

เจ้านายยิ้ม จับมือผอม ๆ ของฉันเบา ๆ "คนดีของพี่จริง ๆ เอาล่ะอย่ามัวพูดถึงคนอื่นเลยตอนนี้ถึงเวลากินข้าวแล้ว พี่ปรับเตียงให้เอนขึ้นนะคะ เดี๋ยวพี่ป้อนค่ะ""หนูกินเองได้ค่ะมีแรงมากแล้ว""ไม่ได้ค่ะ พี่ป้อนจะได้กินเยอะ ๆ บำรุงลูกของเราให้แข็งแรงนะคะ"ฉันจึงได้แต่พยักหน้าตามใจเขา หลังจากออกจากโรงพยาบาล งานแต่งก็ถูกจัดขึ้นในเวลาต่อมาฉันอยู่ในชุดไทยที่สวยมากจนฉันตกใจตัวเอง และเจ้านายในฐานะเจ้าบ่ายก็หล่อจนฉันมองไม่หยุดนั่งอยู่เคียงข้างฉันในงานในตอนที่เขาสวมแหวนให้ฉัน ตอนนี้ ฉันถึงกับน้ำตาซึม และร้องออกมาในที่สุดทุกคนในงานดูมีความสุขมาก เนื่องจากเป็นงานเล็ก ๆ และอบอุ่น ฉันได้คุยกับเพื่อน ๆ ของฉันที่สนิท และได้ร่วมทานข้าวด้วยกันงานแต่งงานของฉันเป็นแค่งานเล็ก ๆ มีเฉพาะญาติและคนในบ้านเท่านั้นฉันเป็นคนมีเพื่อนไม่มาก ก็แค่กลุ่มเพื่อนสาวไม่กี่คนเท่านั้น เป็นงานที่ฉันฝันเอาไว้ฉันชอบงานแบบนี้ ทำบุญเลี้ยงพระและรดน้ำสังข์กันง่าย ๆ เรือนหอของฉันกำลังถูกสร้างขึ้นภายในบริเวณบ้านเดียวกัน แยกออกจากบ้านหลังใหญ่ เป็นหลังไม่ใหญ่มากแต่เรียบหรูและคนที่ทำให้ฉันตกใจก็คือน้องสาวตามสายเลือดของฉัน คนที่เคยดูถูกฉ

1 ตอนพิเศษ เอากันนะตอนนี้ลูกของฉันเกือบจะสองขวบแล้วค่ะ กำลังช่างคุยมากและไม่อยากจะพูดเลยว่าคนแก่ที่บ้านต่างเห่อหลาน กระทั่งเจ้าสัวคมยังแทบจะมาสิงอยู่ที่นี่แล้ว"คุณแม่ฮับ คุณตาบอกว่าจะชื้อเครื่องบินส่วนตัวให้ผมขับเล่นฮับ"ฉันหลุดขำออกมาเมื่อเห็นความเห่อหลานของเจ้าสัวคม ทุกครั้งที่ปล่อยอยู่กับตาเด็กชายออกัสลูกชายของฉันมักจะอวดว่าคุณตาจะซื้อนั่นซื้อนี่ให้เสมอ ซึ่งฉันรู้ว่าเขาพูดจริง ๆ และลำบากเจ้าสัวนทีที่ต้องหาอะไรข่มกลับไปทุกครั้ง"ออกัสอย่าเล่าให้คุณปู่ฟังนะครับลูก เดี๋ยวคุณปู่จะต้องลำบากหาอะไรอีก ส่วนเครื่องบินที่คุณตาจะซื้อให้แม่ว่าน่าจะเป็นของเล่นนะครับ"เด็กชายออกัสส่ายหน้า"ของจริงฮับ ลำเบ้อเริ่มเลยคุณตาพาออกัสไปดูด้วยฮับ ออกัสชี้ ๆ จะเอาหมดเลย"ฉันถึงกับยกมือกุมขมับ คุณตาจะบ้าเกินไปแล้ว แม่ของฉันจึงเดินมาอุ้มหลานไปนั่งตักตัวเองแล้วบอกว่า"ออกัสไม่ซื้อนะครับ ลำใหญ่ ๆ สำหรับคนโตแล้ว มาพับเครื่องบินกระดาษกับยายดีกว่า"ว่าแล้วแม่ของฉันก็พาออกัสพับเครื่องบินกระดาษเล่น ดูเหมือนว่าลูกชายของฉันจะลืมไปสนิทว่าเครื่องลำใหญ่ที่คุณตาพาไปดูมานั้นเป็นยังไงไปแล้ว เมื่อได้สัมผัสกับของเล่น

1 ตอนพิเศษ ขา....ว่าไงคะ? จบฉันรู้สึกเหมือนว่าตัวฉันจะระเบิดอีกครั้ง คราวนี้พี่ธันวาดึงนิ้วออกและสอดท่อนเอ็นของเขาเข้ามาแทน"อื้อ จะกัดพี่ให้ขาดเลยเหรอคะหนูน้อยของพี่ อ๊า แคบและรัดแน่นแบบนี้กระเด้าไม่กี่ทีพี่ก็เสร็จแล้วนะ""อ๊า เจ้านายขา เอาหนูแรง ๆ สิคะ อ๊า จะเสร็จแล้ว กระเด้ามาเลยค่ะ"เจ้านายซอยสะโพกเข้ามาจนกระทั่งถลำลึกเข้ามาทั้งลำจนสุด ฉันดันสะโพกของตัวเองเข้าหาเขาเป็นจังหวะ เสียวจนต้องโน้มเจ้านายลงมาแล้วแลกจูบดูดดื่มฉันชอบเวลามีเขาอยู่ในตัวและชอบเวลาที่ลิ้นของเราสองคนพันกันไม่หยุดแบบนี้ จังหวะของเจ้านายถี่ระรัว ความเสียวซ่านแผ่ซ่านกระจายไปทั่วตัวของฉัน ฉันรู้สึกเหมือนตัวกำลังลอยและเขาก็ยกฉันขึ้นจากพื้นจริง ๆ ฉันตัวเล็กมากเหมือนเด็กแต่นมใหญ่ เมื่อเทียบกับกล้ามโต ๆ ของเจ้านายแล้วยิ่งทำให้ฉันเล็กลงไปกว่าเดิมอีก"หนูขาของพี่ปากหวานจังเลยค่ะ ปากก็หวานหอยก็หวาน หวานไปทั้งตัวเลย"ขาของฉันโอบรอบเอวของเจ้านายเอาไว้ มือของฉันคล้องคอเขาในคณะที่สองมือเขาจับสะโพกของฉันแล้วกระแทกเข้าหาตัวเขา ฉันก้มลงดูดซอกคอของเจ้านาย ดูดเป็นทางลงมาจนถึงไหล่แล้วกลับไปดูดปากของเขาอย่างตะกละตะกลาม กระทั