บททั้งหมดของ ชังรักเมียรับใช้: บทที่ 51 - บทที่ 60

"เอ่อลิลไม่รู้จะไปได้ไหมคุณคิมเพิ่งสั่งห้ามลิลไม่ให้ออกจากบ้าน" ฉันบอกเธอไปตามตรง"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันคุยกับพี่คิมเองรายนั้นน่ะตามใจฉันอยู่แล้วเธอก็รู้^^"คืนนั้นหลังจากอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วฉันก็ไปหาคุณคิมหันต์ที่ห้องเหมือนที่เคยแต่เขากลับไล่ฉันลงมาพร้อมกับบอกว่า"ต่อไปนี้ถ้ากูไม่ได้เรียกก็ไม่ต้อง

"งั้นพี่อาร์ตรีบไปที่ผับเลยค่ะลิลไม่รีบ""อื้มมม"พอมาถึงผับก็เจอลูกค้าคนหนึ่งการ์ตของที่ร้านล็อคตัวเอาไว้"พามันไปที่ห้องกู""ครับคุณอาร์ต""ลิลรอพี่อยู่นี่นะขอพี่จัดการไอ้เชี่ยนี่ก่อน" พูดจบคุณอาร์ตก็เดินตามการ์ดขึ้นไปข้างบนส่วนฉันก็หาที่นั่งรอข้างล่างซึ่งตอนนี้ผับปิดแล้วพนักงานก็ต่างพากันทยอยกลับ

"เด็กๆที่นี่น่ารักเนอะแต่น่าสงสารไม่มีพ่อแม่" "แต่พวกเค้าก็ยังโชคดีนะคะที่มีที่นี่เป็นที่พึ่งพิงเป็นที่ปลอดภัยได้กินอิ่มนอนหลับ""ไว้เรามาทำบุญเลี้ยงอาหารพวกเด็กๆอีกนะพี่จะมาด้วย""ลิลไม่รู้ว่าลิลจะมีโอกาสมาอีกหรือเปล่า""ทำไมอ่ะ""ไม่รู้สิคะลิลแค่คิดเพราะถ้าวันนึงลิลหย่ากับคุณคิมแล้วลิลอาจจะย้ายไป

"ลาก่อนนะคะพี่คิม ลิลคงไม่ได้อยู่ให้พี่รำคาญใจอีกแล้ว ต่อไปพี่ต้องดูแลตัวเองดีๆนะ แล้วพี่ก็กลับบ้านนะคะ พรุ่งนี้ลิลก็ไม่อยู่แล้ว" ฉันพูดเสร็จก็หันหลังแล้วเดินออกมาจากห้องโดยที่ไม่มองกลับไปเพราะฉันกลัวว่าตัวเองจะทำใจไปจากเขาไม่ได้ฉันนั่งแท็กซี่กลับมาที่บ้านเพียงลำพัง มือก็คอยลูบหน้าท้องของตัวเองที่ต

คิมหันต์..."มึงไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนไหมไอ้คิมดูสภาพมึงดิ""ไม่กูไม่ไปลิลยังไม่ออกมาเลยกูไม่ไปไหนทั้งนั้นกูจะนั่งรอลิลอยู่ตรงนี้ ถ้าลิลตื่นมาเธอจะได้เห็นกูเป็นคนแรก""เหอะ มึงพูดเหมือนลิลตอนนั้นไม่มีผิดตอนที่มึงโดนแทงลิลก็นั่งร้องไห้รอมึงอยู่หน้าห้องไอซียูลิลเอาแต่ห่วงมึงทั้งที่สภาพก็ดูไม่ได้แ