บททั้งหมดของ ชังรักเมียรับใช้: บทที่ 31 - บทที่ 40

คิมหันต์...ตอนนี้ผมควรเลิกเขินกับคำพูดของตัวเองเมื่อกี้นี้ก่อนตอนนี้ผมต้องลงไปจัดการกับคนที่รออยู่ด้านล่าง ผมเดินลงมาที่ห้องรับแขกก็เจอหญิงวัยกลางคนกับผู้ชายวัยรุ่นนั่งรออยู่ ผมกำลังระงับความโกรธเมื่อเห็นหน้าผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่ของลิล ผู้หญิงคนนี้เหรอวะแม่ของลิลไม่มีอะไรคล้ายกันเลยสักอย่างลิลจะอ

ลลิล..."มึงเจ็บมากหรือเปล่า" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ฉันไม่คุ้นหูเลยสักนิดพร้อมกับเอามือมาแตะตรงมุมปากของฉันที่มีรอยช้ำจากการถูกแม่ทำร้ายด้วยการตบเมื่อตอนเย็นแม่ไม่เคยทุบตีทำร้ายฉันรุนแรงมากขนาดนี้แต่เพราะฉันไม่มีเงินให้ตามที่ท่านต้องการ แม่ก็เลยทำร้ายฉันอย่างไม่ยั้งมือฉันอดน้อยใจในชีวิตของตัวเองไม่ได

ลลิล..."อะไรคะ" ฉันถามด้วยความสงสัย"มือถือกูไงมึงอยากได้เท่าไหร่ก็ใส่จำนวนไปแล้วโอนเข้าบัญชีมึง" เขายังไม่ล้มเลิกความคิดนี้อีกเหรอเรื่องเงินฉันบอกเขาไปหลายครั้งแล้วว่าฉันไม่เอาเงินจากเขาเพราะฉันไม่ได้ขายตัวฉันไม่อยากเอาค่าตัว แค่ทุกวันนี้ฉันถูกคนอื่นดูถูกว่ามีแม่เป็นผู้หญิงหากินฉันก็เจ็บมากพออยู่แ

ลลิล....ฉันตื่นมาด้วยความเมื่อยล้าและปวดร้าวไปทั้งร่างกายเพราะเขาไม่ยอมหยุดพักเลยกว่าฉันจะได้นอนฟ้าก็เริ่มจะสว่างแล้ว ฉันขยับตัวเพื่อลุกไปอาบน้ำแต่"อื่มมจะไปไหน" พอฉันจะลุกเขาก็รั้งตัวฉันให้ขึ้นไปนอนอยู่บนตัวของเขาแล้วเขาก็กอดฉันไว้แน่น อยากจะบอกว่าใจของฉันเต้นแรงมาก"ถามว่าจะไปไหน"เสียงงัวเงียถาม

ลลิล..."กรี๊ดดด คุณคิม!!!" ฉันกรีดร้องออกมาสุดเสียงเมื่อเห็นคนตรงหน้าเอามือกุมท้องแล้วล้มลงไป"เห้ยใครอยู่แถวนี้ตามจับตัวไอ้คำปันที!!!!" ลุงนายหน้าตะโกนเรียกให้ชาวบ้านมาช่วยจับสามีของป้าสายที่กำลังจะหนี ส่วนฉันก็รีบเข้าไปหาเขาแล้วประคองศีรษะเขาให้ขึ้นมาอยู่บนตัก"คุณคิม ฮือออ คุณคิม ฮือออ ฮืออออ อย